Job 31

1 Ako'y nakipagtipan sa aking mga mata; paano nga akong titingin sa isang dalaga?

I made a covenant with my eyes; why then should I think upon a maid?

2 Sapagka't ano ang bahagi sa ganang akin sa Dios mula sa itaas, at ang mana sa Makapangyarihan sa lahat mula sa kaitaasan?

For what portion of God is there from above? and what inheritance of the Almighty from on high?

3 Hindi ba kasakunaan sa liko, at kasawiang palad sa mga manggagawa ng kasamaan?

Is not destruction to the wicked? and a strange punishment to the workers of iniquity?

4 Hindi ba niya nakikita ang aking mga lakad, at binibilang ang lahat ng aking mga hakbang?

Doth not he see my ways, and count all my steps?

5 Kung ako'y lumakad na walang kabuluhan, at ang aking paa ay nagmadali sa pagdaraya;

If I have walked with vanity, or if my foot hath hasted to deceit;

6 (Timbangin ako sa matuwid na timbangan, upang mabatid ng Dios ang aking pagtatapat; )

Let me be weighed in an even balance, that God may know my integrity.

7 Kung ang aking hakbang ay lumiko sa daan, at ang aking puso ay lumakad ayon sa aking mga mata, at kung ang anomang dungis ay kumapit sa aking mga kamay:

If my step hath turned out of the way, and my heart walked after my eyes, and if any blot hath cleaved to my hands;

8 Kung gayo'y papaghasikin mo ako, at bayaang kanin ng iba; Oo, bunutin ang bunga ng aking bukid.

Then let me sow, and let another eat; yea, let my offspring be rooted out.

9 Kung ang aking puso ay napadaya sa babae, at ako'y bumakay sa pintuan ng aking kapuwa:

If my heart hath been deceived by a woman, or if I have laid wait at my neighbour’s door;

10 Kung magkagayo'y iba ang ipaggiling ng aking asawa, at iba ang yumuko sa kaniya.

Then let my wife grind to another, and let others bow down upon her.

11 Sapagka't iya'y isang mabigat na sala; Oo, isang kasamaan na parurusahan ng mga hukom:

For this is an heinous crime; yea, it is an iniquity to be punished by the judges.

12 Sapagka't isang apoy na namumugnaw hanggang sa pagkapahamak, at bubunutin ang lahat ng aking bunga.

For it is a fire that consumeth to destruction, and would root out all my increase.

13 Kung hinamak ko ang katuwiran ng aking aliping lalake o aliping babae, nang sila'y makipagtalo sa akin:

If I despised the cause of my male or female servant, when they contended with me;

14 Ano nga ang aking gagawin pagka bumabangon ang Dios? At pagka kaniyang dinadalaw, anong isasagot ko sa kaniya?

What then shall I do when God riseth up? and when he visiteth, what shall I answer him?

15 Hindi ba siyang lumalang sa akin sa bahay-bata ang lumalang sa kaniya; at hindi ba iisa ang humugis sa atin sa bahay-bata?

Did not he that made me in the womb make him? and did not one fashion us in the womb?

16 Kung pinagkaitan ko ang dukha sa kanilang nasa, o pinangalumata ko ang mga mata ng babaing bao:

If I have withheld the poor from their desire, or have caused the eyes of the widow to fail;

17 O kumain akong magisa ng aking subo, at ang ulila ay hindi kumain niyaon;

Or have eaten my morsel myself alone, and the fatherless hath not eaten of it;

18 (Hindi, mula sa aking kabataan ay lumaki siyang kasama ko, na gaya ng may isang ama, at aking pinatnubayan siya mula sa bahay-bata ng aking ina; )

(For from my youth he was brought up with me, as with a father, and I have guided her from my mother’s womb; )

19 Kung ako'y nakakita ng sinomang nangangailangan ng kasuutan, o ng mapagkailangan ng walang kumot;

If I have seen any perish for want of clothing, or any poor without covering;

20 Kung hindi ako pinagpala ng kaniyang mga balakang, at kung siya'y hindi nainitan ng balahibo ng aking mga tupa:

If his loins have not blessed me, and if he hath not been warmed with the fleece of my sheep;

21 Kung binuhat ko ang aking kamay laban sa ulila, sapagka't nakita ko ang tulong sa akin sa pintuang-bayan:

If I have lifted up my hand against the fatherless, when I saw my help in the gate:

22 Kung nagkagayo'y malaglag ang aking balikat sa abot-agawin, at ang aking kamay ay mabali sa buto.

Then let my arm fall from my shoulder blade, and my arm be broken from the bone.

23 Sapagka't ang kasakunaang mula sa Dios ay kakilabutan sa akin, at dahil sa kaniyang karilagan ay wala akong magawa.

For destruction from God was a terror to me, and by reason of his highness I could not endure.

24 Kung aking pinapaging ginto ang aking pagasa, at sinabi ko sa dalisay na ginto, ikaw ay aking tiwala;

If I have made gold my hope, or have said to the fine gold, Thou art my confidence;

25 Kung ako'y nagalak sapagka't ang aking kayamanan ay malaki, at sapagka't ang aking kamay ay nagtamo ng marami;

If I have rejoiced because my wealth was great, and because my hand had gained much;

26 Kung ako'y tumingin sa araw pagka sumisikat, o sa buwan na lumalakad sa kakinangan;

If I have beheld the sun when it shined, or the moon walking in brightness;

27 At ang aking puso ay napadayang lihim, at hinagkan ng aking bibig ang aking kamay:

And my heart hath been secretly enticed, or my mouth hath kissed my hand:

28 Ito may isang kasamaang marapat parusahan ng mga hukom: sapagka't itinakuwil ko ang Dios na nasa itaas.

This also were an iniquity to be punished by the judge: for I should have denied the God that is above.

29 Kung ako'y nagalak sa kasakunaan niyaong nagtatanim ng loob sa akin, o nagmataas ako ng datnan siya ng kasamaan;

If I have rejoiced at the destruction of him that hated me, or have lifted up myself when evil found him:

30 (Oo, hindi ko tiniis ang aking bibig sa kasalanan sa paghingi ng kaniyang buhay na may sumpa; )

Neither have I allowed my mouth to sin by wishing a curse to his soul.

31 Kung ang mga tao sa aking tolda ay hindi nagsabi, sinong makakasumpong ng isa na hindi nabusog sa kaniyang pagkain?

If the men of my tent have not said, O that we had of his flesh! we cannot be satisfied.

32 Ang taga ibang lupa ay hindi tumigil sa lansangan; kundi aking ibinukas ang aking mga pinto sa manglalakbay,

The stranger did not lodge in the street: but I opened my doors to the traveller.

33 Kung aking tinakpan na gaya ni Adan ang aking mga pagsalangsang, sa pagkukubli ng aking kasamaan sa aking sinapupunan;

If I have covered my transgressions as Adam, by hiding my iniquity in my bosom:

34 Sapagka't aking kinatakutan ang lubhang karamihan, at pinangilabot ako ng paghamak ng mga angkan. Na anopa't ako'y tumahimik, at hindi lumabas sa pintuan?

Did I fear a great multitude, or did the contempt of families terrify me, that I kept silence, and went not out of the door?

35 O mano nawang may duminig sa akin! (Narito ang aking tala, sagutin ako ng Makapangyarihan sa lahat; ) At mano nawang magkaroon ako ng sumbong na isinulat ng aking kaaway!

O that one would hear me! behold, my desire is, that the Almighty would answer me, and that my adversary had written a book.

36 Tunay na aking papasanin ito sa aking balikat; aking itatali sa akin na gaya ng isang putong.

Surely I would take it upon my shoulder, and bind it as a crown to me.

37 Aking ipahahayag sa kaniya ang bilang ng aking mga hakbang, gaya ng isang pangulo na lalapitan ko siya.

I would declare to him the number of my steps; as a prince would I go near to him.

38 Kung ang aking lupa ay humiyaw laban sa akin, at ang mga bungkal niyaon ay umiyak na magkakasama;

If my land crieth against me, or its furrows likewise complain;

39 Kung kumain ako ng bunga niyaon na walang bayad, o ipinahamak ko ang buhay ng mga may-ari niyaon:

If I have eaten the fruits of it without money, or have caused its owners to lose their life:

40 Tubuan ng dawag sa halip ng trigo, at ng mga masamang damo sa halip ng cebada. Ang mga salita ni Job ay natapos.

Let thistles grow instead of wheat, and weeds instead of barley. The words of Job are ended.