Mga Kawikaan 14

1 Bawa't pantas na babae ay nagtatayo ng kaniyang bahay: nguni't binubunot ng mangmang, ng kaniyang sariling mga kamay.

Genom visa qvinnor varder huset bygdt; men en galen bryter det neder med sina åthäfvor.

2 Siyang lumalakad sa kaniyang katuwiran ay natatakot sa Panginoon: nguni't siyang suwail sa kaniyang mga lakad ay humahamak sa kaniya.

Den som Herran fruktar, han går på rätta vägen; men den honom föraktar, han viker af hans väg.

3 Sa bibig ng mangmang ay may tungkod ng kapalaluan: nguni't ang mga labi ng pantas ay mangagiingat ng mga yaon.

Dårar tala tyranniskt; men de vise bevara sin mun.

4 Kung saan walang baka, ang bangan ay malinis: nguni't ang karamihan ng bunga ay nasa kalakasan ng baka.

Der icke oxar äro, der är krubban ren; men der oxen hafver nog skaffa, der är nog inkommande.

5 Ang tapat na saksi ay hindi magbubulaan: nguni't ang sinungaling na saksi ay nagbabadya ng mga kasinungalingan.

Ett troget vittne ljuger icke; men ett falskt vittne talar dristeliga lögn.

6 Ang manglilibak ay humahanap ng karunungan at walang nasusumpungan: nguni't ang kaalaman ay madali sa kaniya na naguunawa.

Bespottaren söker vishet, och finner henne intet; men dem förståndiga är vishet lätt.

7 Paroon ka sa harapan ng taong mangmang, at hindi mo mamamalas sa kaniya ang mga labi ng kaalaman:

Kommer du till en dåra, der finner du icke ett förnumstigt ord.

8 Ang karunungan ng mabait ay makaunawa ng kaniyang lakad: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay karayaan.

Det är dens klokas vishet, att han aktar uppå sin väg; men det är ens dåras galenskap, att det är alltsammans bedrägeri med honom.

9 Ang mangmang ay tumutuya sa sala: nguni't sa matuwid ay may mabuting kalooban.

De dårar drifva deras gabberi med syndene; men de fromme hafva lust till de fromma.

10 Nalalaman ng puso ang kaniyang sariling kapaitan; at ang tagaibang lupa ay hindi nakikialam ng kaniyang kagalakan.

När hjertat sörjandes är, så hjelper ingen utvärtes glädje.

11 Ang bahay ng masama ay mababagsak: nguni't ang tolda ng matuwid ay mamumukadkad.

De ogudaktigas hus varder förgjordt; men de frommas hydda skall grönskas.

12 May daan na tila matuwid sa isang tao, nguni't ang dulo niyaon ay mga daan ng kamatayan.

Mångom behagar en väg väl; men på ändalyktene leder han honom till döden.

13 Maging sa pagtawa man ang puso ay nagiging mapanglaw; at ang wakas ng kasayahan ay kabigatan ng loob.

Efter löje kommer sorg, och änden på glädjene är ångest.

14 Ang tumatalikod ng kaniyang puso ay mabubusog ng kaniyang sariling mga lakad: at masisiyahang loob ang taong mabuti.

Ene lösaktiga mennisko varder gåendes såsom han handlar; men en from man skall vara öfver honom.

15 Pinaniniwalaan ng musmos ang bawa't salita: nguni't ang mabait ay tumitinging mabuti sa kaniyang paglakad.

En fåkunnig man tror hvart ord; men en förståndig man aktar på sin gång.

16 Ang pantas ay natatakot at humihiwalay sa kasamaan: nguni't ang mangmang ay nagpapakilalang palalo, at timawa.

En vis man hafver fruktan, och flyr det arga; men en dåre söker fram dristeliga.

17 Siyang nagagalit na madali ay gagawang may kamangmangan: at ang taong may masamang katha ay ipagtatanim.

En otålig menniska gör galen ting; men en försigtig man hatar det.

18 Ang musmos ay nagmamana ng kamangmangan: nguni't ang mabait ay puputungan ng kaalaman.

De flåkote handla ovarliga; men det är de förståndigas krona, att de varliga handla.

19 Ang masama ay yumuyukod sa harap ng mabuti; at ang masama ay sa mga pintuang-daan ng matuwid.

De onde måste buga för de goda, och de ogudaktige uti dens rättfärdigas portom.

20 Ipinagtatanim ang dukha maging ng kaniyang kapuwa: nguni't ang mayaman ay maraming kaibigan.

En fattigan hatar ock hans näste; men de rike hafva många vänner.

21 Siyang humahamak sa kaniyang kapuwa ay nagkakasala: nguni't siyang naaawa sa dukha ay mapalad siya.

Syndaren föraktar sin nästa; men säll är den som förbarmar sig öfver den elända.

22 Hindi ba sila nagkakamali na kumakatha ng kasamaan? Nguni't kaawaan at katotohanan ay sasa kanila na nagsisikatha ng mabuti.

De som med illfundighet umgå, dem skall det fela; men der som godt tänka, dem skall trohet och godhet vederfaras.

23 Sa lahat ng gawain ay may pakinabang: nguni't ang tabil ng mga labi ay naghahatid sa karalitaan.

Der man arbetar, der är nog; men der man umgår med ordom, der är fattigdom.

24 Ang putong ng mga pantas ay ang kanilang mga kayamanan: nguni't ang kamangmangan ng mga mangmang ay kamangmangan lamang.

Dem visom är deras rikedom en krona; men de dårars galenskap blifver galenskap.

25 Ang tapat na saksi ay nagliligtas ng mga tao: nguni't siyang nagsasalita ng mga kasinungalingan ay nagdaraya.

Ett troget vittne friar lifvet; men ett falskt vittne bedrager.

26 Sa pagkatakot sa Panginoon ay may matibay na pagkakatiwala: at ang kaniyang mga anak ay magkakaroon ng dakong kanlungan.

Den som Herran fruktar, han hafver ett tryggt fäste, och hans barn varda också beskärmad.

27 Ang pagkatakot sa Panginoon ay bukal ng kabuhayan, upang humiwalay sa mga silo ng kamatayan.

Herrans fruktan är lifsens källa, att man må undfly dödsens snaro.

28 Nasa karamihan ng bayan ang kaluwalhatian ng hari: nguni't na sa pangangailangan ng bayan ang kapahamakan ng pangulo.

Der en Konung mycket folk hafver, det är hans härlighet; men der litet folk är, det gör en herra blödig.

29 Siyang makupad sa pagkagalit ay may dakilang paguunawa: nguni't siyang madaling magalit ay nagbubunyi ng kamangmangan.

Den som tålig är, han är vis; men den som otålig är, han uppenbarar sin galenskap.

30 Ang tiwasay na puso ay buhay ng katawan: nguni't ang kapanaghilian ay kabulukan ng mga buto.

Ett blidt hjerta är kroppsens lif; men afund är var i benen.

31 Siyang pumipighati sa dukha ay humahamak sa Maylalang sa kaniya. Nguni't siyang naaawa sa mapagkailangan ay nagpaparangal sa kaniya.

Den som försmäder den fattiga, han lastar hans skapare; men den som förbarmar sig öfver den fattiga, han ärar Gud.

32 Ang masama ay manahagis sa kaniyang masamang gawa: nguni't ang matuwid ay may kanlungan sa kaniyang kamatayan.

Den ogudaktige består icke uti sine olycko; men den rättfärdige är ock i dödenom frimodig.

33 Karunungan ay nagpapahinga sa puso niya na may paguunawa: nguni't ang nasa loob ng mga mangmang ay nalalaman.

Uti dens förståndigas hjerta hvilar visheten, och varder uppenbar ibland dårar.

34 Ang katuwiran ay nagbubunyi ng bansa: nguni't ang kasalanan ay kakutyaan sa alinmang bayan.

Rättfärdighet upphöjer ett folk; men synd är folkets förderf.

35 Ang lingap ng hari ay sa lingkod na gumagawa na may kapantasan: nguni't ang kaniyang poot ay magiging laban sa nakahihiya.

En klok tjenare behagar Konungenom väl; men en skamlig tjenare lider han icke.