Luka 24
1 Kadınlar haftanın ilk günü, sabah çok erkenden, hazırlamış oldukları baharatı alıp mezara gittiler.
Le jour du sabbat, elles se reposèrent, selon le commandement; mais, le premier jour de la semaine, à l'aube, elles se rendirent au tombeau, portant les aromates qu'elles avaient préparés.
2 Taşı mezarın girişinden yuvarlanmış buldular.
Elles trouvèrent qu'on avait roulé la pierre loin du sépulcre,
3 Ama içeri girince Rab İsa'nın cesedini bulamadılar.
et, étant entrées, elles ne trouvèrent point le corps du Seigneur Jésus.
4 Onlar bu durum karşısında şaşırıp kalmışken, şimşek gibi parıldayan giysilere bürünmüş iki kişi yanlarında belirdi.
Elles ne savaient qu'en penser, lorsque leur apparurent deux hommes vêtus d'habits d'une éclatante blancheur.
5 Korkuya kapılan kadınlar başlarını yere eğdiler. Adamlar ise onlara, “Diri olanı neden ölüler arasında arıyorsunuz?” dediler.
Comme elles étaient saisies de frayeur, et qu'elles baissaient la tête vers la terre, ils leur dirent: «Pourquoi cherchez-vous parmi les morts celui qui est vivant?
6 “O burada yok, dirildi. Daha Celile'deyken size söylediğini anımsayın.
Il n'est point ici, mais il est ressuscité. Rappelez- vous la manière dont il vous a parlé, quand, étant encore en Galilée,
7 İnsanoğlu'nun günahlı insanların eline verilmesi, çarmıha gerilmesi ve üçüncü gün dirilmesi gerektiğini bildirmişti.”
il vous disait qu'il fallait que le Fils de l'homme fût livré entre les mains des pécheurs, qu'il fût crucifié, et qu'il ressuscitât le troisième jour.»
8 O zaman kadınlar İsa'nın sözlerini anımsadılar.
Alors, elles se ressouvinrent des paroles de Jésus,
9 Mezardan dönüp bütün bunları Onbirler'e ve ötekilerin hepsine bildirdiler.
et, à leur retour du sépulcre, elles rapportèrent toutes ces choses aux Onze et à tous les autres disciples.
10 Bunları elçilere anlatanlar, Mecdelli Meryem, Yohanna, Yakup'un annesi Meryem ve bunlarla birlikte bulunan öbür kadınlardı.
Celles qui leur firent ce rapport, étaient Marie Madeleine, Jeanne, Marie, mère de Jacques, et les autres femmes qui étaient avec elles;
11 Ne var ki, bu sözler elçilere saçma geldi ve kadınlara inanmadılar.
mais les apôtres ne virent dans ce rapport que des rêveries et ne crurent point ces femmes.
12 Yine de, Petrus kalkıp mezara koştu. Eğilip içeri baktığında keten bezlerden başka bir şey görmedi. Olay karşısında şaşkına dönmüş bir halde oradan uzaklaştı.
[Toutefois Pierre se leva, courut au sépulcre, et, s'étant baissé, il vit les bandes qui étaient à terre, toutes seules, et s'en retourna chez lui, surpris de ce qui était arrivé.]
13 Aynı gün öğrencilerden ikisi, Yeruşalim'den altmış ok atımı uzaklıkta bulunan ve Emmaus denilen bir köye gitmekteydiler.
Ce même jour, deux disciples allaient dans un village nommé Emmaüs, éloigné de Jérusalem de soixante stades;
14 Bütün bu olup bitenleri kendi aralarında konuşuyorlardı.
et ils s'entretenaient de tous ces événements.
15 Bunları konuşup tartışırlarken İsa yanlarına geldi ve onlarla birlikte yürümeye başladı.
Pendant qu'ils parlaient et discutaient, Jésus lui-même s'approcha, et fit route avec eux.
16 Ama onların gözleri O'nu tanıma gücünden yoksun bırakılmıştı.
Mais ils avaient comme un bandeau sur les yeux, de sorte qu'ils ne le reconnurent point.
17 İsa, “Yolda birbirinizle ne tartışıp duruyorsunuz?” dedi. Üzgün bir halde, oldukları yerde durdular.
Il leur dit: «De quoi vous entretenez-vous chemin faisant?... et vous êtes tout tristes.»
18 Bunlardan adı Kleopas olan O'na, “Yeruşalim'de bulunup da bu günlerde orada olup bitenleri bilmeyen tek yabancı sen misin?” diye karşılık verdi.
L'un d'eux, qui s'appelait Cléopas, lui répondit: «Tu es bien le seul dans Jérusalem, qui ne sache pas ce qui s'est passé ces derniers jours.»
19 İsa onlara, “Hangi olup bitenleri?” dedi. O'na, “Nasıralı İsa'yla ilgili olayları” dediler. “O adam, Tanrı'nın ve bütün halkın önünde gerek söz, gerek eylemde güçlü bir peygamberdi.
— «Et quoi?» leur dit-il. Ils lui répondirent: «Ce qui est arrivé à Jésus de Nazareth, qui était un prophète puissant en oeuvres et en paroles, devant Dieu et devant tout le peuple:
20 Başkâhinlerle yöneticilerimiz O'nu, ölüm cezasına çarptırmak için valiye teslim ederek çarmıha gerdirdiler; oysa biz O'nun, İsrail'i kurtaracak kişi olduğunu ummuştuk. Dahası var, bu olaylar olalı üç gün oldu ve aramızdan bazı kadınlar bizi şaşkına çevirdiler. Bu sabah erkenden mezara gittiklerinde, O'nun cesedini bulamamışlar. Sonra geldiler, bir görümde, İsa'nın yaşamakta olduğunu bildiren melekler gördüklerini söylediler.
comment nos principaux sacrificateurs et nos sénateurs l'ont livré pour être condamné à mort, et l'ont crucifié.
Pour nous, nous espérions que ce serait lui qui délivrerait Israël; mais, après tout cela, voici le troisième jour, aujourd'hui, que ces événements se sont passés.
Il est vrai que des femmes qui sont avec nous, nous ont extraordinairement surpris: elles s'étaient rendues au point du jour au sépulcre,
et, n'ayant point trouvé son corps, elles sont venues dire que des anges leur sont apparus, et qu'ils le disent vivant.
24 Bizimle birlikte olanlardan bazıları mezara gitmiş ve durumu, tam kadınların anlatmış olduğu gibi bulmuşlar. Ama O'nu görmemişler.”
Quelques-uns des nôtres sont allés au sépulcre, ils ont trouvé toutes choses comme les femmes l’avaient annoncé; mais lui, ils ne l’ont pas vu.»
25 İsa onlara, “Sizi akılsızlar! Peygamberlerin bütün söylediklerine inanmakta ağır davranan kişiler!
Alors il leur dit: «Hommes dépourvus de sens, esprits lents à croire tout ce qu'ont dit les prophètes!
26 Mesih'in bu acıları çekmesi ve yüceliğine kavuşması gerekli değil miydi?” dedi.
Ne fallait-il pas que le Messie passât par ces souffrances pour entrer dans sa gloire?»
27 Sonra Musa'nın ve bütün peygamberlerin yazılarından başlayarak, Kutsal Yazılar'ın hepsinde kendisiyle ilgili olanları onlara açıkladı.
Puis, commençant par Moïse, et poursuivant par tous les prophètes, il leur expliqua, dans toutes les Ecritures, ce qui le concernait.
28 Gitmekte oldukları köye yaklaştıkları sırada İsa, yoluna devam edecekmiş gibi davrandı. Ama onlar, “Bizimle kal. Neredeyse akşam olacak, gün batmak üzere” diyerek O'nu zorladılar. Böylece İsa onlarla birlikte kalmak üzere içeri girdi.
Cependant ils approchèrent du village où ils se rendaient, et comme l’étranger paraissait vouloir aller plus loin,
ils le pressèrent de s'arrêter, disant: «Reste avec nous; car voici le soir, et le jour a déjà baissé; »et il entra dans le village pour rester avec eux.
30 Onlarla sofrada otururken İsa ekmek aldı, şükretti ve ekmeği bölüp onlara verdi.
Quand il se mit à table avec eux, il prit le pain, et ayant prononcé la bénédiction, il le rompit, et le leur donna:
31 O zaman onların gözleri açıldı ve kendisini tanıdılar. İsa ise gözlerinin önünden kayboldu.
alors leurs yeux se dessillèrent; ils le reconnurent; mais il disparut de devant leurs yeux.
32 Onlar birbirine, “Yolda kendisi bizimle konuşurken ve Kutsal Yazılar'ı bize açıklarken yüreklerimiz nasıl da sevinçle çarpıyordu, değil mi?” dediler.
Ils se dirent l'un à l'autre: «Notre coeur n'était-il pas tout brûlant au dedans de nous, lorsqu'il nous parlait en chemin, et qu'il nous expliquait les Écritures?»
33 Kalkıp hemen Yeruşalim'e döndüler. Onbirler'i ve onlarla birlikte olanları toplanmış buldular.
Et, se levant à l'heure même, ils retournèrent à Jérusalem. Ils trouvèrent réunis les Onze et leurs compagnons,
34 Bunlar, “Rab gerçekten dirildi, Simun'a görünmüş!” diyorlardı.
qui leur dirent: «Le Seigneur est réellement ressuscité, et il est apparu à Simon.»
35 Kendileri de yolda olup bitenleri ve ekmeği böldüğü zaman İsa'yı nasıl tanıdıklarını anlattılar.
Ils racontèrent à leur tour, ce qui leur était arrivé en chemin, et comment ils l'avaient reconnu au moment où il avait rompu le pain.
36 Bunları anlatırlarken İsa gelip aralarında durdu. Onlara, “Size esenlik olsun!” dedi.
Pendant qu'ils s'entretenaient ainsi, lui-même parut au milieu d'eux.
37 Ürktüler, bir hayalet gördüklerini sanarak korkuya kapıldılar.
Frappés de stupeur et d'effroi, ils crurent voir un esprit;
38 İsa onlara, “Neden telaşlanıyorsunuz? Neden kuşkular doğuyor içinizde?” dedi.
et Jésus leur dit: «Pourquoi êtes-vous troublés? Pourquoi vous faites-vous des idées folles?
39 “Ellerime, ayaklarıma bakın; işte benim! Dokunun da görün. Hayaletin eti kemiği olmaz, ama görüyorsunuz, benim var.”
Voyez mes mains et mes pieds: c'est bien moi. Palpez-moi, et considérez qu'un esprit n'a ni chair ni os, comme vous voyez que j'en ai.»
40 Bunu söyledikten sonra onlara ellerini ve ayaklarını gösterdi.
[Après avoir ainsi parlé, il leur montra ses mains et ses pieds.]
41 Sevinçten hâlâ inanamayan, şaşkınlık içindeki öğrencilerine, “Sizde yiyecek bir şey var mı?” diye sordu.
Comme la joie les rendait encore incrédules, et qu'ils ne revenaient pas de leur surprise, il leur dit: «Avez-vous ici quelque chose à manger?»
42 Kendisine bir parça kızarmış balık verdiler.
Ils lui présentèrent un morceau de poisson rôti et un rayon de miel.
43 İsa onu alıp gözlerinin önünde yedi.
Il les prit, et les mangea devant eux.
44 Sonra onlara şöyle dedi: “Daha sizlerle birlikteyken, ‘Musa'nın Yasası'nda, peygamberlerin yazılarında ve Mezmurlar'da benimle ilgili yazılmış olanların tümünün gerçekleşmesi gerektir’ demiştim.”
Puis il leur, dit: «C'est là ce que je vous annonçais quand j'étais encore avec vous; je vous disais qu'il fallait que s'accomplit tout ce qui est écrit de moi dans la Loi de Moïse, dans les Prophètes et dans les Psaumes.»
45 Bundan sonra Kutsal Yazılar'ı anlayabilmeleri için zihinlerini açtı.
Alors il leur ouvrit l'esprit, afin qu'ils entendissent les Ecritures.
46 Onlara dedi ki, “Şöyle yazılmıştır: Mesih acı çekecek ve üçüncü gün ölümden dirilecek; günahların bağışlanması için tövbe çağrısı da Yeruşalim'den başlayarak bütün uluslara O'nun adıyla duyurulacak.
Et il leur dit: «C'est ainsi qu'il est écrit que le Messie souffrirait, et qu'il ressusciterait des morts le troisième jour,
et qu'on prêcherait en son nom la repentance et le pardon des péchés à toutes les nations, en commençant par Jérusalem.
48 Sizler bu olayların tanıklarısınız.
Vous êtes témoins de ces faits.
49 Ben de Babam'ın vaat ettiğini size göndereceğim. Ama siz, yücelerden gelecek güçle kuşanıncaya dek kentte kalın.”
Maintenant, je vais vous envoyer ce que mon Père vous a promis; pour vous, demeurez tranquillement dans la ville, jusqu'à ce que vous soyez revêtus d'une puissance qui vient d'en haut.»
50 İsa onları kentin dışına, Beytanya'nın yakınlarına kadar götürdü. Ellerini kaldırarak onları kutsadı.
Il les emmena hors de la ville, jusqu’à Béthanie; et, élevant les mains, il les bénit.
51 Ve onları kutsarken yanlarından ayrıldı, göğe alındı.
Pendant qu'il les bénissait, il se sépara d'eux.
52 Öğrencileri O'na tapındılar ve büyük sevinç içinde Yeruşalim'e döndüler.
Pour eux, ils s'en retournèrent à Jérusalem, pleins d'une grande joie;
53 Sürekli tapınakta bulunuyor, Tanrı'yı övüyorlardı.
et ils étaient continuellement dans le temple, louant et bénissant Dieu.
