Psaltaren 77
1 En Psalm Assaphs, för Jeduthun, till att föresjunga. Jag ropar med mine röst till Gud; till Gud ropar jag, och han hörer mig.
Przewodnikowi chóru dla Jedutuna. Psalm Asafa. [Wzniosłem] swój głos do Boga i zawołałem; [wzniosłem] swój głos do Boga i mnie wysłuchał.
2 Uti mine nöds tid söker jag Herran; min hand är om nattena uträckt, och håller intet upp; ty min själ vill sig icke trösta låta.
W dniu mego utrapienia szukałem Pana, moje ręce wyciągałem w nocy nieustannie, moja dusza nie dała się pocieszyć.
3 När jag bedröfvad är, så tänker jag uppå Gud; när mitt hjerta i ångest är, så talar jag. (Sela)
Gdy wspominałem Boga, byłem strwożony; rozmyślałem, a mój duch był ogarnięty utrapieniem. (Sela)
4 Min ögon håller du, att de vaka. Jag är så vanmägtig, att jag icke tala kan.
Ty zatrzymujesz otwarte powieki mych oczu, jestem [tak] zaniepokojony, że nie potrafię mówić.
5 Jag tänker uppå den gamla tiden, på de förra år.
Rozpamiętuję dni przeszłe [i] dawne lata.
6 Jag tänker om nattena på mitt strängaspel, och talar med mino hjerta; min ande ransakar.
Przypominam sobie mój śpiew; nocą rozmyślam w sercu i mój duch docieka:
7 Månn då Herren förkasta evinnerliga; och ingen nåd mer bevisa?
Czy Pan odrzuci na wieki i już więcej nie okaże łaski?
8 Är det så alldeles ute med hans godhet; och hafver tillsägelsen en ända?
Czy jego miłosierdzie ustało na zawsze i jego obietnica nigdy się nie spełni?
9 Hafver då Gud förgätit att vara nådelig; och tillyckt sina barmhertighet för vredes skull? (Sela)
Czy Bóg zapomniał o litości? Czy w gniewie stłumił swoją łaskawość? (Sela)
10 Men dock sade jag: Dermed qväl jag mig sjelf; den Högstas högra hand kan all ting förvandla.
I powiedziałem: To jest moja niemoc; [jednak będę wspominał] lata prawicy Najwyższego.
11 Derföre tänker jag uppå Herrans gerningar; ja, jag tänker uppå din förra under;
Będę wspominał dzieła PANA, będę wspominał twoje dawne cuda.
12 Och talar om all din verk, och säger om din anslag:
Będę rozmyślał o wszystkich twoich dziełach i o twoich czynach będę mówił.
13 Gud, din väg är helig; hvar är en så mägtig Gud, såsom du, Gud, äst?
Boże, święta jest twoja droga; który bóg jest tak wielki, jak [nasz] Bóg?
14 Du äst den Gud, som under gör; du hafver bevisat dina magt ibland folken.
Ty [jesteś] Bogiem, który czyni cuda; dałeś poznać narodom swoją moc.
15 Du hafver förlossat ditt folk väldeliga, Jacobs barn och Josephs. (Sela)
Odkupiłeś [swoim] ramieniem twój lud, synów Jakuba i Józefa. (Sela)
16 Vattnen sågo dig, Gud, vattnen sågo dig, och ängslades; och djupen stormade.
Widziały cię wody, o Boże, widziały cię wody [i] ulękły się, poruszyły się głębiny.
17 De tjocke skyar utgöto vatten; skyarna dundrade, och skotten foro deribland.
Chmury spłynęły wodą, niebiosa wydały gromy i poleciały twoje strzały.
18 Det dundrade i himmelen, ditt ljungande lyste på jordene; jorden rördes och bäfvade deraf.
Huk twego grzmotu wśród obłoków, błyskawice oświetliły świat, ziemia poruszyła się i zatrzęsła.
19 Din väg var i hafvet, och din stig i stort vatten; och man fann dock intet din fotspår.
Twoja droga [wiodła] przez morze, twoje ścieżki przez wielkie wody i nie było znać twoich śladów.
20 Du förde ditt folk, såsom en fårahjord, genom Mose och Aaron.
Prowadziłeś swój lud jak stado owiec ręką Mojżesza i Aarona.
