Ağitlar 5
1 Anımsa, ya RAB, başımıza geleni, Bak da utancımızı gör.
Remember, LORD, what has come on us. Look, and see our disgrace.
2 Mülkümüz yabancılara geçti, Evlerimiz ellere.
Our inheritance is turned over to strangers, our houses to foreigners.
3 Öksüz kaldık, babasız, Annelerimiz dul kadınlara döndü.
We are orphans and fatherless. Our mothers are like widows.
4 Suyumuzu parayla içtik, Odunumuzu parayla almak zorunda kaldık.
We have to pay for a drink of water; our wood is sold to us.
5 Bizi kovalayanlar ensemizde, Yorgun düştük, rahatımız yok.
Our pursuers are on our necks; we are weary, and have no rest.
6 Ekmek için Mısır'a, Asur'a el açtık.
We have submitted to the Egyptians and to the Assyrians, to get enough bread.
7 Atalarımız günah işledi, Ama artık onlar yok; Suçlarının cezasını biz yüklendik.
Our fathers sinned, and are no more; but we have borne their iniquities.
8 Köleler üstümüzde saltanat sürüyor, Bizi ellerinden kurtaracak kimse yok.
Servants rule over us: There is none to deliver us out of their hand.
9 Çöldeki kılıçlı haydutlar yüzünden Ekmeğimizi canımız pahasına kazanıyoruz.
We get our bread at the peril of our lives, because of the sword in the wilderness.
10 Kıtlığın yakıcı sıcağından Derimiz fırın gibi kızardı.
Our skin is hot like an oven, because of the burning heat of famine.
11 Siyon'da kadınların, Yahuda kentlerinde erden kızların ırzına geçtiler.
They raped the women in Zion, the virgins in the cities of Judah.
12 Önderler ellerinden asıldı, Yaşlılar saygı görmedi.
Princes were hung by their hands; elders were shown no respect.
13 Değirmen taşını gençler çevirdi, Çocuklar odun yükü altında tökezledi.
The young men grind at the mill; the boys stagger under loads of wood.
14 Yaşlılar kent kapısında oturmaz oldu, Gençler saz çalmaz oldu.
The elders have gone from the gate, the young men from their music.
15 Yüreğimizin sevinci durdu, Oyunumuz yasa döndü.
The joy of our heart has ceased; our dancing is turned into mourning.
16 Taç düştü başımızdan, Vay başımıza! Çünkü günah işledik.
The crown is fallen from our head; woe to us, for we have sinned.
17 Bu yüzden yüreğimiz baygın, Bunlardan ötürü gözlerimiz karardı.
For this our heart is faint; for these things our eyes grow dim.
18 Viran olan Siyon Dağı'nın üstünde Çakallar geziyor!
For the mountain of Zion, which is desolate; the foxes walk on it.
19 Ama sen, sonsuza dek tahtında oturursun, ya RAB, Egemenliğin kuşaklar boyu sürer.
But you, LORD, abide forever; your throne is from generation to generation.
20 Niçin bizi hep unutuyorsun, Neden bizi uzun süre terk ediyorsun?
Why do you keep on forgetting us? Why do you forsake us so long?
21 Bizi kendine döndür, ya RAB, döneriz, Eski günlerimizi geri ver.
Restore us to you, LORD, and we shall be restored; renew our days as in former times,
22 Bizi büsbütün attıysan, Bize çok öfkelenmiş olmalısın.
unless you have completely rejected us and are angry with us beyond measure.
