Siope 21

1 Ka naʻe tali ʻe Siope, ʻo ne pehē,

A odpowiadając Ijob rzekł:

2 “Fakafanongo lelei ki heʻeku lea, pea ko hoʻomou fakafiemālie eni.

Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.

3 Mou kātaki, kau lea atu; pea hili ʻeku lea, fai pe hoʻomou manuki.

Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.

4 ‌ʻOiauē, he ʻoku ou liunga ki he tangata? Pea ka ne ko ia, ko e hā nai ʻe ʻikai mamahi ai hoku laumālie?

Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?

5 Tokanga mai, pea mou ofo, pea ʻai homou nima ki homou ngutu.

Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.

6 ‌ʻIo, ʻi heʻeku fakamanatu ʻoku ou manavahē ʻaupito, pea ʻoku puke ʻa hoku kakano ʻe he tetetete.

Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

7 “Ko e hā ʻoku moʻui ai ʻae angakovi, ʻo hoko ʻo motuʻa, ʻio, pea lahi ʻi he mālohi?

Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?

8 Kuo fakatuʻumaʻu honau hako fakataha mo kinautolu, pea mo ʻenau fānau ʻi honau ʻao.

Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.

9 ‌ʻOku malu honau fale mei he manavahē, pea ʻoku ʻikai ʻiate kinautolu ʻae meʻa tā ʻae ʻOtua.

Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.

10 ‌ʻOku fakatauʻi ʻe heʻenau pulu tangata ʻo touʻia taʻehala; ʻoku fānau ʻenau pulu fefine ʻo taʻetōhonoʻuhiki.

Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.

11 ‌ʻOku nau tuku atu ʻenau fānau ʻo hangē ko e fanga sipi, pea ʻoku meʻe hopohopo ʻenau fānau.

Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.

12 ‌ʻOku nau toʻo hake ʻae kihiʻi lali mo e haʻape, pea nau fiefia ʻi he leʻo ʻoe meʻa ifi.

Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.

13 ‌ʻOku nau fakaʻosi honau ngaahi ʻaho ʻi he fakafiemālie, pea fakafokifā pe ʻoku nau ʻalu hifo ki he faʻitoka. (Sheol h7585)

Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)

14 Ko ia ʻoku nau pehē ai ki he ʻOtua, ‘ʻAlu ʻiate kimautolu, he ʻoku ʻikai te mau holi ke ʻilo ho ngaahi hala.

Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.

15 Ko hai ʻae Māfimafi, ke pehē ke mau tauhi ia? Pea ko e hā ʻae totongi te mau maʻu, ʻo kapau te mau lotu ki ai?’

Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?

16 Vakai, ʻoku ʻikai ʻi honau nima ʻenau monūʻia: ʻoku mamaʻo ʻiate au ʻae fakakaukau ʻoe angahala.

Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.

17 “ʻOku liunga fiha ʻae tāmateʻi ʻoe maama ʻae angahala? Mo e hoko ʻenau fakaʻauha kiate kinautolu? ʻoku tufaki ʻe he ʻOtua ʻae ngaahi mamahi ʻi hono houhau.

Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.

18 ‌ʻOku nau tatau mo e tefitoʻi kaho ʻi he mata ʻoe matangi, pea hangē ko e kafukafu ʻoku ʻave ʻe he afi.

Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.

19 ‘ʻOku hili ʻe he ʻOtua ʻa ʻene angahala ki heʻene fānau:’ ʻoku ne totongi kiate ia, pea te ne ʻilo ia.

Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.

20 ‌ʻE mamata ʻe hono mata ki hono fakaʻauha, pea ʻe inu ia ʻi he houhau ʻoe Māfimafi.

Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.

21 He ko e hā ʻene fiemālie ʻi hono fale ʻamui ʻiate ia, ʻoka tuʻu ua mālie ʻae lau ʻo hono ngaahi māhina?

Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?

22 “ʻE akonakiʻi ʻe ha taha ʻae ʻOtua ke ʻilo? He ʻoku ne fakamaau ʻe ia ʻakinautolu ʻoku māʻolunga.

Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?

23 ‌ʻOku mate ha tokotaha lolotonga ʻene mālohi lahi, mo ʻene nofo tofu pe mo fiemālie.

Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;

24 ‌ʻOku fonu hono sino ʻi he ngako, pea lolololo hono ngaahi hui ʻi he uho.

Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,

25 Pea ʻoku mate ha tokotaha ʻi he mamahi lahi ʻo hono laumālie, pea ʻikai ʻaupito haʻane kai ʻe fiemālie ai.

Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.

26 Te na tokoto tatau pe ʻi he efu, pea ʻe ʻuʻufi ʻakinaua ʻe he fanga kelemutu.

Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.

27 “Vakai, ʻoku ou ʻilo hoʻomou ngaahi mahalo, mo e ngaahi filioʻi kovi ʻoku mou mahalo ʻaki kiate au.

Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.

28 He ʻoku mou pehē, ‘Kofaʻā ʻae fale ʻoe ʻeiki? Pea kofaʻā ʻae ngaahi nofoʻanga ʻoe kakai angahala?’

Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?

29 ‌ʻIkai kuo mou ʻeke kiate kinautolu ʻoku feʻaluʻaki ʻi he hala? Pea ʻikai ʻoku mou ʻilo ʻenau ngaahi tala,

Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?

30 ‌ʻAia kuo tuku tolonga ʻae angahala ki he ʻaho ʻoe fakaʻauha? ʻE taki atu ʻakinautolu ki he ʻaho ʻoe houhau.

Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.

31 Ko hai te ne fakahā hono hala ki hono mata? Pea ʻe totongi ʻe hai kiate ia ʻae meʻa kuo ne fai?

Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?

32 Ka ʻe ʻomi ia ki he faʻitoka, ʻe nofomaʻu ia ʻi he fonualoto.

Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.

33 ‌ʻE melie kiate ia ʻae ngaahi tutuʻanga kelekele ʻoe luo, pea ʻe fusi kiate ia ʻae kakai kotoa pē, ʻo hangē ko e taʻefaʻalaua ʻae kakai naʻe muʻa ʻiate ia.

Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.

34 Pea ka kuo pehē, pea ko e hā ʻoku mou fakafiemālie taʻeʻaonga kiate au, kae vakai ʻoku ai ʻae loi ʻi hoʻomou ngaahi lea?”

Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?