Mga Awit 130

1 Mula sa mga kalaliman ay dumaing ako sa iyo, Oh Panginoon.

A Song of degrees. Out of the depths have I cried unto thee, O LORD.

2 Panginoon, dinggin mo ang aking tinig: pakinggan ng iyong mga pakinig ang tinig ng aking mga pamanhik.

Lord, hear my voice: let thine ears be attentive to the voice of my supplications.

3 Kung ikaw, Panginoon, magtatanda ng mga kasamaan, Oh Panginoon, sinong tatayo?

If thou, LORD, shouldest mark iniquities, O Lord, who shall stand?

4 Nguni't may kapatawarang taglay ka, upang ikaw ay katakutan.

But [there is] forgiveness with thee, that thou mayest be feared.

5 Aking hinihintay ang Panginoon, hinihintay ng aking kaluluwa, at sa kaniyang salita ay umaasa ako.

I wait for the LORD, my soul doth wait, and in his word do I hope.

6 Hinihintay ng aking kaluluwa ang Panginoon, ng higit kay sa paghihintay ng bantay sa umaga; Oo, higit kay sa bantay sa umaga.

My soul [waiteth] for the Lord more than they that watch for the morning: [I say, more than] they that watch for the morning.

7 Oh Israel, umasa ka sa Panginoon; sapagka't sa Panginoon ay may kagandahang-loob.

Let Israel hope in the LORD: for with the LORD [there is] mercy, and with him [is] plenteous redemption.

8 At kaniyang tutubusin ang Israel sa lahat niyang kasamaan.

And he shall redeem Israel from all his iniquities.