Vaiz 10

1 Ölü sinekler attarın ıtırını kokutur. Biraz aptallık da bilgeliği ve saygınlığı bastırır.

Muscæ morientes perdunt suavitatem unguenti. Pretiosior est sapientia et gloria, parva et ad tempus stultitia.

2 Bilgenin yüreği hep doğruya eğilimlidir, Akılsızın ise, hep yanlışa.

Cor sapientis in dextera ejus, et cor stulti in sinistra illius.

3 Yolda yürürken bile akılsızın aklı kıttır, Akılsız olduğunu herkese gösterir.

Sed et in via stultus ambulans, cum ipse insipiens sit, omnes stultos æstimat.

4 Yöneticinin öfkesi sana karşı alevlenirse, Yerinden ayrılma; Çünkü serinkanlılık büyük yanlışları bastırır.

Si spiritus potestatem habentis ascenderit super te, locum tuum ne demiseris, quia curatio faciet cessare peccata maxima.

5 Güneşin altında gördüğüm bir haksızlık var, Yöneticiden kaynaklanan bir yanlışı andırıyor:

Est malum quod vidi sub sole, quasi per errorem egrediens a facie principis:

6 Zenginler düşük makamlarda otururken, Aptallar yüksek makamlara atanıyor.

positum stultum in dignitate sublimi, et divites sedere deorsum.

7 Köleleri at sırtında, Önderleri yerde köleler gibi yürürken gördüm.

Vidi servos in equis, et principes ambulantes super terram quasi servos.

8 Çukur kazan içine kendi düşer, Duvarda gedik açanı yılan sokar.

Qui fodit foveam incidet in eam, et qui dissipat sepem mordebit eum coluber.

9 Taş çıkaran taştan incinir, Odun yaran tehlikeye girer.

Qui transfert lapides affligetur in eis, et qui scindit ligna vulnerabitur ab eis.

10 Balta körse, ağzı bilenmemişse, Daha çok güç gerektirir; Ama bilgelik başarı doğurur.

Si retusum fuerit ferrum, et hoc non ut prius, sed hebetatum fuerit, multo labore exacuetur, et post industriam sequetur sapientia.

11 Yılan büyü yapılmadan önce sokarsa, Büyücünün yararı olmaz.

Si mordeat serpens in silentio, nihil eo minus habet qui occulte detrahit.

12 Bilgenin ağzından çıkan sözler benimsenir, Oysa akılsız kendi ağzıyla yıkımına yol açar.

Verba oris sapientis gratia, et labia insipientis præcipitabunt eum;

13 Sözünün başı aptallık, Sonu zırdeliliktir.

initium verborum ejus stultitia, et novissimum oris illius error pessimus.

14 Akılsız konuştukça konuşur. Kimse ne olacağını bilmez. Kim ona kendisinden sonra ne olacağını bildirebilir?

Stultus verba multiplicat. Ignorat homo quid ante se fuerit; et quid post se futurum sit, quis ei poterit indicare?

15 Akılsızın emeği kendini öylesine yıpratır ki, Kente bile nasıl gideceğini bilemez.

Labor stultorum affliget eos, qui nesciunt in urbem pergere.

16 Kralın bir çocuksa, Önderlerin sabah şölen veriyorsa, vay sana, ey ülke!

Væ tibi, terra, cujus rex puer est, et cujus principes mane comedunt.

17 Kralın soyluysa, Önderlerin sarhoşluk için değil Güçlenmek için vaktinde yemek yiyorsa, ne mutlu sana, ey ülke!

Beata terra cujus rex nobilis est, et cujus principes vescuntur in tempore suo, ad reficiendum, et non ad luxuriam.

18 Tembellikten dam çöker, Miskinlikten çatı akar.

In pigritiis humiliabitur contignatio, et in infirmitate manuum perstillabit domus.

19 Şölen eğlenmek için yapılır, Şarap yaşama sevinç katar, Paraysa her ihtiyacı karşılar.

In risum faciunt panem et vinum ut epulentur viventes; et pecuniæ obediunt omnia.

20 İçinden bile krala sövme, Yatak odanda zengine lanet etme, Çünkü gökte uçan kuşlar haber taşır, Kanatlı varlıklar söylediğini aktarır.

In cogitatione tua regi ne detrahas, et in secreto cubiculi tui ne maledixeris diviti: quia et aves cæli portabunt vocem tuam, et qui habet pennas annuntiabit sententiam.