Psaltaren 122

1 En vallfartssång; av David. Jag gladdes, när man sade till mig: "Vi skola gå till HERRENS hus."

Pieśń stopni Dawidowa. Weselę się z tego, że mi powiedziano: Do domu Pańskiego pójdziemy.

2 Våra fötter fingo träda in i dina portar, Jerusalem,

Że stanęły nogi nasze w bramach twoich, o Jeruzalemie!

3 Jerusalem, du nyuppbyggda stad, där hus sluter sig väl till hus,

O Jeruzalem pięknie pobudowane jako miasto w sobie wespół spojone!

4 dit stammarna draga upp, HERRENS stammar, efter lagen för Israel, till att prisa HERRENS namn.

Bo tam wstępują pokolenia, pokolenia Pańskie, do świadectwa Izraelowego, aby wysławiały imię Pańskie.

5 Ty där äro ställda domarstolar, stolar för Davids hus.

Albowiem tam są postawione stolice na sąd, stolice domu Dawidowego.

6 Önsken Jerusalem frid; ja, dem gånge väl, som älska dig.

Żądajcież pokoju Jeruzalemowi, mówiąc: Niech się szczęści tym, którzy cię miłują.

7 Frid vare inom dina murar, välgång i dina palats!

Niech będzie pokój w basztach twoich, a uspokojenie w pałacach twoich.

8 För mina bröders och vänners skull vill jag tillsäga dig frid.

Dla braci moich i dla przyjaciół moich teraz ci będę żądał pokoju.

9 För HERRENS, vår Guds, hus' skull vill jag söka din välfärd.

Dla domu Pana, Boga naszego, będę szukał twego dobrego.