Eyüp 13

1 “İşte, gözlerim her şeyi gördü, Kulağım duydu, anladı.

Voici, mon œil a vu toutes ces choses, [et] mon oreille les a ouïes et entendues.

2 Sizin bildiğinizi ben de biliyorum, Sizden aşağı kalmam.

Comme vous les savez, je les sais aussi; je ne vous suis pas inférieur.

3 Ama ben Her Şeye Gücü Yeten'le konuşmak, Davamı Tanrı'yla tartışmak istiyorum.

Mais je parlerai au Tout-puissant, et je prendrai plaisir à dire mes raisons au [Dieu] Fort.

4 Sizlerse yalan düzüyorsunuz, Hepiniz değersiz hekimlersiniz.

Et certes vous inventez des mensonges; vous êtes tous des médecins inutiles.

5 Keşke büsbütün sussanız! Sizin için bilgelik olurdu bu.

Plût à Dieu que vous demeurassiez entièrement dans le silence; et cela vous serait réputé à sagesse.

6 Şimdi davamı dinleyin, Yakınmama kulak verin.

Ecoutez donc maintenant mon raisonnement, et soyez attentifs à la défense de mes lèvres:

7 Tanrı adına haksızlık mı edeceksiniz? O'nun adına yalan mı söyleyeceksiniz?

Allégueriez-vous des choses injustes, en faveur du [Dieu] Fort, et diriez-vous quelque fausseté pour lui?

8 O'nun tarafını mı tutacaksınız? Tanrı'nın davasını mı savunacaksınız?

Ferez-vous acception de sa personne, si vous plaidez la cause du [Dieu] Fort?

9 Sizi sorguya çekerse, iyi mi olur? İnsanları aldattığınız gibi O'nu da mı aldatacaksınız?

Vous en prendra-t-il bien, s'il vous sonde? vous jouerez-vous de lui, comme on se joue d'un homme [mortel]?

10 Gizlice O'nun tarafını tutarsanız, Kuşkusuz sizi azarlar.

Certainement il vous censurera, si même en secret vous faites acception de personnes.

11 O'nun görkemi sizi yıldırmaz mı? Dehşeti üzerinize düşmez mi?

Sa majesté ne vous épouvantera-t-elle point? et sa frayeur ne tombera-t-elle point sur vous?

12 Anlattıklarınız kül kadar değersizdir, Savunduklarınızsa çamurdan farksız.

Vos discours mémorables sont des sentences de cendre, et vos éminences sont des éminences de boue.

13 “Susun, bırakın ben konuşayım, Başıma ne gelirse gelsin.

Taisez-vous devant moi, et que je parle; et qu'il m'arrive ce qui pourra.

14 Hayatım tehlikeye girecekse girsin, Canım zora düşecekse düşsün.

Pourquoi porté-je ma chair entre mes dents, et tiens-je mon âme entre mes mains?

15 Beni öldürecek, umudum kalmadı, Hiç olmazsa yürüdüğüm yolun doğruluğunu yüzüne karşı savunayım.

Voilà, qu'il me tue, je ne laisserai pas d'espérer [en lui]; et je défendrai ma conduite en sa présence.

16 Aslında bu benim kurtuluşum olacak, Çünkü tanrısız bir adam O'nun karşısına çıkamaz.

Et qui plus est, il sera lui-même ma délivrance; mais l'hypocrite ne viendra point devant sa face.

17 Sözlerimi iyi dinleyin, Kulaklarınızdan çıkmasın söyleyeceklerim.

Ecoutez attentivement mes discours, et prêtez l'oreille à ce que je vais vous déclarer.

18 İşte davamı hazırladım, Haklı çıkacağımı biliyorum.

Voilà, aussitôt que j'aurai déduit par ordre mon droit, je sais que je serai justifié.

19 Kim suçlayacak beni? Biri varsa susar, son soluğumu veririm.

Qui est-ce qui veut disputer contre moi? car maintenant si je me tais, je mourrai.

20 “Yalnız şu iki şeyi lütfet, Tanrım, O zaman kendimi senden gizlemeyeceğim:

Seulement ne me fais point ces deux choses, [et] alors je ne me cacherai point devant ta face;

21 Elini üstümden çek Ve dehşetinle beni yıldırma.

Retire ta main de dessus moi, et que ta frayeur ne me trouble point.

22 Sonra beni çağır, yanıtlayayım, Ya da bırak ben konuşayım, sen yanıtla.

Puis appelle-moi, et je répondrai; ou bien je parlerai, et tu me répondras.

23 Suçlarım, günahlarım ne kadar? Bana suçumu, günahımı göster.

Combien ai-je d'iniquités et de péchés? Montre-moi mon crime et mon péché.

24 Niçin yüzünü gizliyorsun, Beni düşman gibi görüyorsun?

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

25 Rüzgarın sürüklediği yaprağa dönmüşüm, Beni mi korkutacaksın? Kuru samanı mı kovalayacaksın?

Déploieras-tu tes forces contre une feuille que le vent emporte? poursuivras-tu du chaume tout sec?

26 Çünkü hakkımda acı şeyler yazıyor, Gençliğimde işlediğim günahları bana miras veriyorsun.

Que tu donnes contre moi des arrêts d'amertume, et que tu me fasses porter la peine des péchés de ma jeunesse?

27 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, Yollarımı gözetliyor, İzimi sürüyorsun.

Et que tu mettes mes pieds aux ceps, et observes tous mes chemins? et que tu suives les traces de mes pieds?

28 “Oysa insan telef olmuş, çürük bir şey, Güve yemiş giysi gibidir.

Car celui [que tu poursuis de cette manière, ] s'en va par pièces comme du bois vermoulu, et comme une robe que la teigne a rongée.