< Mga Awit 129 >

1 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan, sabihin ngayon ng Israel,
Mnogo mi dosaðivaše od mladosti moje, neka reèe Izrailj,
2 Madalas na ako'y dinalamhati nila mula sa aking kabataan: gayon ma'y hindi (sila) nanganaig laban sa akin.
Mnogo mi dosaðivaše od mladosti moje, ali me ne svladaše.
3 Ang mga mangaararo ay nagsiararo sa aking likod; kanilang pinahaba ang kanilang bungkal.
Na leðima mojim oraše oraèi, i vodiše duge brazde svoje.
4 Ang Panginoon ay matuwid: kaniyang pinutol ang mga panali ng masama.
Gospod je pravedan; isijeèe konopce bezbožnièke.
5 Mapahiya (sila) at magsitalikod, silang lahat na nangagtatanim ng loob sa Sion.
Postidjeæe se, odbiæe se svi koji nenavide Sion.
6 Sila'y maging parang damo sa mga bubungan, na natutuyo bago lumaki:
Biæe kao trava na krovovima, koja se sasušuje prije nego se poèupa,
7 Na hindi pinupuno ng manggagapas ang kaniyang kamay niyaon, ni siyang nagtatali man ng mga bigkis, ang kaniyang sinapupunan.
Od koje neæe žetelac napuniti ruke svoje, niti naruèja svojega vezilac;
8 Hindi man sinasabi ng nagsisipagdaan, ang pagpapala ng Panginoon, ay sumainyo nawa; binabasbasan namin kayo sa pangalan ng Panginoon.
I koji prolaze neæe reæi: “Blagoslov Gospodnji na vama! blagosiljamo vas imenom Gospodnjim.”

< Mga Awit 129 >