Psaltaren 126

1 En vallfartssång. När HERREN åter upprättade Sion, då voro vi såsom drömmande.

Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

2 Då blev vår mun uppfylld med löje och vår tunga med jubel; då sade man bland hedningarna: "HERREN har gjort stora ting med dem."

Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

3 Ja, HERREN hade gjort stora ting med oss; däröver voro vi glada.

Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.

4 HERRE, upprätta oss igen, såsom du återför bäckarna i Sydlandet.

Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.

5 De som så med tårar skola skörda med jubel.

Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

6 De gå åstad gråtande och bära sitt utsäde; de komma åter med jubel och bära sina kärvar.

Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.