Panaghoy 3
1 Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
I [am] the man [who] hath seen affliction By the rod of His wrath.
2 Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
Me He hath led, and causeth to go [in] darkness, and without light.
3 Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
Surely against me He turneth back, He turneth His hand all the day.
4 Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
He hath worn out my flesh and my skin. He hath broken my bones.
5 Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
He hath built up against me, And setteth round poverty and weariness.
6 Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
In dark places He hath caused me to dwell, As the dead of old.
7 Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
He hath hedged me about, and I go not out, He hath made heavy my fetter.
8 Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
Also when I call and cry out, He hath shut out my prayer.
9 Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
He hath hedged my ways with hewn work, My paths He hath made crooked.
10 Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
A bear lying in wait He [is] to me, A lion in secret hiding-places.
11 Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
My ways He is turning aside, and He pulleth me in pieces, He hath made me a desolation.
12 Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
He hath trodden His bow, And setteth me up as a mark for an arrow.
13 Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
He hath caused to enter into my reins The sons of His quiver.
14 Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
I have been a derision to all my people, Their song all the day.
15 Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
He hath filled me with bitter things, He hath filled me [with] wormwood.
16 Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
And He breaketh with gravel my teeth, He hath covered me with ashes.
17 At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
And Thou castest off from peace my soul, I have forgotten prosperity.
18 At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
And I say, Perished hath my strength and my hope from Jehovah.
19 Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
Remember my affliction and my mourning, Wormwood and gall!
20 Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
Remember well, and bow down doth my soul in me.
21 Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
This I turn to my heart — therefore I hope.
22 Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
The kindnesses of Jehovah! For we have not been consumed, For not ended have His mercies.
23 Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
New every morning, abundant [is] thy faithfulness.
24 Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
My portion [is] Jehovah, hath my soul said, Therefore I hope for Him.
25 Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
Good [is] Jehovah to those waiting for Him, To the soul [that] seeketh Him.
26 Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
Good! when one doth stay and stand still For the salvation of Jehovah.
27 Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
Good for a man that he beareth a yoke in his youth.
28 Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
He sitteth alone, and is silent, For He hath laid [it] upon him.
29 Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
He putteth in the dust his mouth, if so be there is hope.
30 Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
He giveth to his smiter the cheek, He is filled with reproach.
31 Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
For the Lord doth not cast off to the age.
32 Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
For though He afflicted, yet He hath pitied, According to the abundance of His kindness.
33 Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
For He hath not afflicted with His heart, Nor doth He grieve the sons of men.
34 Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
To bruise under one's feet any bound ones of earth,
35 Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
To turn aside the judgment of a man, Over-against the face of the Most High,
36 Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
To subvert a man in his cause, the Lord hath not approved.
37 Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
Who [is] this — he hath said, and it is, [And] the Lord hath not commanded [it]?
38 Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
From the mouth of the Most High Go not forth the evils and the good.
39 Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
What — sigh habitually doth a living man, A man for his sin?
40 Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
We search our ways, and investigate, And turn back unto Jehovah.
41 Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
We lift up our heart on the hands unto God in the heavens.
42 Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
We — we have transgressed and rebelled, Thou — Thou hast not forgiven.
43 Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
Thou hast covered Thyself with anger, And dost pursue us; Thou hast slain — Thou hast not pitied.
44 Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
Thou hast covered Thyself with a cloud, So that prayer doth not pass through.
45 Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
Offscouring and refuse Thou dost make us In the midst of the peoples.
46 Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
Opened against us their mouth have all our enemies.
47 Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
Fear and a snare hath been for us, Desolation and destruction.
48 Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
Rivulets of water go down my eye, For the destruction of the daughter of my people.
49 Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
Mine eye is poured out, And doth not cease without intermission,
50 Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
Till Jehovah looketh and seeth from the heavens,
51 Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
My eye affecteth my soul, Because of all the daughters of my city.
52 Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
Hunted me sore as a bird have my enemies without cause.
53 Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
They have cut off in a pit my life, And they cast a stone against me.
54 Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
Flowed have waters over my head, I have said, I have been cut off.
55 Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
I called Thy name, O Jehovah, from the lower pit.
56 Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
My voice Thou hast heard, Hide not Thine ear at my breathing — at my cry.
57 Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
Thou hast drawn near in the day I call Thee, Thou hast said, Fear not.
58 Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
Thou hast pleaded, O Lord, the pleadings of my soul, Thou hast redeemed my life.
59 Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
Thou hast seen, O Jehovah, my overthrow, Judge Thou my cause.
60 Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
Thou hast seen all their vengeance, All their thoughts of me.
61 Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
Thou hast heard their reproach, O Jehovah, All their thoughts against me,
62 Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
The lips of my withstanders, Even their meditation against me all the day.
63 Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
Their sitting down, and their rising up, Behold attentively, I [am] their song.
64 Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
Thou returnest to them the deed, O Jehovah, According to the work of their hands.
65 Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
Thou givest to them a covered heart, Thy curse to them.
66 Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
Thou pursuest in anger, and destroyest them, From under the heavens of Jehovah!
