Psaltaren 77

1 För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm.

Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.

2 Jag vill höja min röst till Gud och ropa; jag vill höja min röst till Gud, för att han må lyssna till mig.

W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.

3 På min nöds dag söker jag Herren; min hand är utsträckt om natten och förtröttas icke; min själ vill icke låta trösta sig.

Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)

4 Jag vill tänka på Gud och klaga; jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar. (Sela)

Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.

5 Mina ögonlock håller du öppna; jag är full av oro och kan icke tala.

Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.

6 Jag tänker på forntidens dagar, på år som längesedan hava gått.

Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:

7 Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel; i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer, och min ande skall eftersinna.

Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?

8 Skall då Herren förkasta evinnerligen och ingen nåd mer bevisa?

Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?

9 Är det då ute med hans godhet för beständigt, har hans ord blivit till intet för alla tider?

Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)

10 Har Gud förgätit att vara nådig eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet? (Sela)

I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.

11 Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid, den Högstes högra hand är ej såsom förr.

Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.

12 Jag vill prisa HERRENS gärningar, ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;

Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.

13 jag vill begrunda alla dina gärningar och eftersinna dina verk.

Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?

14 Gud, i helighet går din väg; vem är en gud så stor som Gud?

Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.

15 Du är Gud, en Gud som gör under; du har uppenbarat din makt bland folken.

Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)

16 Med väldig arm förlossade du ditt folk, Jakobs och Josefs barn. (Sela)

Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.

17 Vattnen sågo dig, och Gud, vattnen sågo dig och våndades, själva djupen darrade.

Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.

18 Molnen göto ut strömmar av vatten, skyarna läto höra sin röst, och dina pilar foro omkring.

Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.

19 Ditt dunder ljöd i stormvirveln, ljungeldar lyste upp jordens krets, jorden darrade och bävade.

Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.

20 Genom havet gick din väg, din stig genom stora vatten, och dina fotspår fann man icke. Så förde du ditt folk såsom en hjord genom Moses och Arons hand.

Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.