< Fakahā 9 >

1 Pea naʻe ifi ʻe hono nima ʻoe ʻāngelo, pea u mamata naʻe tō ʻae fetuʻu mei he langi ki he fonua; pea naʻe ʻatu kiate ia ʻae kī ʻoe luo taʻehanotakele. (Abyssos g12)
En de vijfde engel heeft gebazuind, en ik zag een ster, gevallen uit den hemel op de aarde, en haar werd gegeven de sleutel van den put des afgronds. (Abyssos g12)
2 Pea naʻe fakaava ʻe ia ʻae luo taʻehanotakele; pea naʻe ʻalu hake ʻae kohu mei he luo, ʻo hangē ko e kohu ʻoe fuʻu luo afi; pea ko e meʻa ʻi he kohu ʻoe luo, naʻe fakapoʻuli ʻae laʻā mo e ʻatā. (Abyssos g12)
En zij heeft den put des afgronds geopend; en er is rook opgegaan uit den put, als rook eens groten ovens; en de zon en de lucht is verduisterd geworden van den rook des puts. (Abyssos g12)
3 Pea naʻe haʻu mei he kohu ʻae fanga heʻe ki he fonua: pea naʻe ʻatu ki ai ʻae mālohi, ʻo hangē ko e mālohi ʻoe fanga sikopio ʻoe fonua.
En uit den rook kwamen sprinkhanen op de aarde, en hun werd macht gegeven, gelijk de schorpioenen der aarde macht hebben.
4 Pea naʻe fekau kiate kinautolu ke ʻoua te nau maumau ʻae mohuku ʻoe fonua, pe ha meʻa mata ʻe taha, pe ha ʻakau; ka ko e kau tangata pe ko ia ʻoku ʻikai ʻi honau foʻi laʻē ʻae fakaʻilonga ʻae ʻOtua.
En hun werd gezegd, dat zij het gras der aarde niet zouden beschadigen, noch enige groente, noch enigen boom, dan de mensen alleen, die het zegel Gods aan hun voorhoofden niet hebben.
5 Pea naʻe tuku kiate kinautolu ke ʻoua naʻa nau tāmateʻi ʻakinautolu, ka ke fakamamahiʻi ʻakinautolu ʻi he māhina ʻe nima: pea ko ʻenau mamahi naʻe tatau mo e mamahi ʻoe tangata kuo taaʻi ʻe he sikopio.
En hun werd macht gegeven, niet dat zij hen zouden doden, maar dat zij zouden van hen gepijnigd worden vijf maanden; en hun pijniging was als de pijniging van een schorpioen, wanneer hij een mens gestoken heeft.
6 Pea ʻi he ngaahi ʻaho ko ia, ʻe kumi ʻae kakai ki he mate, ka ʻe ʻikai ʻilo ia; pea te nau holi ke mate, ka ʻe puna ʻae mate meiate kinautolu.
En in die dagen zullen de mensen den dood zoeken, en zullen dien niet vinden; en zij zullen begeren te sterven, en de dood zal van hen vlieden.
7 Pea ko e sino ʻoe fanga heʻe naʻe tatau mo e fanga hoosi kuo teuteu ki he tau; pea naʻe ʻi honau ʻulu ʻo hangē ko e ngaahi pale koula, pea ko honau mata naʻe tatau mo e mata ʻoe tangata.
En de gedaanten der sprinkhanen waren den paarden gelijk, die tot den oorlog bereid zijn; en op hun hoofden waren als kronen, het goud gelijk, en hun aangezichten als aangezichten van mensen.
8 Pea naʻa nau louʻulu ʻo hangē ko e louʻulu ʻoe kau fefine, pea ko honau kau nifo naʻe hangē [ko e nifo ]ʻoe fanga laione.
En zij hadden haar als haar der vrouwen, en hun tanden waren als tanden van leeuwen.
9 Pea naʻe ai honau ngaahi sifa fatafata, ʻo hangē ko e ngaahi sifa fatafata ukamea; pea ko e patū ʻo honau kapakau naʻe tatau mo e longoaʻa. ʻOe ngaahi saliote, mo e fanga hoosi lahi ʻoku feleleʻi ki he tau.
En zij hadden borstwapenen als ijzeren borstwapenen; en het gedruis hunner vleugelen was als een gedruis der wagens, wanneer vele paarden naar den strijd lopen.
10 Pea naʻe ai honau ngaahi iku ʻo hangē ko e fanga sikopio, pea naʻe ʻi honau ngaahi iku ʻae ngaahi huhu: pea naʻa nau mālohi ke tautea ʻae kakai ʻi he māhina ʻe nima.
En zij hadden staarten den schorpioenen gelijk, en er waren angels in hun staarten; en hun macht was de mensen te beschadigen vijf maanden.
11 Pea naʻe ai ʻae tuʻi kiate kinautolu, ko e ʻāngelo ʻoe luo taʻehanotakele, ko hono hingoa ʻi he lea fakaHepelū ko ʻApatoni, ka ko hono hingoa ʻi he lea fakaKiliki ko ʻApolione. (Abyssos g12)
En zij hadden over zich tot een koning den engel des afgronds; zijn naam was in het Hebreeuws Abaddon, en in de Griekse taal had hij den naam Apollyon. (Abyssos g12)
12 Kuo hili ange ʻae malaʻia ʻe taha; vakai, ʻoku haʻu ʻamui ʻae malaʻia kehe ʻe ua,
Het ene wee is weggegaan, ziet, er komen nog twee weeen na dezen.
13 Pea naʻe ifi ʻe hono ono ʻoe ʻāngelo, pea u fanongo ki he leʻo mei he nifo ʻe fā ʻoe ʻesifeilaulau koula ʻaia ʻoku ʻi he ʻao ʻoe ʻOtua,
En de zesde engel heeft gebazuind, en ik hoorde een stem uit de vier hoornen des gouden altaars, dat voor God was,
14 ‌ʻOku pehē ki hono ono ʻoe ʻāngelo, naʻe ʻi ai ʻae meʻa lea, “Vevete ʻae kau ʻāngelo ʻe toko fā, ʻaia kuo haʻisia ʻi he vaitafe lahi ko ʻIufaleti.”
Zeggende tot den zesden engel, die de bazuin had: Ontbind de vier engelen, die gebonden zijn bij de grote rivier, den Eufraat.
15 Pea naʻe vete ange ʻae kau ʻāngelo ʻe toko fā, ʻakinautolu naʻe tuʻutuʻuni ki ha feituʻulaʻā, pea ki ha ʻaho, pea ki ha māhina, pea ki ha taʻu, koeʻuhi ke tāmateʻi ʻa hono tolu ʻoe vahe ʻoe kakai.
En de vier engelen zijn ontbonden geworden, welke bereid waren tegen de ure, en dag, en maand, en jaar, opdat zij het derde deel der mensen zouden doden.
16 Pea ko hono lau ʻoe tau, ko e kau tangata heka hoosi ko e toko uangeau miliona: pea ne u fanongo ki honau lau.
En het getal van de heirlegers der ruiterij was tweemaal tien duizenden der tien duizenden; en ik hoorde hun getal.
17 Pea naʻe pehē pē ʻa ʻeku mamata ki he fanga hoosi, ʻi he meʻa naʻe hā mai, mo kinautolu naʻe heka ai, ko honau sifa fatafata naʻe lanu ki he afi, mo e lanu moana, mo e felofelo: pea ko e ʻulu ʻoe fanga hoosi naʻe tatau mo e ʻulu ʻoe fanga laione; pea naʻe ʻoho mei honau ngutu ʻae afi, mo e ʻohuafi, mo e sulifa.
En ik zag alzo de paarden in dit gezicht, en die daarop zaten, hebbende vurige, en hemelsblauwe, en sulfervervige borstwapenen; en de hoofden der paarden waren als hoofden van leeuwen, en uit hun monden ging vuur, en rook, en sulfer,
18 Ko e meʻa ko eni ʻe tolu naʻe tāmate ʻaki ʻa hono tolu ʻoe vahe ʻoe kakai, ʻae afi, mo e ʻohuafi, mo e sulifa, ʻaia naʻe ʻoho mei honau ngutu.
Door deze drie werd het derde deel der mensen gedood, namelijk door het vuur, en door den rook, en door het sulfer, dat uit hun monden uitging.
19 He ko honau mālohi ʻoku ʻi honau ngutu, mo honau iku: he naʻe tatau honau iku mo e fanga ngata, pea naʻe fakaʻulu, pea ko ia ʻoku nau fai ʻaki ʻae maumau.
Want hun macht is in hun mond, en in hun staarten; want hun staarten zijn aan de slangen gelijk, en hebben hoofden, en beschadigen met dezelve.
20 Pea ko hono toe ʻoe kakai naʻe ʻikai ke tāmateʻi ʻaki ʻae ngaahi fakamamahi ni, naʻe ʻikai te nau fakatomala ʻi he ngaahi ngāue ʻa honau nima, ke ʻoua te nau hū ki he kau tēvolo, mo e ngaahi tamapua koula, mo e siliva, mo e palasa, mo e maka, mo e ʻakau: ʻaia ʻoku ʻikai faʻa mamata, pe fanongo, pe ʻaʻeva:
En de overige mensen, die niet gedood zijn door deze plagen, hebben zich niet bekeerd van de werken hunner handen, dat zij niet zouden aanbidden de duivelen; en de gouden, en zilveren, en koperen, en stenen, en houten afgoden, die noch zien kunnen, noch horen, noch wandelen;
21 Pea naʻe ʻikai tenau fakatomala ʻi he ʻenau ngaahi fakapō, mo ʻenau ngaahi fie mana, mo ʻenau feʻauaki, mo ʻenau faʻa kaihaʻa.
En hebben zich ook niet bekeerd van hun doodslagen, noch van hun venijngevingen, noch van hun hoererij, noch van hun dieverijen.

< Fakahā 9 >