< சங்கீதம் 143 >

1 தாவீதின் சங்கீதம். யெகோவாவே, என் மன்றாட்டைக் கேளும், இரக்கத்திற்கான என் கதறுதலுக்குச் செவிகொடும்; உமது உண்மையின்படியும் நீதியின்படியும் எனக்கு பதில் தாரும்.
Доамне, аскултэ-мь ругэчуня, плякэ-Ць урекя ла черериле меле! Аскултэ-мэ ын крединчошия ши дрептатя Та!
2 உமது அடியானை நியாயந்தீர்க்காதேயும். வாழ்கின்ற ஒருவருமே உமக்கு முன்பாக நீதிமான்கள் இல்லையே.
Ну интра ла жудекатэ ку робул Тэу! Кэч ничун ом виу ну есте фэрэ приханэ ынаинтя Та.
3 பகைவன் என்னைப் பின்தொடர்கிறான், அவன் என்னை தரையில் போட்டு தாக்குகிறான்; வெகுகாலத்திற்கு முன்பு இறந்தவர்களைப்போல், அவன் என்னை இருளில் குடியிருக்கப்பண்ணுகிறான்.
Врэжмашул ымь урмэреште суфлетул, ымь калкэ вяца ын пичоаре ла пэмынт: мэ фаче сэ локуеск ын ынтунерик, ка чей че ау мурит де мултэ време.
4 ஆகவே எல்லா நம்பிக்கையையும் இழந்து என் ஆவி எனக்குள் சோர்ந்துபோகிறது; பயத்தால் என் இருதயம் கலங்குகிறது.
Ымь есте мыхнит духул ын мине, ымь есте тулбуратэ инима ынэунтрул меу.
5 நான் முந்தின நாட்களை நினைக்கிறேன்; உமது செயல்களையெல்லாம் தியானிக்கிறேன்; உமது கரத்தின் செயல்களை யோசிக்கிறேன்.
Мь-адук аминте де зилеле де одиниоарэ, мэ гындеск ла тоате лукрэриле Тале, куӂет ла лукраря мынилор Тале.
6 நான் உம்மை நோக்கி என் கைகளை விரிக்கிறேன்; வறண்ட நிலத்தைப்போல் என் ஆத்துமா உம்மேல் தாகம் கொண்டிருக்கிறது.
Ымь ынтинд мыниле спре Тине; ымь суспинэ суфлетул дупэ Тине ка ун пэмынт ускат.
7 யெகோவாவே, சீக்கிரமாய் எனக்குப் பதில் தாரும்; என் உள்ளம் சோர்ந்துபோகிறது; உமது முகத்தை என்னிடமிருந்து மறையாதேயும்; இல்லாவிட்டால், நான் மரணக் குழியில் இறங்குகிறவர்களைப் போலாகிவிடுவேன்.
Грэбеште де м-аскултэ, Доамне! Ми се топеште духул: ну-мь аскунде Фаца Та! Кэч аш ажунӂе атунч ка чей че се кобоарэ ын гроапэ.
8 காலை வேளையானது உமது உடன்படிக்கையின் அன்பின் செய்தியைக் கொண்டுவரட்டும், ஏனெனில் நான் என் நம்பிக்கையை உம்மிலேயே வைத்திருக்கிறேன்; நான் போகவேண்டிய வழியை எனக்குக் காண்பியும், ஏனெனில் என் உயிரை உம்மிடத்தில் ஒப்படைக்கிறேன்.
Фэ-мэ сэ ауд дис-де-диминяцэ бунэтатя Та, кэч мэ ынкред ын Тине. Аратэ-мь каля пе каре требуе сэ умблу, кэч ла Тине ымь ыналц суфлетул.
9 யெகோவாவே, என் பகைவரிடமிருந்து என்னைத் தப்புவியும்; ஏனெனில் நான் உமக்குள் என்னை மறைத்துக்கொள்கிறேன்.
Скапэ-мэ де врэжмаший мей, Доамне, кэч ла Тине каут адэпост!
10 நீரே என் இறைவன்; ஆதலால் உமது சித்தத்தைச் செய்ய எனக்குப் போதியும்; உமது நல்ல ஆவியானவர் என்னை நல்வழியில் நடத்துவாராக.
Ынвацэ-мэ сэ фак воя Та, кэч Ту ешть Думнезеул меу! Духул Тэу чел бун сэ мэ кэлэузяскэ пе каля чя дряптэ!
11 யெகோவாவே, உமது பெயரின் மகிமைக்காக என் வாழ்வைக் காத்துக்கொள்ளும்; உமது நியாயத்தினிமித்தம் வேதனையிலிருந்து என்னை விடுவியும்.
Пентру Нумеле Тэу, Доамне, ынвиорязэ-мэ; ын дрептатя Та, скоате-мь суфлетул дин неказ!
12 உமது உடன்படிக்கையின் அன்பினிமித்தம் என் பகைவரை அழித்துவிடும்; என் எதிரிகள் அனைவரையும் ஒழித்துவிடும்; ஏனெனில் நான் உமது அடியவன்.
Ын бунэтатя Та, нимичеште пе врэжмаший мей ши перде пе тоць потривничий суфлетулуй меу, кэч еу сунт робул Тэу.

< சங்கீதம் 143 >