Eyüp 9

1 Eyüp şöyle yanıtladı:

Job respondió:

2 “Biliyorum, gerçekten öyledir, Ama Tanrı'nın önünde insan nasıl haklı çıkabilir?

“¡Sí, todo eso lo sé! Pero, ¿cómo puede alguien tener la razón delante Dios?

3 Biri O'nunla tartışmak istese, Binde bir bile O'na yanıt veremez.

Si quisieras discutir con Dios, éste podría hacer mil preguntas que nadie puede responder.

4 O'nun bilgisi derin, gücü eşsizdir, Kim O'na direndi de ayakta kaldı?

Dios es tan sabio y poderoso que nadie podría desafiarlo y ganarle.

5 O dağları yerinden oynatır da, Dağlar farkına varmaz, Öfkeyle altüst eder onları.

“Dios mueve las montañas de repente; las derriba en su ira.

6 Dünyayı yerinden oynatır, Direklerini titretir.

Él sacude la tierra, haciendo temblar sus cimientos.

7 Güneşe buyruk verir, doğmaz güneş, Yıldızları mühürler.

Él es quien puede ordenar que el sol no salga y que las estrellas no brillen.

8 O'dur tek başına gökleri geren, Denizin dalgaları üzerinde yürüyen.

Sólo él es quien extiende los cielos y camina sobre las olas del mar.

9 Büyük Ayı'yı, Oryon'u, Ülker'i, Güney takımyıldızlarını yaratan O'dur.

Él hizo las constelaciones de la Osa, de Orión, de las Pléyades y las estrellas del cielo austral.

10 Anlayamadığımız büyük işler, Sayısız şaşılası işler yapan O'dur.

Él es quien hace cosas increíbles que están más allá de nuestro entendimiento, cosas maravillosas que son incontables.

11 İşte, yanımdan geçer, O'nu göremem, Geçip gider, farkına bile varmam.

“Pero cuando pasa junto a mí, no lo veo; cuando camina hacia adelante, es invisible para mí.

12 Evet, O avını kaparsa, kim O'nu durdurabilir? Kim O'na, ‘Ne yapıyorsun’ diyebilir?

Si él quita, ¿Quién podrá impedírselo? ¿Quién va a preguntarle: ‘Qué haces’?

13 Tanrı öfkesini dizginlemez, Rahav'ın yardımcıları bile O'nun ayağına kapanır.

Dios no refrena su ira, y aplasta a los ayudantes de Rahab.

14 “Nerde kaldı ki, ben O'na yanıt vereyim, O'nunla tartışmak için söz bulayım?

“Así que, ¡cuánto menos podría responder a Dios, o elegir mis palabras para discutir con él!

15 Haklı olsam da O'na yanıt veremez, Merhamet etmesi için yargıcıma yalvarırdım ancak.

Aunque tenga razón, no puedo responderle. Debo implorar la misericordia de mi juez.

16 O'nu çağırsam, O da bana yanıt verseydi, Yine de inanmazdım sesime kulak verdiğine.

Aunque lo llamara para que viniera y él respondiera, no creo que me escuchara.

17 O beni kasırgayla eziyor, Nedensiz yaralarımı çoğaltıyor.

“Me golpea con vientos de tormenta; me hiere una y otra vez, sin dar razón.

18 Soluk almama izin vermiyor, Ancak beni acıya doyuruyor.

No me da la oportunidad ni siquiera de recuperar el aliento; en cambio, llena mi vida de amargo sufrimiento.

19 Sorun güç sorunuysa, O güçlüdür! Adalet sorunuysa, kim O'nu mahkemeye çağırabilir?

Si de fuerza se trata, Dios es el más fuerte. Si es cuestión de justicia, entonces ¿quién fijará un tiempo para mi caso?

20 Suçsuz olsam ağzım beni suçlar, Kusursuz olsam beni suçlu çıkarır.

Aunque tenga razón, mi propia boca me condenaría; aunque sea inocente, él demostraría que estoy equivocado.

21 “Kusursuz olsam da kendime aldırdığım yok, Yaşamımı hor görüyorum.

¡Soy inocente! No me importa lo que me pase. ¡Odio mi vida!

22 Hepsi bir, bu yüzden diyorum ki, ‘O suçluyu da suçsuzu da yok ediyor.’

Por eso digo: ‘A Dios le da igual. Él destruye tanto al inocente como al malvado’.

23 Kırbaç ansızın ölüm saçınca, O suçsuzların sıkıntısıyla eğlenir.

Cuando el desastre golpea de repente, se burla de la desesperación de los inocentes.

24 Dünya kötülerin eline verilmiş, Yargıçların gözünü kapayan O'dur. O değilse, kimdir?

La tierra ha sido entregada al malvado; él ciega los ojos de los jueces; y si no es él, entonces ¿quién?

25 “Günlerim koşucudan çabuk, İyilik görmeden geçmekte.

Los días de mi vida corren como un corredor, pasando a toda prisa sin que yo vea ninguna felicidad.

26 Kamış sandal gibi kayıp gidiyor, Avının üstüne süzülen kartal gibi.

Pasan como veloces veleros, como el águila que se abalanza sobre su presa.

27 ‘Acılarımı unutayım, Üzgün çehremi değiştirip gülümseyeyim’ desem,

“Si me dijera a mí mismo: ‘Olvidaré mis quejas; dejaré de llorar y seré feliz’,

28 Bütün dertlerimden yılarım, Çünkü beni suçsuz saymayacağını biliyorum.

seguiría aterrado por todo mi sufrimiento, porque tú, Dios, no dirás que soy inocente.

29 Madem suçlanacağım, Neden boş yere uğraşayım?

Ya que estoy condenado, ¿qué sentido tiene discutir?

30 Sabun otuyla yıkansam, Ellerimi kül suyuyla temizlesem,

¡Aunque me lavara con agua pura de la montaña y me limpiara las manos con jabón,

31 Beni yine pisliğe batırırsın, Giysilerim bile benden tiksinir.

me arrojarías a un pozo de lodo de modo que hasta mis propias ropas me odiarían!

32 O benim gibi bir insan değil ki, O'na yanıt vereyim, Birlikte mahkemeye gideyim.

Porque Dios no es un ser mortal como yo, no puedo defenderme ni llevarlo a juicio.

33 Keşke aramızda bir hakem olsa da, Elini ikimizin üstüne koysa!

Si hubiera un árbitro ¡que pudiera reunirnos a los dos!

34 Tanrı sopasını üzerimden kaldırsın, Dehşeti beni yıldırmasın.

¡Ojalá Dios dejara de golpearme con su vara y de aterrorizarme!

35 O zaman konuşur, O'ndan korkmazdım, Ama bu durumda bir şey yapamam.

Entonces podría hablar sin tener miedo; pero como lo tengo, no puedo!”