Mezmurlar 109

1 Müzik şefi için - Davut'un mezmuru Ey övgüler sunduğum Tanrı, Sessiz kalma!

Salmo de Davi, para o regente: Ó Deus a quem eu louvo, não fiques calado.

2 Çünkü kötüler, yalancılar Bana karşı ağzını açtı, Karalıyorlar beni.

Porque a boca do perverso, e a boca enganadora já se abriram contra mim; falaram de mim com língua falsa.

3 Nefret dolu sözlerle beni kuşatıp Yok yere bana savaş açtılar.

E me cercaram com palavras de ódio; e lutaram contra mim sem motivo.

4 Sevgime karşılık bana düşman oldular, Bense dua etmekteyim.

Fizeram-se contra mim por causa de meu amor; porém eu [me mantenho] em oração.

5 İyiliğime kötülük, Sevgime nefretle karşılık verdiler.

Retribuíram o bem com o mal, e o meu amor com ódio.

6 Kötü bir adam koy düşmanın başına, Sağında onu suçlayan biri dursun!

Põe algum perverso contra ele, e que haja um acusador à sua direita.

7 Yargılanınca suçlu çıksın, Duası bile günah sayılsın!

Quando for julgado, que saia condenado; e que a oração dele seja [considerada] como pecado.

8 Ömrü kısa olsun, Görevini bir başkası üstlensin!

Sejam os dias dele poucos, e que outro tome sua atividade.

9 Çocukları öksüz, Karısı dul kalsın!

Sejam seus filhos órfãos, e sua mulher seja viúva.

10 Çocukları avare gezip dilensin, Yıkık evlerinden uzakta yiyecek arasın!

E que seus filhos andem sem rumo, e mendiguem; e busquem [para si longe] de suas ruínas.

11 Bütün malları tefecinin ağına düşsün, Emeğini yabancılar yağmalasın!

Que o credor tome tudo o que ele tem, e estranhos saqueiem seu trabalho.

12 Kimse ona sevgi göstermesin, Öksüzlerine acıyan olmasın!

Haja ninguém que tenha piedade dele, e haja ninguém que se compadeça de seus órfãos.

13 Soyu kurusun, Bir kuşak sonra adı silinsin!

Sejam seus descendentes cortados de vez; [e] que o nome deles seja apagado da geração seguinte.

14 Atalarının suçları RAB'bin önünde anılsın, Annesinin günahı silinmesin!

Que a perversidade de seus pais seja lembrada pelo SENHOR, e que o pecado de sua mãe não seja apagado.

15 Günahları hep RAB'bin önünde dursun, RAB anılarını yok etsin yeryüzünden!

[Porém que tais coisas] estejam sempre perante o SENHOR, e corte-se a lembrança deles da terra.

16 Çünkü düşmanım sevgi göstermeyi düşünmedi, Ölesiye baskı yaptı mazluma, yoksula, Yüreği kırık insana.

Porque ele não se lembrou de fazer o bem; ao invés disso, perseguiu ao homem humilde e necessitado, e ao de coração quebrado, para [o] matar.

17 Sevdiği lanet başına gelsin! Madem kutsamaktan hoşlanmıyor, Uzak olsun ondan kutsamak!

Já que ele amou a maldição, então que ela lhe sobrevenha; e já que ele não quis a bênção, que esta se afaste dele.

18 Laneti bir giysi gibi giydi, Su gibi içine, yağ gibi kemiklerine işlesin lanet!

E ele seja revestido de maldição, como se lhe fosse sua roupa, como água dentro do seu corpo, e como óleo em seus ossos.

19 Bir giysi gibi onu örtünsün, Bir kuşak gibi hep onu sarsın!

Que ela seja como uma roupa com que ele se cubra, e como cinto com que ele sempre põe ao seu redor.

20 Düşmanlarıma, beni kötüleyenlere, RAB böyle karşılık versin!

Isto seja o pagamento do SENHOR para os meus adversários, e para os que falam mal contra minha alma.

21 Ama sen, ey Egemen RAB, Adın uğruna bana ilgi göster; Kurtar beni, iyiliğin, sevgin uğruna!

Porém tu, Senhor DEUS, me trata [bem] por causa do teu nome; por ser boa a tua misericórdia, livra-me;

22 Çünkü düşkün ve yoksulum, Yüreğim yaralı içimde.

Porque estou aflito e necessitado; e meu coração está ferido dentro de mim.

23 Batan güneş gibi geçip gidiyorum, Çekirge gibi silkilip atılıyorum.

Eu vou como a sombra, que declina; estou sendo sacudido como um gafanhoto.

24 Dizlerim titriyor oruç tutmaktan; Bir deri bir kemiğe döndüm.

Meus joelhos estão fracos de [tanto] jejuar; minha carne está magra, sem gordura alguma.

25 Düşmanlarıma yüzkarası oldum; Beni görünce kafalarını sallıyorlar!

E eu por eles sou humilhado; quando me veem, sacodem suas cabeças.

26 Yardım et bana, ya RAB Tanrım; Kurtar beni sevgin uğruna!

Socorre-me, SENHOR Deus meu; salva-me conforme a tua bondade;

27 Bilsinler bu işte senin elin olduğunu, Bunu senin yaptığını, ya RAB!

Para que saibam que esta é a tua mão; e que assim tu a fizeste.

28 Varsın lanet etsin onlar, sen kutsa beni, Bana saldıranlar utanacak, Ben kulunsa sevineceğim.

Maldigam eles, mas bendize tu; levantem-se eles, mas sejam envergonhados; e o teu servo se alegre.

29 Rezilliğe bürünsün beni suçlayanlar, Kaftan giyer gibi utançlarıyla örtünsünler!

Que meus adversários se vistam de vergonha, e cubram-se com sua própria humilhação, como [se fosse] uma capa.

30 RAB'be çok şükredeceğim, Kalabalığın arasında O'na övgüler dizeceğim;

Agradecerei grandemente ao SENHOR com minha boca, e no meio de muitos eu o louvarei;

31 Çünkü O yoksulun sağında durur, Onu yargılayanlardan kurtarmak için.

Porque ele se põe à direita do necessitado, para [o] livrar daqueles que atacam a sua alma.