< Teutalonome 18 >

1 “E ʻikai maʻu ʻe he kau taulaʻeiki ko e kau Livai, pea mo e faʻahinga kotoa pē ʻo Livai, ha tufakanga pe ha tofiʻa fakataha mo ʻIsileli: tenau kai ʻae ngaahi feilaulau kuo ngaohi ʻaki ʻae afi kia Sihova, mo hono tofiʻa ʻoʻona.
Non habebunt sacerdotes et Levitæ, et omnes qui de eadem tribu sunt, partem et hæreditatem cum reliquo Israël, quia sacrificia Domini, et oblationes ejus comedent,
2 Ko ia ʻe ʻikai tenau maʻu ai ha tofiʻa mo honau ngaahi kāinga: ko Sihova ko honau tofiʻa ʻo hangē ko ʻene folofola kiate kinautolu.
et nihil aliud accipient de possessione fratrum suorum: Dominus enim ipse est hæreditas eorum, sicut locutus est illis.
3 “Pea ko hono ʻinasi eni ʻoe taulaʻeiki mei he kakai, meiate kinautolu ʻoku ʻatu ha feilaulau, kapau ko e pulu pe ko e sipi; pea tenau ʻatu ki he taulaʻeiki hono alanga muʻa, mo hono kouʻahe fakatouʻosi pe, mo e kete.
Hoc erit judicium sacerdotum a populo, et ab his qui offerunt victimas: sive bovem, sive ovem immolaverint, dabunt sacerdoti armum ac ventriculum:
4 Ko e ʻuluaki fua ʻo hoʻo uite, mo hoʻo uaine, pea mo hoʻo lolo foki, mo e ʻuluaki fulufuluʻi sipi kuo kosi, ke ke ʻatu kiate ia.
primitias frumenti, vini, et olei, et lanarum partem ex ovium tonsione.
5 He kuo fili ia ʻe Sihova ko ho ʻOtua mei ho ngaahi faʻahinga kotoa pē, ke tuʻu mo tauhi ʻi he huafa ʻo Sihova, ʻaia mo hono ngaahi foha ke taʻengata.
Ipsum enim elegit Dominus Deus tuus de cunctis tribubus tuis, ut stet, et ministret nomini Domini, ipse, et filii ejus in sempiternum.
6 “Pea kapau ʻe haʻu ha Livai mei ha kolo ʻe taha ʻi ʻIsileli kotoa pē, ʻaia naʻe nofo ʻāunofo ai ia, pea haʻu ia ʻi he holi lahi ʻa hono loto ki he potu ʻaia ʻe fili ʻe Sihova;
Si exierit Levites ex una urbium tuarum ex omni Israël in qua habitat, et voluerit venire, desiderans locum quem elegerit Dominus,
7 ‌ʻE toki tauhi ʻe ia ʻi he huafa ʻo Sihova ko hono ʻOtua, ʻo hangē ko hono kāinga kotoa pē ʻi he kau Livai, ʻakinautolu ʻoku tuʻu ʻi he ʻao ʻo Sihova.
ministrabit in nomine Domini Dei sui, sicut omnes fratres ejus Levitæ, qui stabunt eo tempore coram Domino.
8 Tenau ʻinasi tatau pe ʻi he meʻakai, neongo ʻa ʻene meʻa ʻaʻana ʻaia ʻoku tupu ʻi he fakatau ʻa hono tofiʻa.
Partem ciborum eamdem accipiet, quam et ceteri: excepto eo, quod in urbe sua ex paterna ei successione debetur.
9 “ʻOka ke ka hoko atu ki he fonua ʻaia ʻoku foaki kiate koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua, ʻoua naʻa ke ako ke fai ʻo hangē ko e ngaahi meʻa fakalielia ʻoe ngaahi kakai ko ia.
Quando ingressus fueris terram, quam Dominus Deus tuus dabit tibi, cave ne imitari velis abominationes illarum gentium.
10 ‌ʻOua naʻa ʻilo ha tokotaha ʻiate kimoutolu ʻoku tuku ʻa hono foha pe ko hono ʻofefine ke ʻalu atu ʻi he afi, pe ʻoku fai ʻae tuki, pe ʻoku tokanga ki he ngaahi kuonga, pe ko e fai meʻa mana loi, pe ko e taula fakafaʻahikehe.
Nec inveniatur in te qui lustret filium suum, aut filiam, ducens per ignem: aut qui ariolos sciscitetur, et observet somnia atque auguria, nec sit maleficus,
11 Pe ko e tokotaha ʻoku kākā, pe kumi ki he laumālie kovi, pe ko e fieʻiloʻilo, pe ko ia ʻoku kumi ki he mate.
nec incantator, nec qui pythones consulat, nec divinos, aut quærat a mortuis veritatem.
12 He ko kinautolu kotoa pē ʻoku fai ʻae ngaahi meʻa ni ʻoku kovi lahi kia Sihova: pea ko e meʻa ʻi he ngaahi meʻa kovi lahi ni ʻoku kapusi ai ʻakinautolu ʻe Sihova ko ho ʻOtua mei ho ʻao.
Omnia enim hæc abominatur Dominus, et propter istiusmodi scelera delebit eos in introitu tuo.
13 Ke ke angatonu koe kia Sihova ko ho ʻOtua.
Perfectus eris, et absque macula cum Domino Deo tuo.
14 He ko e ngaahi puleʻanga, ʻaia ke ke hoko ʻo maʻu, naʻe fakaongo ki he kau tokanga ki he ngaahi kuonga, mo e kau kikite: ka ko koe, naʻe ʻikai tuku koe ʻe Sihova ko ho ʻOtua ke fai pehē.
Gentes istæ, quarum possidebis terram, augures et divinos audiunt: tu autem a Domino Deo tuo aliter institutus es.
15 “ʻE fokotuʻu ʻe Sihova ko ho ʻOtua ha palōfita kiate koe, ʻi ho ngaahi kāinga, ʻo hangē ko au; ke mou tokanga kiate ia;
Prophetam de gente tua et de fratribus tuis, sicut me, suscitabit tibi Dominus Deus tuus: ipsum audies,
16 ‌ʻO fakatatau ki he meʻa kotoa pē naʻa ke holi ki ai kia Sihova ko ho ʻOtua ʻi Holepi ʻi he ʻaho ʻoe fakataha, ʻo pehē, ʻoua naʻaku toe ongoʻi ʻae leʻo ʻo Sihova ko hoku ʻOtua, pea ʻoua naʻaku toe mamata ki he afi lahi ni, telia naʻaku mate.
ut petisti a Domino Deo tuo in Horeb, quando concio congregata est, atque dixisti: Ultra non audiam vocem Domini Dei mei, et ignem hunc maximum amplius non videbo, ne moriar.
17 Pea naʻe folofola ʻa Sihova kiate au, ‘ʻOku lelei ʻaia kuo nau lea ki ai.
Et ait Dominus mihi: Bene omnia sunt locuti.
18 Te u fokotuʻu kiate kinautolu ha Palōfita ʻi honau kāinga, ʻo hangē ko koe, pea te u ʻai ʻeku ngaahi lea ʻi hono ngutu; pea ʻe lea ʻaki ʻe ia kiate kinautolu ʻaia kotoa pē te u fekau kiate ia.
Prophetam suscitabo eis de medio fratrum suorum similem tui: et ponam verba mea in ore ejus, loqueturque ad eos omnia quæ præcepero illi.
19 Pea ʻe hoko ʻo pehē, ko ia fulipē ʻe ʻikai tokanga ki heʻeku ngaahi lea ʻaia ʻe lea ʻaki ʻe ia ʻi hoku huafa, teu ʻeke ia kiate ia.
Qui autem verba ejus, quæ loquetur in nomine meo, audire noluerit, ego ultor existam.
20 Ka ko e palōfita ko ia, ʻaia ʻoku fielahi pea lea ia ʻi hoku huafa, ʻaia naʻe ʻikai te u fekau kiate ia ke lea, pe lea ia ʻi he hingoa ʻoe ngaahi ʻotua kehe, ʻe tāmateʻi ʻae palōfita ko ia.’
Propheta autem qui arrogantia depravatus voluerit loqui in nomine meo, quæ ego non præcepi illi ut diceret, aut ex nomine alienorum deorum, interficietur.
21 Pea kapau ʻoku ke pehē ʻi ho loto, Te mau ʻilo fēfeeʻi ʻae lea ʻaia naʻe ʻikai folofolaʻaki ʻe Sihova?
Quod si tacita cogitatione responderis: Quomodo possum intelligere verbum, quod Dominus non est locutus?
22 ‌ʻOka lea ʻae palōfita ʻi he huafa ʻo Sihova, ka ʻoku ʻikai muimui hano fakamoʻoni pe hoko ia, ko eni ʻae meʻa naʻe ʻikai folofolaʻaki ʻe Sihova, ka kuo lea fielahi ʻaki ia ʻe he palōfita: ʻe ʻikai te ke manavahē kiate ia.
hoc habebis signum: quod in nomine Domini propheta ille prædixerit, et non evenerit: hoc Dominus non est locutus, sed per tumorem animi sui propheta confinxit: et idcirco non timebis eum.

< Teutalonome 18 >