Hiob 9

1 Na Hiob kasaa bio sɛ:

A Hiob odpowiedział:

2 “Aane, menim sɛ yei yɛ nokorɛ. Na ɛbɛyɛ dɛn na ɔdasani bɛtene wɔ Onyankopɔn anim?

Doprawdy, wiem, że tak [jest]. Lecz jak człowiek miałby być usprawiedliwiony przed Bogiem?

3 Sɛ obi pɛ sɛ ɔne Onyankopɔn yiyi a, ɔrentumi nyi nsɛm apem mu baako mpo ano.

Gdyby chciał się z nim spierać, nie odpowie mu ani raz na tysiąc.

4 Ne nyansa mu dɔ, na ne tumi so. Hwan na ɔne no adi asie na ne ho baabiara anti?

Ma on mądre serce i potężną siłę. Kto mu się sprzeciwił i powodziło mu się?

5 Ɔtutu mmepɔ a wɔnnim ho hwee ɔbubu wɔn fa so wɔ nʼabufuo mu.

On przenosi góry, a [ludzie] nie zauważają, przewraca je w swoim gniewie.

6 Ɔwoso asase firi ne siberɛ, na ɔma ne nnyinasoɔ woso biribiri.

On wstrząsa ziemią z jej miejsca i trzęsą się jej filary.

7 Ɔkasa kyerɛ owia na ɛnhyerɛn, na ɔsɔ nsoromma hyerɛn ano.

On rozkaże słońcu i ono nie wschodzi, zamyka też gwiazdy pieczęcią.

8 Ɔno nko ara na ɔtrɛ ɔsoro mu, na ɔnante ɛpo asorɔkye so.

On sam rozciąga niebiosa i kroczy po falach morza.

9 Ɔno ne Nwenwenente, Akokɔbaatan ne ne mma Yɛfoɔ; Nsorommabafan ne ewiem anafoɔ fam nsorommakuo no.

On stworzył Niedźwiedzicę, Oriona, Plejady i gwiazdozbiory południa.

10 Ɔyɛ anwanwadeɛ a wɔntumi nte aseɛ, nsɛnkyerɛnneɛ a wɔntumi nkan.

On czyni rzeczy wielkie i niezbadane, cuda, których zliczyć nie można.

11 Sɛ ɔnam me ho a, menhunu no; sɛ ɔsene a, menhunu no.

Oto przechodzi obok mnie, a nie widzę go; mija mnie, a ja go nie dostrzegam.

12 Sɛ ɔhwim kɔ a, hwan na ɔsi no kwan? Hwan na ɔbɛtumi abisa no sɛ, ‘Ɛdeɛn na woreyɛ yi?’

Oto gdy zabiera, któż go powstrzyma? Któż mu powie: Co czynisz?

13 Onyankopɔn nkora nʼabufuo so; Rahab aboafoɔ mpo ho popo wɔ nʼanim.

Gdyby Bóg nie odwrócił swego gniewu, zuchwali pomocnicy upadliby pod nim.

14 “Na me ne hwan a me ne no bɛyiyi? Mɛyɛ dɛn anya nsɛm a me ne no de bɛgye akyinnyeɛ?

Jakże ja mu odpowiem? [Jakie] słowa wybiorę, aby się z nim spierać?

15 Sɛ menim mpo a, merentumi nyi nʼano; ɛno ara ne sɛ mɛsrɛ ahummɔborɔ afiri me ɔtemmufoɔ nkyɛn.

Choćbym był sprawiedliwy, nie odpowiedziałbym mu, lecz błagałbym swojego sędziego.

16 Mpo, sɛ mefrɛ no na ɔba a, mennye nni sɛ ɔbɛtie mʼasɛm.

Choćbym go wzywał, a on by się odezwał, jeszcze nie uwierzyłbym, że mnie wysłuchał;

17 Ɔde asorɔkye bɛdwerɛ me ama mʼapirakuro adɔɔso kwa.

Kruszy mnie bowiem burzą i pomnaża moje rany bez powodu.

18 Ɔremma menya mʼahome, bio. Ɔde awerɛhoɔ bɛhyɛ me ma tɔ.

Nie pozwala mi odetchnąć, raczej napełnia mnie goryczą.

19 Sɛ ɛba no ahoɔden a, ɔyɛ ɔhoɔdenfoɔ! Na sɛ ɛba atɛntenenee nso a, hwan na ɔbɛsamane no?

Jeśli [chodzi] o siłę, oto jest potężny, a jeśli chodzi o sąd, któż mnie przed nim przyprowadzi?

20 Sɛ medi bem mpo a, mʼano bɛbu me kumfɔ; sɛ me ho nni asɛm a, ɛbɛbu me fɔ.

Jeśli się usprawiedliwię, moje usta mnie potępią. Jeśli powiem, że jestem doskonały, to one wykażą, że jestem przewrotny.

21 “Ɛwom sɛ medi bem deɛ, nanso memmu me ho; abrabɔ afono me.

Choćbym był doskonały, przecież nie znałbym swojej duszy; gardziłbym swoim życiem.

22 Ne nyinaa yɛ pɛ; ɛno enti na meka sɛ, ‘Ɔsɛe deɛ ne ho nni asɛm ne omumuyɛfoɔ.’

Jedno jest [pewne], dlatego powiedziałem: On niszczy [zarówno] doskonałego, [jak] i niegodziwego;

23 Ɛberɛ a amanehunu de owuo aba no, ɔsere deɛ ne ho nni asɛm no akomatuo.

Jeśli bicz nagle zabija, śmieje się on z doświadczenia niewinnych.

24 Ɛberɛ a asase akɔ amumuyɛfoɔ nsam no, ɔfira ɛso atemmufoɔ ani. Sɛ ɛnyɛ ɔno a, na ɛyɛ hwan?

Ziemia została wydana w ręce niegodziwego. On zakrywa oblicze sędziów. A jeśli nie on, któż [to czyni]?

25 “Me nna ho yɛ herɛ sene ommirikatufoɔ; ɛsene kɔ a anigyeɛ kakra mpo nni mu.

Ale moje dni są szybsze niż goniec, uciekły i nie widziały nic dobrego.

26 Ɛtwam kɔ sɛ akodoɔ a wɔde paparɔs ayɛ te sɛ akɔdeɛ a wɔreto akyere wɔn ahaboa.

Przeminęły jak szybkie łodzie, jak orzeł, który rzuca się na żer.

27 Sɛ meka sɛ, ‘Me werɛ mfiri mʼanwiinwii, mɛsesa me nsɛm ka, na masere a,’

Jeśli powiem: Zapomnę o swojej skardze, zaniecham swego gniewu i pocieszę się;

28 me yea ahodoɔ no bɔ me hu ara. Na menim sɛ, woremmu me bem.

Wtedy przerażają mnie wszystkie moje cierpienia, bo wiem, że nie uznasz mnie za niewinnego.

29 Woabu me fɔ dada enti, adɛn na ɛsɛ sɛ meha me ho kwa?

Jeśli jestem niegodziwy, to czemu trudzę się na próżno?

30 Mpo sɛ ɛba sɛ mede samina dware na mede samina hohoro me nsa ho a,

Choćbym się umył wodą ze śniegu i oczyścił mydłem swoje ręce;

31 wobɛto me atwene atɛkyɛ amena mu, ama mʼatadeɛ mpo akyiri me.

Ty i tak zanurzysz mnie w dole i moje szaty będą się mną brzydzić.

32 “Ɔnyɛ onipa te sɛ me na mayi nʼano, na yɛakɔgyina asɛnniiɛ abobɔ yɛn nkuro.

On bowiem nie jest człowiekiem jak ja, abym śmiał mu odpowiedzieć i abyśmy razem stanęli przed sądem.

33 Sɛ anka obi wɔ hɔ a ɔbɛsiesie yɛn ntam na waka yɛn baanu abɔ mu a,

Nie ma między nami rozjemcy, który mógłby położyć rękę na nas obu.

34 obi a ɔbɛyi Onyankopɔn abaa afiri me so, sɛdeɛ nʼahunahuna mmɔ me hu bio a,

Niech tylko zdejmie ze mnie swoją rózgę, a jego groza niech mnie już nie przeraża;

35 anka mɛkasa a merensuro no, nanso saa tebea a mewɔ mu yi deɛ, mentumi.

Wtedy będę mówił i nie będę się go bać; ale tak nie jest ze mną.