Mga Awit 122

1 Ako'y natutuwa nang kanilang sabihin sa akin, tayo'y magsiparoon sa bahay ng Panginoon.

Пісня проча́н. Давидова.

2 Ang mga paa natin ay nagsisitayo sa loob ng iyong mga pintuang-bayan, Oh Jerusalem;

Ноги наші стояли в воро́тях Твоїх, Єрусали́ме.

3 Jerusalem, na natayo na parang bayang siksikan:

Єрусалиме, збудо́ваний ти як те місто, що злу́чене ра́зом,

4 Na inaahon ng mga lipi, sa makatuwid baga'y ng mga lipi ng Panginoon, na pinaka patotoo sa Israel, upang magpasalamat sa pangalan ng Panginoon.

куди схо́дять племе́на, племе́на Господні, — щоб сві́дчити Ізра́їлеві, щоб Іме́нню Господньому дя́кувати!

5 Sapagka't doo'y nalagay ang mga luklukan na ukol sa kahatulan, ang mga luklukan ng sangbahayan ni David.

Бо то там на престо́лах для суду сидять, на престолах дому Дави́дового.

6 Idalangin ninyo ang kapayapaan ng Jerusalem: sila'y magsisiginhawa na nagsisiibig sa iyo.

Миру бажайте для Єрусалиму: „Нехай бу́дуть безпе́чні, хто любить тебе!“

7 Kapayapaan nawa ang sumaloob ng inyong mga kuta, at kaginhawahan sa loob ng iyong mga palasio.

Нехай буде мир у твоїх передму́р'ях, безпе́ка в пала́тах твоїх!

8 Dahil sa aking mga kapatid at aking mga kasama, aking sasabihin ngayon, kapayapaan ang sumaiyong loob.

Ради бра́тті моєї та дру́зів моїх я буду каза́ти: „Мир тобі!“

9 Dahil sa bahay ng Panginoon nating Dios. Hahanapin ko ang iyong buti.

Ради дому Господа, нашого Бога, я буду шукати для тебе добра́!