Mga Kawikaan 5

1 Anak ko, pakinggan mo ang aking karunungan; ikiling mo ang iyong pakinig sa aking unawa:

Sine moj, slušaj mudrost moju, k razumu mojemu prigni uho svoje,

2 Upang makapagingat ka ng kabaitan, at upang ang iyong mga labi ay makapagingat ng kaalaman.

Da se držiš razboritosti, i usne tvoje da hrane znanje.

3 Sapagka't ang mga labi ng masamang babae ay tumutulo ng pulot, at ang kaniyang bibig ay madulas kay sa langis:

Jer s usana tuðe žene kaplje med, i grlo joj je mekše od ulja;

4 Nguni't ang kaniyang huling wakas ay mapait kay sa ahenho, matalas na parang tabak na may talim sa magkabila.

Ali joj je pošljedak gorak kao pelen, oštar kao maè s obje strane oštar.

5 Ang kaniyang mga paa ay nagsisibaba sa kamatayan; ang kaniyang mga hakbang ay nagsisihawak sa Sheol; (Sheol h7585)

Noge joj slaze k smrti, do pakla dopiru koraci njezini. (Sheol h7585)

6 Na anopa't hindi niya nasusumpungan ang kapanatagan ng landas ng buhay; ang kaniyang mga lakad ay hindi panatag, at hindi niya nalalaman.

Da ne bi mjerio puta životnoga, savijaju se staze njezine da ne znaš.

7 Ngayon nga, mga anak ko, dinggin ninyo ako, at huwag kayong magsihiwalay sa mga salita ng aking bibig.

Zato, djeco, poslušajte mene, i ne otstupajte od rijeèi usta mojih.

8 Ilayo mo ang iyong lakad sa kaniya, at huwag kang lumapit sa pintuan ng kaniyang bahay:

Neka je daleko od nje put tvoj, i ne približuj se k vratima kuæe njezine,

9 Baka mo ibigay ang iyong karangalan sa iba, at ang iyong mga taon sa mga mabagsik:

Da ne bi dao drugima slave svoje i godina svojih nemilostivome,

10 Baka ang mga di kilalang babae ay mapuno ng iyong kalakasan; at ang iyong mga pinagpagalan ay mapasa bahay ng kaapid;

Da se ne bi tuðinci nasitili tvojega blaga i trud tvoj da ne bi bio u tuðoj kuæi,

11 At ikaw ay manangis sa iyong huling wakas, pagka ang iyong laman at ang iyong katawan ay natunaw,

I da ne ridaš na pošljedak, kad se stroši meso tvoje i tijelo tvoje,

12 At iyong sabihin, bakit ko kinayamutan ang turo, at hinamak ng aking puso ang saway:

I reèeš: kako mrzih na nastavu, i kako srce moje prezira karanje!

13 Ni hindi ko man sinunod ang tinig ng aking mga tagapagturo, O ikiling ko man ang aking pakinig sa kanila na mga nagturo sa akin!

I ne poslušah glasa uèitelja svojih, i ne prignuh uha svojega k onima koji me uèahu!

14 Ako'y malapit sa lahat ng kasamaan sa gitna ng kapisanan at ng kapulungan.

Umalo ne zapadoh u svako zlo usred zbora i skupštine.

15 Uminom ka ng tubig sa iyong sariling tipunan ng tubig, at sa nagsisiagos na tubig sa iyong sariling balon.

Pij vodu iz svojega studenca i što teèe iz tvojega izvora.

16 Mananabog ba ang iyong mga bukal sa kaluwangan, at mga agos ng tubig sa mga lansangan?

Neka se razlivaju tvoji izvori na polje, i potoci po ulicama.

17 Maging iyong magisa, at huwag sa di kilala na kasama mo.

Imaj ih sam za se, a ne tuðin s tobom.

18 Pagpalain ang iyong bukal; at magalak ka sa asawa ng iyong kabataan.

Blagosloven da je izvor tvoj, i veseli se ženom mladosti svoje;

19 Gaya ng maibiging usa at ng masayang usang babae, bigyan kang katiwasayan ng kaniyang dibdib sa buong panahon; at laging malugod ka sa kaniyang pagibig.

Neka ti je kao košuta mila i kao srna ljupka; dojke njezine neka te opijaju u svako doba, u ljubavi njezinoj posræi jednako.

20 Sapagka't bakit ka malulugod, anak ko, sa ibang babae, at yayakap sa sinapupunan ng di kilala?

A zašto bi, sine, posrtao za tuðinkom i golio njedra tuðoj,

21 Sapagka't ang mga lakad ng tao ay nasa harap ng mga mata ng Panginoon, at kaniyang pinapatag ang lahat niyang mga landas.

Kad su pred oèima Gospodu putovi svaèiji, i mjeri sve staze njegove?

22 Ang sarili niyang mga kasamaan ay kukuha sa masama. At siya'y matatalian ng mga panali ng kaniyang kasalanan.

Bezbožnika æe uhvatiti njegova bezakonja, i u uža grijeha svojih zaplešæe se;

23 Siya'y mamamatay sa kakulangan ng turo; at sa kadahilanan ng kaniyang pagkaulol ay maliligaw siya.

Umrijeæe bez nastave, i od mnoštva ludosti svoje lutaæe.