சங்கீதம் 105
1 ௧ யெகோவாவை துதித்து, அவருடைய பெயரை பிரபலமாக்குங்கள், அவருடைய செய்கைகளை தேசங்களுக்குள்ளே பிரசித்தப்படுத்துங்கள்.
Alleluia. Give glory to the Lord, and call upon his name: declare his deeds among the Gentiles.
Sing to him, yea sing praises to him: relate all his wondrous works.
3 ௩ அவருடைய பரிசுத்த பெயரைக் குறித்து மேன்மைபாராட்டுங்கள்; யெகோவாவை தேடுகிறவர்களின் இருதயம் மகிழ்வதாக.
Glory ye in his holy name: let the heart of them rejoice that seek the Lord.
Seek ye the Lord, and be strengthened: seek his face evermore.
Remember his marvellous works which he hath done; his wonders, and the judgments of his mouth.
6 ௬ அவர் செய்த அதிசயங்களையும், அவருடைய அற்புதங்களையும், அவர் வாயிலிருந்து புறப்படும் நியாயத்தீர்ப்புகளையும் நினைவுகூருங்கள்.
O ye seed of Abraham his servant; ye sons of Jacob his chosen.
He is the Lord our God: his judgments are in all the earth.
He hath remembered his covenant for ever: the word which he commanded to a thousand generations.
Which he made to Abraham; and his oath to Isaac:
And he appointed the same to Jacob for a law, and to Israel for an everlasting testament:
Saying: To thee will I give the land of Chanaan, the lot of your inheritance.
When they were but a small number: yea very few, and sojourners therein:
13 ௧௩ அவர்கள் ஒரு தேசத்தைவிட்டு மறு தேசத்திற்கும், ஒரு ராஜ்ஜியத்தைவிட்டு மறுதேசத்திற்கும் போனார்கள்.
And they passed from nation to nation, and from one kingdom to another people.
He suffered no man to hurt them: and he reproved kings for their sakes.
15 ௧௫ நான் அபிஷேகம்செய்தவர்களை நீங்கள் தொடாமலும், என்னுடைய தீர்க்கதரிசிகளுக்குத் தீங்கு செய்யாமலும் இருங்கள் என்றார்.
Touch ye not my anointed: and do no evil to my prophets.
And he called a famine upon the land: and he broke in pieces all the support of bread.
He sent a man before them: Joseph, who was sold for a slave.
They humbled his feet in fetters: the iron pierced his soul,
Until his word came. The word of the Lord inflamed him.
The king sent, and he released him: the ruler of the people, and he set him at liberty.
He made him master of his house, and ruler of all his possession.
22 ௨௨ அவனைத் தன்னுடைய வீட்டுக்கு அதிகாரியும், தன்னுடைய செல்வங்களுக்கெல்லாம் ஆளுனராகவும் ஏற்படுத்தினார்.
That he might instruct his princes as himself, and teach his ancients wisdom.
And Israel went into Egypt: and Jacob was a sojourner in the land of Cham.
24 ௨௪ அவர் தம்முடைய மக்களை மிகவும் பலுகச்செய்து, அவர்களுடைய எதிரிகளைவிட அவர்களைப் பலவான்களாக்கினார்.
And he increased his people exceedingly: and strengthened them over their enemies,
25 ௨௫ தம்முடைய மக்களைப் பகைக்கவும், தம்முடைய ஊழியக்காரர்களை வஞ்சனையாக நடத்தவும், அவர்களுடைய இருதயத்தை மாற்றினார்.
He turned their heart to hate his people: and to deal deceitfully with his servants.
He sent Moses his servant: Aaron the man whom he had chosen.
He gave them power to shew his signs, and his wonders in the land of Cham.
He sent darkness, and made it obscure: and grieved not his words.
He turned their waters into blood, and destroyed their fish.
30 ௩0 அவர்களுடைய தேசம் தவளைகளை அதிகமாகப் பிறக்கவைத்தது; அவர்களுடைய ராஜாக்களின் அறைவீடுகளிலும் அவைகள் வந்தது.
Their land brought forth frogs, in the inner chambers of their kings.
He spoke, and there came divers sorts of flies and sciniphs in all their coasts.
He gave them hail for rain, a burning fire in the land.
33 ௩௩ அவர்களுடைய திராட்சைச்செடிகளையும் அத்திமரங்களையும் அழித்து, அவர்களுடைய எல்லைகளிலுள்ள மரங்களையும் முறித்தார்.
And he destroyed their vineyards and their fig trees: and he broke in pieces the trees of their coasts.
He spoke, and the locust came, and the bruchus, of which there was no number.
35 ௩௫ அவர்களுடைய தேசத்திலுள்ள எல்லா தாவரங்களையும் அரித்து, அவர்களுடைய நிலத்தின் கனியைத் தின்றுபோட்டது.
And they devoured all the grass in their land, and consumed all the fruit of their ground.
36 ௩௬ அவர்களுடைய தேசத்திலே முதற்பிறப்புகள் அனைத்தையும், அவர்களுடைய பெலனில் முதற்பெலனான எல்லோரையும் அழித்தார்.
And he slew all the firstborn in their land: the firstfruits of all their labour.
37 ௩௭ அப்பொழுது அவர்களை வெள்ளியோடும் பொன்னோடும் புறப்படச்செய்தார்; அவர்கள் கோத்திரங்களில் பலவீனப்பட்டவன் ஒருவனும் இருந்ததில்லை.
And he brought them out with silver and gold: and there was not among their tribes one that was feeble.
Egypt was glad when they departed: for the fear of them lay upon them.
He spread a cloud for their protection, and fire to give them light in the night.
40 ௪0 இஸ்ரவேலர்கள் உணவு கேட்டார்கள், அவர் காடைகளை வரச்செய்தார்; வான அப்பத்தினாலும் அவர்களைத் திருப்தியாக்கினார்.
They asked, and the quail came: and he filled them with the bread of heaven.
He opened the rock, and waters flowed: rivers ran down in the dry land.
Because he remembered his holy word, which he had spoken to his servant Abraham.
43 ௪௩ தம்முடைய மக்களை மகிழ்ச்சியோடும், தாம் தெரிந்துகொண்டவர்களைக் கெம்பீர சத்தத்தோடும் புறப்படச்செய்து,
And he brought forth his people with joy, and his chosen with gladness.
And he gave them the lands of the Gentiles: and they possessed the labours of the people:
45 ௪௫ அவர்களுக்கு அந்நியர்களுடைய தேசங்களைக் கொடுத்தார்; அந்நிய மக்களுடைய உழைப்பின் பலனைச் சுதந்தரித்துக்கொண்டார்கள். அல்லேலூயா.
That they might observe his justifications, and seek after his law.
