Eyüp 11
1 Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
Then responded Zophar the Naamathite, and said: —
2 “Bunca söz yanıtsız mı kalsın? Çok konuşan haklı mı sayılsın?
Should, the multitude of words, not be answered? Or should, a man full of talk, be justified?
3 Saçmalıkların karşısında sussun mu insanlar? Sen alay edince kimse seni utandırmasın mı?
Shall, thy pratings, cause men to hold their peace? When thou hast mocked, shall there be none to put thee to shame?
4 Tanrı'ya, ‘İnancım arıdır’ diyorsun, ‘Senin gözünde temizim.’
Since thou hast said, Right is my doctrine, and pure am I in his eyes.
5 Ama keşke Tanrı konuşsa, Sana karşı ağzını açsa da,
But, in very deed, oh that GOD would speak, that he would open his lips with thee:
6 Bilgeliğin sırlarını bildirse! Çünkü bilgelik çok yönlüdür. Bil ki, Tanrı günahlarından bazılarını unuttu bile.
That he would declare to thee the secrets of wisdom, for they are double to that which actually is, —Know then that GOD could bring into forgetfulness for thee, a portion of thine iniquity.
7 “Tanrı'nın derin sırlarını anlayabilir misin? Her Şeye Gücü Yeten'in sınırlarına ulaşabilir misin?
The hidden depth of GOD canst thou discover? Or, unto the furthest limit of the Almighty, canst thou attain?
8 Onlar gökler kadar yüksektir, ne yapabilirsin? Ölüler diyarından derindir, nasıl anlayabilirsin? (Sheol h7585)
The heights of the heavens, what canst thou do? Depths deeper than hades, what canst thou know? (Sheol h7585)
9 Ölçüleri yeryüzünden uzun, Denizden geniştir.
Longer than the earth, is the measure thereof, and broader than the sea.
10 “Gelip seni hapsetse, mahkemeye çağırsa, Kim O'na engel olabilir?
If he sweep on, or shut up, or call together, Who then shall hinder him?
11 Çünkü O yalancıları tanır, Kötülüğü görür de dikkate almaz mı?
For, he, knoweth men of falsity, and seeth iniquity, and him that doth not diligently consider.
12 Ne zaman yaban eşeği insan doğurursa, Aptal da o zaman sağduyulu olur.
But, an empty person, will get sense, when, a wild ass’s colt, is born a man!
13 “O'na yüreğini adar, Ellerini açarsan,
If, thou, hast prepared thy heart, and wilt spread forth, unto him, thy hands—
14 İşlediğin günahı kendinden uzaklaştırır, Çadırında haksızlığa yer vermezsen,
If, iniquity, be in thy hand, Put it far away, and let there not dwell in thy tents perversity,
15 Utanmadan başını kaldırır, Sağlam ve korkusuz olabilirsin.
Surely, then, shalt thou lift up thy face free from blemish, and shalt be established, and not fear.
16 Sıkıntılarını unutur, Akıp gitmiş sular gibi anarsın onları.
For, now, shalt thou forget, sorrow, Like waters passed away, shalt thou remember it.
17 Yaşamın öğlen güneşinden daha parlak olur, Karanlık sabaha döner.
Above high noon, shall rise life’s continuance, Darkness, like a morning, shall appear,
18 Güven duyarsın, çünkü umudun olur, Çevrene bakıp güvenlik içinde yatarsın.
And thou shalt he confident, that there is hope, and, when thou hast searched, securely shalt thou lie down;
19 Uzanırsın, korkutan olmaz, Birçokları senden lütuf diler.
And shalt rest, with none to put thee in terror, —and many shall entreat thy favour.
20 Ama kötülerin gözlerinin feri sönecek, Kaçacak yer bulamayacaklar, Tek umutları son soluklarını vermek olacak.”
But, the eyes of the lawless, shall fail, —and, place of refuge, shall have vanished from them, and, their hope, be a breathing out of life.
