Mezmurlar 147
1 RAB'be övgüler sunun! Ne güzel, ne hoş Tanrımız'ı ilahilerle övmek! O'na övgü yaraşır.
Alleluya. Herie ye the Lord, for the salm is good; heriyng be myrie, and fair to oure God.
2 RAB yeniden kuruyor Yeruşalim'i, Bir araya topluyor İsrail'in sürgünlerini.
The Lord schal bilde Jerusalem; and schal gadere togidere the scateryngis of Israel.
3 O kırık kalplileri iyileştirir, Yaralarını sarar.
Which Lord makith hool men contrit in herte; and byndith togidere the sorewes of hem.
4 Yıldızların sayısını belirler, Her birini adıyla çağırır.
Which noumbrith the multitude of sterris; and clepith names to alle tho.
5 Rabbimiz büyük ve çok güçlüdür, Sınırsızdır anlayışı.
Oure Lord is greet, and his vertu is greet; and of his wisdom is no noumbre.
6 RAB mazlumlara yardım eder, Kötüleri yere çalar.
The Lord takith vp mylde men; forsothe he makith low synneris `til to the erthe.
7 RAB'be şükran ezgileri okuyun, Tanrımız'ı lirle, ilahilerle övün.
Bifore synge ye to the Lord in knoulechyng; seye ye salm to oure God in an harpe.
8 O'dur gökleri bulutlarla kaplayan, Yeryüzüne yağmur sağlayan, Dağlarda ot bitiren.
Which hilith heuene with cloudis; and makith redi reyn to the erthe. Which bryngith forth hei in hillis; and eerbe to the seruice of men.
9 O yiyecek sağlar hayvanlara, Bağrışan kuzgun yavrularına.
Which yyueth mete to her werk beestis; and to the briddys of crowis clepinge hym.
10 Ne atın gücünden zevk alır, Ne de insanın yiğitliğinden hoşlanır.
He schal not haue wille in the strengthe of an hors; nether it schal be wel plesaunt to hym in the leggis of a man.
11 RAB kendisinden korkanlardan, Sevgisine umut bağlayanlardan hoşlanır.
It is wel plesaunt to the Lord on men that dreden hym; and in hem that hopen on his mercy.
12 RAB'bi yücelt, ey Yeruşalim! Tanrın'a övgüler sun, ey Siyon!
Jerusalem, herie thou the Lord; Syon, herie thou thi God.
13 Çünkü senin kapılarının kol demirlerine güç katar, İçindeki halkı kutsar.
For he hath coumfortid the lockis of thi yatis; he hath blessid thi sones in thee.
14 Sınırlarını esenlik içinde tutar, Seni en iyi buğdayla doyurur.
Which hath set thi coostis pees; and fillith thee with the fatnesse of wheete.
15 Yeryüzüne buyruğunu gönderir, Sözü çarçabuk yayılır.
Which sendith out his speche to the erthe; his word renneth swiftli.
16 Yapağı gibi kar yağdırır, Kırağıyı kül gibi saçar.
Which yyueth snow as wolle; spredith abrood a cloude as aische.
17 Aşağıya iri iri dolu savurur, Kim dayanabilir soğuğuna?
He sendith his cristal as mussels; who schal suffre bifore the face of his cooldnesse?
18 Buyruk verir, eritir buzları, Rüzgarını estirir, sular akmaya başlar.
He schal sende out his word, and schal melte tho; his spirit schal blowe, and watris schulen flowe.
19 Sözünü Yakup soyuna, Kurallarını, ilkelerini İsrail'e bildirir.
Which tellith his word to Jacob; and hise riytfulnessis and domes to Israel.
20 Başka hiçbir ulus için yapmadı bunu, Onlar O'nun ilkelerini bilmezler. RAB'be övgüler sunun!
He dide not so to ech nacioun; and he schewide not hise domes to hem.
