Mezmurlar 22
1 Müzik şefi için - “Tan Geyiği” makamında - Davut'un mezmuru Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin? Niçin bana yardım etmekten, Haykırışıma kulak vermekten uzak duruyorsun?
“To the chief musician upon Ayeleth-hashachar, a psalm of David.” My God, my God, why hast thou forsaken me? why art thou so far from saving me, and from the words of my loud complaint?
2 Ey Tanrım, gündüz sesleniyorum, yanıt vermiyorsun, Gece sesleniyorum, yine rahat yok bana.
O my God! I call in the day-time, but thou answerest not; and in the night I find no rest.
3 Oysa sen kutsalsın, İsrail'in övgüleri üzerine taht kuran sensin.
But thou art holy, O thou that dwellest amidst the praises of Israel.
4 Sana güvendiler atalarımız, Sana dayandılar, onları kurtardın.
In thee did our fathers trust: they trusted, and thou didst deliver them.
5 Sana yakarıp kurtuldular, Sana güvendiler, aldanmadılar.
Unto thee they cried, and were delivered: in thee they trusted, and were not put to shame.
6 Ama ben insan değil, toprak kurduyum, İnsanlar beni küçümsüyor, halk hor görüyor.
But I am a worm, and not a man, a reproach of men, and despised of people.
7 Beni gören herkes alay ediyor, Sırıtıp baş sallayarak diyorlar ki,
All those who see me laugh me to scorn: they draw open their lips, they shake their head, [saying, ]
8 “Sırtını RAB'be dayadı, kurtarsın bakalım onu, Madem onu seviyor, yardım etsin!”
“Let him throw himself on the Lord, that he may deliver him: he will save him, for he delighteth in him.”
9 Oysa beni ana rahminden çıkaran, Ana kucağındayken sana güvenmeyi öğreten sensin.
Yea, thou art he that took me from the womb: thou hast been my trust when I hung on my mother's breasts.
10 Doğuşumdan beri sana teslim edildim, Ana rahminden beri Tanrım sensin.
Upon thee was I cast from my birth: from my mother's womb art thou my God.
11 Benden uzak durma! Çünkü sıkıntı yanıbaşımda, Yardım edecek kimse yok.
Oh be not far from me [now]; for distress is near; for there is none to help.
12 Boğalar kuşatıyor beni, Azgın Başan boğaları sarıyor çevremi.
Many steers have encompassed me: the strong bulls of Bashan have beset me round.
13 Kükreyerek avını parçalayan aslanlar gibi Ağızlarını açıyorlar bana.
They have opened wide against me their mouth, [as] a ravenous and roaring lion.
14 Su gibi dökülüyorum, Bütün kemiklerim oynaklarından çıkıyor; Yüreğim balmumu gibi içimde eriyor.
Like water am I poured out, and all my bones are disjointed: my heart is become like wax, it is melted in the midst of my entrails.
15 Gücüm çömlek parçası gibi kurudu, Dilim damağıma yapışıyor; Beni ölüm toprağına yatırdın.
Like a potsherd is my strength dried up; and my tongue cleaveth to my palate; and into the dust of death hast thou laid me down.
16 Köpekler kuşatıyor beni, Kötüler sürüsü çevremi sarıyor, Ellerimi, ayaklarımı deliyorlar.
For dogs have encompassed me; the assembly of the wicked have enclosed me: like lions [they threaten] my hands and my feet.
17 Bütün kemiklerimi sayar oldum, Gözlerini dikmiş, bana bakıyorlar.
I may number all my bones: [while] they stare and look upon me.
18 Giysilerimi aralarında paylaşıyor, Elbisem için kura çekiyorlar.
They divide my clothes among themselves, and for my garment do they cast lots.
19 Ama sen, ya RAB, uzak durma; Ey gücüm benim, yardımıma koş!
But thou, O Lord, be not far from me: O [thou who art] my strength, hasten to my aid.
20 Canımı kılıçtan, Biricik hayatımı köpeğin pençesinden kurtar!
Deliver from the sword my life, from the power of the dog my solitary soul.
21 Kurtar beni aslanın ağzından, Yaban öküzlerinin boynuzundan. Yanıt ver bana!
Save me from the lion's mouth; as thou hast answered me from the horns of the reem.
22 Adını kardeşlerime duyurayım, Topluluğun ortasında sana övgüler sunayım:
I will relate thy name unto my brethren: in the midst of the congregation will I praise thee.
23 Ey sizler, RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun! Ey Yakup soyu, O'nu yüceltin! Ey İsrail soyu, O'na saygı gösterin!
Ye that fear the Lord, praise him; all ye the seed of Jacob, glorify him; and be in dread of him, all ye the seed of Israel.
24 Çünkü O mazlumun çektiği sıkıntıyı hafife almadı, Ondan tiksinmedi, yüz çevirmedi; Kendisini yardıma çağırdığında ona kulak verdi.
For he hath not despised nor abhorred the affliction of the poor; neither hath he hidden his face from him; but when he cried unto him, he heard.
25 Övgü konum sen olacaksın büyük toplulukta, Senden korkanların önünde yerine getireceğim adaklarımı.
Of thee shall be my praise in a great assembly: my vows will I pay in the presence of those who fear him.
26 Yoksullar yiyip doyacak, RAB'be yönelenler O'na övgü sunacak. Sonsuza dek ömrünüz tükenmesin!
The meek shall eat and be satisfied; they who seek him shall praise the Lord: may your heart live for ever.
27 Yeryüzünün dört bucağı anımsayıp RAB'be dönecek, Ulusların bütün soyları O'nun önünde yere kapanacak.
All the ends of the world shall remember and return unto the Lord: and all the families of the nations shall bow themselves down before thee.
28 Çünkü egemenlik RAB'bindir, Ulusları O yönetir.
For the kingdom is the Lord's, and he governeth the nations.
29 Yeryüzündeki bütün zenginler doyacak Ve O'nun önünde yere kapanacak, Toprağa gidenler, Ölümlerine engel olamayanlar, Eğilecekler O'nun önünde.
All they that eat the fat of the earth shall bow themselves down; before him shall bend the knee all that are going down into the dust; for none can keep alive his own soul.
30 Gelecek kuşaklar O'na kulluk edecek, Rab yeni kuşaklara anlatılacak.
Distant ages shall serve him; there shall be related of the Lord unto future generations.
31 O'nun kurtarışını, “Rab yaptı bunları” diyerek, Henüz doğmamış bir halka duyuracaklar.
They will come, and will tell his righteousness unto a people yet unborn, that he hath done this.
