Mga Awit 104

1 Pupurihin ko si Yahweh nang buong buhay ko, Yahweh aking Diyos, lubhang kahanga-hanga ka; dinadamitan ka ng kaningningan at kamahalan.

For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:

2 Nilulukuban mo ang iyong sarili ng liwanag gaya ng isang damit; inilalatag mo ang kalangitan na parang isang kurtina ng tolda.

And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:

3 Nilalagay mo ang mga biga ng iyong mga silid sa ibabaw ng mga ulap; ginagawa mong sariling karwahe ang mga ulap; lumalakad ka sa ibabaw ng mga pakpak ng hangin.

Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.

4 Ginagawa niyang mensahero niya ang mga hangin, mga liyab ng apoy ay kanyang mga lingkod.

Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.

5 Inilagay niya ang mga pundasyon ng daigdig, at hindi ito kailanman matitinag.

Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.

6 Binalot mo ang daigdig ng tubig tulad ng isang damit; binalot ng tubig ang mga bundok.

The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.

7 Ang pagsusuway mo ang nagpaurong ng mga tubig; sa tunog ng iyong dumadagundong na tinig, (sila) ay lumayo.

At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.

8 Lumitaw ang mga bundok, lumatag ang mga lambak sa mga lugar na itinalaga mo sa kanila.

The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.

9 Nagtakda ka ng isang hangganan para sa kanila na hindi nila tatawirin; hindi na nila muling babalutin ang daigdig.

Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.

10 Pinadaloy niya ang mga bukal sa mga lambak; Dumadaloy ang mga batis sa pagitan ng mga bundok.

Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.

11 Nagdadala (sila) ng tubig para sa lahat ng mga hayop sa bukid; napapawi ang pagkauhaw ng mga maiilap na asno.

All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.

12 Sa may tabing-ilog, ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad; umaawit (sila) sa mga sanga.

Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.

13 Dinidiligan niya ang mga bundok mula sa kanyang mga silid ng tubig sa kalangitan. Napupuno ang daigdig ng bunga ng kanyang mga gawain.

Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:

14 Pinapatubo niya ang damo para sa mga baka at mga halaman para linangin ng tao nang sa gayon ay makapag-ani ang tao ng pagkain mula sa lupa.

Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:

15 Gumagawa siya ng alak para pasayahin ang tao, langis para magliwanag ang kanyang mukha, at pagkain para magpatuloy ang kanyang buhay.

And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.

16 Nadidiligan nang mabuti ang mga puno ni Yahweh; itinanim niya ang mga sedar ng Lebanon.

The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:

17 Doon ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad. Ginagawang tahanan ng tagak ang puno ng pir.

There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.

18 Naninirahan sa matataas na bundok ang mababangis na kambing; ang kaitaasan ng bundok ay isang kanlungan para sa mga kuneho.

The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.

19 Itinalaga niya ang buwan bilang tanda ng mga panahon; alam ng araw ang oras ng kanyang paglubog.

He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.

20 Ginawa mo ang kadiliman ng gabi kung kailan lahat ng mga hayop sa gubat ay lumalabas.

Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:

21 Umuungol ang mga batang leon para sa kanilang huli at naghahanap (sila) ng pagkain mula sa Diyos.

The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.

22 Sa pagsikat ng araw, bumabalik at natutulog (sila) sa kanilang mga lungga.

The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.

23 Samantala, nagtatrabaho ang mga tao at gumagawa hanggang gabi.

Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.

24 Yahweh, kayrami at iba't iba ang iyong mga gawa! Ginawa mo ang lahat ng mga iyon nang may karunungan; umaapaw ang daigdig sa mga gawa mo.

How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.

25 Banda roon ay ang dagat, malalim at malawak, punong-puno ng hindi mabilang na mga nilalang, kapwa maliit at malaki.

So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.

26 Naglalakbay doon ang mga barko, at naroroon din si Leviatan, na hinubog mo para maglaro sa dagat.

There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.

27 Ang lahat ng mga ito ay tumitingin sa iyo para bigyan (sila) ng pagkain sa tamang oras.

All expect of thee that thou give them food in season.

28 Kapag nagbibigay ka sa kanila, (sila) ay nagtitipon; kapag binubuksan mo ang iyong palad, (sila) ay nasisiyahan.

What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.

29 Kapag itinatago mo ang iyong mukha, (sila) ay nababagabag; kapag nilalagot mo ang kanilang hininga, (sila) ay namamatay at nauuwi sa alabok.

But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.

30 Kapag ipinapadala mo ang iyong Espiritu, (sila) ay nalilikha, at pinapanumbalik mo ang kanayunan.

Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.

31 Nawa manatili magpakailanman ang kaluwalhatian ni Yahweh; masiyahan nawa si Yahweh sa kanyang nilikha.

May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.

32 Pinagmamasdan niya ang daigdig, at ito ay nayayanig; hinahawakan niya ang kabundukan, at ang mga iyon ay umuusok.

He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.

33 Aawit ako kay Yahweh ng buong buhay ko; aawit ako ng papuri sa aking Diyos habang ako ay nabubuhay.

I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.

34 Nawa maging matamis ang aking mga isipan sa kanya; magagalak ako kay Yahweh.

Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.

35 Mawala nawa ang mga makasalanan mula sa daigdig, at ang mga masasama ay maglaho. Nagbibigay ako ng papuri kay Yahweh ng buong buhay ko. Purihin si Yahweh.

Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.