Mga Awit 49

1 Dinggin ninyo ito, ninyong lahat na mga bayan; pakinggan ninyo, ninyong lahat na nananahan sa daigdig:

To the Overseer. — By sons of Korah. A Psalm. Hear this, all ye peoples, Give ear, all ye inhabitants of the world.

2 Ng mababa at gayon din ng mataas, ng mayaman at ng dukha na magkasama.

Both low and high, together rich and needy.

3 Ang aking bibig ay magsasalita ng karunungan; at ang pagbubulay ng aking puso ay magiging sa pagunawa.

My mouth speaketh wise things, And the meditations of my heart [are] things of understanding.

4 Ikikiling ko ang aking panig sa talinghaga: ibubuka ko ang aking malabong sabi sa alpa.

I incline to a simile mine ear, I open with a harp my riddle:

5 Bakit ako matatakot sa mga kaarawan ng kasamaan, pagka kinukulong ako ng kasamaan sa aking mga sakong?

Why do I fear in days of evil? The iniquity of my supplanters doth compass me.

6 Silang nagsisitiwala sa kanilang kayamanan, at nangaghahambog sa karamihan ng kanilang mga kayamanan;

Those trusting on their wealth, And in the multitude of their riches, Do shew themselves foolish.

7 Wala sa kaniyang makatutubos sa ano pa mang paraan sa kaniyang kapatid, ni magbibigay man sa Dios ng pangtubos sa kaniya:

A brother doth no one at all ransom, He doth not give to God his atonement.

8 (Sapagka't ang katubusan ng kanilang kaluluwa ay mahal, at ito'y naglilikat magpakailan man: )

And precious [is] the redemption of their soul, And it hath ceased — to the age.

9 Upang siya'y mabuhay na lagi, upang siya'y huwag makakita ng kabulukan.

And still he liveth for ever, He seeth not the pit.

10 Sapagka't nakikita niya na ang mga pantas ay nangamamatay, ang mangmang at gayon din ang hangal ay nililipol, at iniiwanan ang kanilang kayamanan sa mga iba.

For he seeth wise men die, Together the foolish and brutish perish, And have left to others their wealth.

11 Ang kanilang pagiisip sa loob ay, na ang kanilang mga bahay ay mananatili magpakailan man, at ang kanilang mga tahanang dako ay sa lahat ng sali't saling lahi; tinatawag nila ang kanilang mga lupain ayon sa kanilang sariling mga pangalan.

Their heart [is]: Their houses [are] to the age, Their tabernacles to all generations. They proclaimed their names over the lands.

12 Nguni't ang tao'y hindi lalagi sa karangalan: siya'y gaya ng mga hayop na nangamamatay.

And man in honour doth not remain, He hath been like the beasts, they have been cut off.

13 Itong kanilang lakad ay kanilang kamangmangan: gayon ma'y pagkatapos nila ay sinasangayunan ng mga tao ang kanilang mga kasabihan. (Selah)

This their way [is] folly for them, And their posterity with their sayings are pleased. (Selah)

14 Sila'y nangatakda sa Sheol na parang kawan; kamatayan ay magiging pastor sa kanila: at ang matuwid ay magtataglay ng kapangyarihan sa kanila sa kinaumagahan; at ang kanilang kagandahan ay mapapasa Sheol upang matunaw, upang mawalan ng tahanan. (Sheol h7585)

As sheep for Sheol they have set themselves, Death doth afflict them, And the upright rule over them in the morning, And their form [is] for consumption. Sheol [is] a dwelling for him. (Sheol h7585)

15 Nguni't tutubusin ng Dios ang aking kaluluwa sa kapangyarihan ng Sheol: sapagka't tatanggapin niya ako. (Selah) (Sheol h7585)

Only, God doth ransom my soul from the hand of Sheol, For He doth receive me. (Selah) (Sheol h7585)

16 Huwag kang matakot pagka may yumaman. Pagka ang kaluwalhatian ng kaniyang bahay ay lumago:

Fear not, when one maketh wealth, When the honour of his house is abundant,

17 Sapagka't pagka siya'y namatay ay wala siyang dadalhin; ang kaniyang kaluwalhatian ay hindi bababang susunod sa kaniya.

For at his death he receiveth nothing, His honour goeth not down after him.

18 Bagaman habang siya'y nabuhay ay kaniyang pinagpala ang kaniyang kaluluwa, (at pinupuri ka ng mga tao pagka gumagawa ka ng mabuti sa iyong sarili),

For his soul in his life he blesseth, (And they praise thee when thou dost well for thyself.)

19 Siya'y paroroon sa lahi ng kaniyang mga magulang; hindi (sila) makakakita kailan man ng liwanag.

It cometh to the generation of his fathers, For ever they see not the light.

20 Taong nasa karangalan, at hindi nakakaunawa, ay gaya ng mga hayop na namamatay.

Man in honour, who understandest not, Hath been like the beasts, they have been cut off!