Job 37

1 Ja, vid sådant förskräckes mitt hjärta, bävande spritter det upp.

A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

2 Hören, hören huru hans röst ljuder vred, hören dånet som går ut ur hans mun.

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

3 Han sänder det åstad, så långt himmelen når, och sina ljungeldar bort till jordens ändar.

Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.

4 Efteråt ryter så dånet, när han dundrar med sin väldiga röst; och på ljungeldarna spar han ej, då hans röst låter höra sig.

Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

5 Ja, underbart dundrar Gud med sin röst, stora ting gör han, utöver vad vi förstå.

Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

6 Se, åt snön giver han bud: "Fall ned till jorden", så ock åt regnskuren, åt sitt regnflödes mäktiga skur.

Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

7 Därmed fjättrar han alla människors händer, så att envar som han har skapat kan lära därav.

Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

8 Då draga sig vilddjuren in i sina gömslen, och i sina kulor lägga de sig till ro.

Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

9 Från Stjärngemaket kommer då storm och köld genom nordanhimmelens stjärnor;

Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

10 med sin andedräkt sänder Gud frost, och de vida vattnen betvingas.

Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

11 Skyarna lastar han ock med väta och sprider omkring sina ljungeldsmoln.

Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

12 De måste sväva än hit, än dit, alltefter hans rådslut och de uppdrag de få, vadhelst han ålägger dem på jordens krets.

A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

13 Än är det som tuktoris, än med hjälp åt hans jord, än är det med nåd som han låter dem komma.

A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

14 Lyssna då härtill, du Job; stanna och betänk Guds under.

Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

15 Förstår du på vad sätt Gud styr deras gång och låter ljungeldarna lysa fram ur sina moln?

Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

16 Förstår du lagen för skyarnas jämvikt, den Allvises underbara verk?

Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

17 Förstår du huru kläderna bliva dig så heta, när han låter jorden domna under sunnanvinden?

Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

18 Kan du välva molnhimmelen så som han, så fast som en spegel av gjuten metall?

Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

19 Lär oss då vad vi skola säga till honom; för vårt mörkers skull hava vi intet att lägga fram.

Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

20 Ej må det bebådas honom att jag vill tala. Månne någon begär sitt eget fördärv?

Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

21 Men synes icke redan skenet? Strålande visar han sig ju mellan skyarna, där vinden har gått fram och sopat dem undan.

Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

22 I guldglans kommer han från norden. Ja, Gud är höljd i fruktansvärt majestät;

Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

23 den Allsmäktige kunna vi icke fatta, honom som är så stor i kraft, honom som ej kränker rätten, ej strängaste rättfärdighet.

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

24 Fördenskull frukta människorna honom; men de självkloka -- dem alla aktar han ej på.

Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.