Psaltaren 51

1 En Psalm Davids, till att föresjunga; Då den Propheten Nathan till honom kom, när han till BathSeba ingången var. Gud, var mig nådelig, efter dina godhet, och afplana mina synd, efter dina stora barmhertighet.

Een psalm van David, voor den opperzangmeester. Toen de profeet Nathan tot hem was gekomen, nadat hij tot Bathseba was ingegaan. Wees mij genadig, o God! naar Uw goedertierenheid; delg mijn overtreding uit, naar de grootheid Uwer barmhartigheden.

2 Två mig väl af mine missgerning, och rensa mig ifrå mine synd.

Was mij wel van mijn ongerechtigheid, en reinig mij van mijn zonde.

3 Förty jag känner mina missgerning, och min synd är alltid för mig.

Want ik ken mijn overtredingen, en mijn zonde is steeds voor mij.

4 Mot dig allena hafver jag syndat, och illa gjort för dig; på det du må rätt blifva i din ord, och icke straffad blifva, då du dömd varder.

Tegen U, U alleen, heb ik gezondigd, en gedaan, dat kwaad is in Uw ogen; opdat Gij rechtvaardig zijt in Uw spreken, en rein zijt in Uw richten.

5 Si, jag är af syndelig säd född, och min moder hafver mig i synd aflat.

Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren, en in zonde heeft mij mijn moeder ontvangen.

6 Si, du hafver lust till sanningen, den i det fördolda ligger; du låter mig veta den hemliga visheten.

Zie, Gij hebt lust tot waarheid in het binnenste, en in het verborgene maakt Gij mij wijsheid bekend.

7 Skära mig med isop, att jag må ren varda; två mig, att jag må snöhvit varda.

Ontzondig mij met hysop, en ik zal rein zijn; was mij, en ik zal witter zijn dan sneeuw.

8 Låt mig höra glädje och fröjd, att de ben, som du förkrossat hafver, måga fröjda sig.

Doe mij vreugde en blijdschap horen; dat de beenderen zich verheugen, die Gij verbrijzeld hebt.

9 Vänd bort ditt ansigte ifrå mina synder, och afplana alla mina missgerningar.

Verberg Uw aangezicht van mijn zonden, en delg uit al mijn ongerechtigheden.

10 Skapa i mig, Gud, ett rent hjerta, och gif i mig en ny viss anda.

Schep mij een rein hart, o God! en vernieuw in het binnenste van mij een vasten geest.

11 Förkasta mig icke ifrå ditt ansigte, och tag icke din Helga Anda ifrå mig.

Verwerp mij niet van Uw aangezicht, en neem Uw Heiligen Geest niet van mij.

12 Tröst mig igen med dine hjelp, och den frimodige anden uppehålle mig.

Geef mij weder de vreugde Uws heils; en de vrijmoedige geest ondersteune mij.

13 Ty jag vill lära öfverträdarena dina vägar, att syndarena måga vända sig till dig.

Zo zal ik de overtreders Uw wegen leren; en de zondaars zullen zich tot U bekeren.

14 Fräls mig ifrå blodskulder, Gud, som min Gud och Frälsare är; att min tunga må lofva dina rättfärdighet.

Verlos mij van bloedschulden, o God, Gij, God mijns heils! zo zal mijn tong Uw gerechtigheid vrolijk roemen.

15 Herre, upplåt mina läppar, att min mun må förkunna din pris.

Heere, open mijn lippen, zo zal mijn mond Uw lof verkondigen.

16 Ty du hafver icke lust till offer, eljest ville jag väl gifva dig det; och bränneoffer behaga dig intet.

Want Gij hebt geen lust tot offerande, anders zou ik ze geven; in brandofferen hebt Gij geen behagen.

17 De offer, som Gudi behaga, äro en bedröfvad ande. Ett bedröfvadt och förkrossadt hjerta varder du, Gud, icke föraktandes.

De offeranden Gods zijn een gebroken geest; een gebroken en verslagen hart zult Gij, o God! niet verachten.

18 Gör väl vid Zion, efter dina nåde; uppbygg murarna i Jerusalem.

Doe wel bij Sion naar Uw welbehagen; bouw de muren van Jeruzalem op.

19 Då skola dig behaga rättfärdighetenes offer, bränneoffer och heloffer; då skall man oxar uppå ditt altare offra.

Dan zult Gij lust hebben aan de offeranden der gerechtigheid, aan brandoffer en een offer, dat gans verteerd wordt; dan zullen zij varren offeren op Uw altaar.