Psaltaren 119
1 Salige äro de som utan vank lefva, de som i Herrans lag vandra.
| ا خوشا‌به‌حال کاملان طریق که به شریعت خداوند سالکند. | ۱ |
2 Salige äro de som hans vittnesbörd hålla; de som af allo hjerta söka honom.
| خوشا‌به‌حال آنانی که شهادات او را حفظ می‌کنند و به تمامی دل او را می‌طلبند. | ۲ |
3 Ty de som på hans vägom vandra, de göra intet ondt.
| کج روی نیز نمی کنندو به طریق های وی سلوک می‌نمایند. | ۳ |
4 Du hafver budit, att hålla dina befallningar fliteliga.
| تووصایای خود را امر فرموده‌ای تا آنها را تمام نگاه داریم. | ۴ |
5 O! att mitt lif hölle dina rätter med fullt allvar.
| کاش که راههای من مستحکم شودتا فرایض تو را حفظ کنم. | ۵ |
6 När jag skådar uppå all din bud, så kommer jag icke på skam.
| آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد نظر خود دارم. | ۶ |
7 Jag tackar dig af rätt hjerta, att du lärer mig dina rättfärdighets rätter.
| تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون داوریهای عدالت تو را آموخته شوم. | ۷ |
8 Dina rätter vill jag hålla; öfvergif mig dock aldrig.
| فرایض تورا نگاه می‌دارم. مرا بالکلیه ترک منما. | ۸ |
9 Huru skall en yngling sin väg ostraffeliga gå? När han håller sig efter din ord.
| به چه چیز مرد جوان راه خود را پاک می‌سازد؟ به نگاه داشتنش موافق کلام تو. | ۹ |
10 Jag söker dig af allo hjerta; Låt mig icke fela om din bud.
| به تمامی دل تو را طلبیدم. مگذار که از اوامر توگمراه شوم. | ۱۰ |
11 Jag behåller din ord i mitt hjerta, på det jag icke skall synda emot dig.
| کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به تو گناه ورزم. | ۱۱ |
12 Lofvad vare du, Herre; lär mig dina rätter.
| ای خداوند تومتبارک هستی فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲ |
13 Jag vill med mina läppar förtälja alla dins muns rätter.
| به لب های خود بیان کردم تمامی داوری های دهان تو را. | ۱۳ |
14 Jag fröjdar mig af dins vittnesbörds väg, såsom af allahanda rikedomar.
| در طریق شهادات تو شادمانم. | ۱۴ |
15 Jag talar det du befallt hafver, och ser på dina vägar.
| چنانکه در هر قسم توانگری، در وصایای توتفکر می‌کنم و به طریق های تو نگران خواهم بود. | ۱۵ |
16 Jag hafver lust till dina rätter, och förgäter icke din ord.
| از فرایض تو لذت می‌برم، پس کلام تو رافراموش نخواهم کرد. | ۱۶ |
17 Gör väl med din tjenare, att jag må lefva och hålla din ord.
| به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را حفظ نمایم. | ۱۷ |
18 Öppna mig ögonen, att jag må se under i din lag.
| چشمان مرا بگشا تا ازشریعت تو چیزهای عجیب بینم. | ۱۸ |
19 Jag är en gäst på jordene; fördölj icke din bud för mig.
| من در زمین غریب هستم. اوامر خود را از من مخفی مدار. | ۱۹ |
20 Min själ är all sönderkrossad för trängtans skull, efter dina rätter alltid.
| جان من شکسته می‌شود از اشتیاق داوریهای تو در هر وقت. | ۲۰ |
21 Du näpser de stolta; förbannade äro de som vika ifrå din bud.
| متکبران ملعون را توبیخ نمودی، که از اوامر تو گمراه می‌شوند. | ۲۱ |
22 Vänd ifrå mig försmädelse och föraktelse; ty jag håller din vittnesbörd.
| ننگ ورسوایی را از من بگردان، زیرا که شهادات تو راحفظ کرده‌ام. | ۲۲ |
23 Sitta ock Förstarna och tala emot mig; men din tjenare talar om dina rätter.
| سروران نیز نشسته، به ضد من سخن‌گفتند. لیکن بنده تو در فرایض تو تفکرمی کند. | ۲۳ |
24 Jag hafver lust till din vittnesbörd; de äro mine rådgifvare.
| شهادات تو نیز ابتهاج من و مشورت دهندگان من بوده‌اند. | ۲۴ |
25 Min själ ligger i stoft; vederqvick mig efter ditt ord.
| جان من به خاک چسبیده است. مرا موافق کلام خود زنده ساز. | ۲۵ |
26 Jag förtäljer mina vägar, och du bönhörer mig; lär mig dina rätter.
| راههای خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودی. پس فرایض خویش را به من بیاموز. | ۲۶ |
27 Undervisa mig dina befallningars väg, så vill jag tala om din under.
| طریق وصایای خود را به من بفهمان و در کارهای عجیب تو تفکر خواهم نمود. | ۲۷ |
28 Jag grämer mig så att hjertat mig försmäktas; styrk mig efter ditt ord.
| جان من از حزن گداخته می‌شود. مرا موافق کلام خود برپا بدار. | ۲۸ |
29 Vänd ifrå mig den falska vägen, och unna mig din lag.
| راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من عنایت فرما. | ۲۹ |
30 Jag hafver utvalt sanningenes väg; dina rätter hafver jag mig föresatt.
| طریق راستی رااختیار کردم و داوریهای تو را پیش خود گذاشتم. | ۳۰ |
31 Jag håller mig intill din vittnesbörd; Herre, låt mig icke på skam komma.
| به شهادات تو چسبیدم. ای خداوند مرا خجل مساز. | ۳۱ |
32 När du mitt hjerta tröstar, så löper jag dins buds väg.
| در طریق اوامر تو دوان خواهم رفت، وقتی که دل مرا وسعت دادی. | ۳۲ |
33 Lär mig, Herre, dina rätters väg, att jag må bevara dem intill ändan.
| ای خداوند طریق فرایض خود را به من بیاموز. پس آنها را تا به آخر نگاه خواهم داشت. | ۳۳ |
34 Undervisa mig, att jag må bevara din lag, och hålla dem af allo hjerta.
| مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود. | ۳۴ |
35 För mig in på din buds stig, ty jag hafver der lust till.
| مرا در سبیل اوامر خود سالک گردان زیرا که درآن رغبت دارم. | ۳۵ |
36 Böj mitt hjerta till din vittnesbörd, och icke till girighet.
| دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوی طمع. | ۳۶ |
37 Vänd bort min ögon, att de icke se efter onyttig läro; utan vederqvick mig på dinom väg.
| چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در طریق خود مرا زنده ساز. | ۳۷ |
38 Låt din tjenare hålla din bud stadeliga för din ord, att jag må frukta dig.
| کلام خود را بر بنده خویش استوار کن، که به ترس تو سپرده شده است. | ۳۸ |
39 Vänd ifrå mig den försmädelse, som jag fruktar; ty dine rätter äro lustige.
| ننگ مرا که از آن می‌ترسم از من دور کن زیرا که داوریهای تو نیکواست. | ۳۹ |
40 Si, jag begärar dina befallningar; vederqvick mig med dine rättfärdighet.
| هان به وصایای تو اشتیاق دارم. به حسب عدالت خود مرا زنده ساز. | ۴۰ |
41 Herre, låt mig vederfaras dina nåd; dina hjelp efter ditt ord;
| ای خداوند رحمهای تو به من برسد ونجات تو به حسب کلام تو. | ۴۱ |
42 Att jag mina lastare svara må; ty jag förlåter mig uppå ditt ord.
| تا بتوانم ملامت کننده خود را جواب دهم زیرا بر کلام تو توکل دارم. | ۴۲ |
43 Och tag ju icke ifrå minom mun sanningenes ord; ty jag hoppas uppå dina rätter.
| و کلام راستی را از دهانم بالکل مگیرزیرا که به داوریهای تو امیدوارم | ۴۳ |
44 Jag vill hålla din lag allstädes, alltid och evinnerliga.
| و شریعت تورا دائم نگاه خواهم داشت تا ابدالاباد. | ۴۴ |
45 Och jag vandrar i glädje; ty jag söker dina befallningar.
| و به آزادی راه خواهم رفت زیرا که وصایای تو را طلبیده‌ام. | ۴۵ |
46 Jag talar om din vittnesbörd inför Konungar, och blyges intet;
| و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم گفت و خجل نخواهم شد. | ۴۶ |
47 Och hafver lust till din bud, och de äro mig käre;
| و ازوصایای تو تلذذ خواهم یافت که آنها را دوست می‌دارم. | ۴۷ |
48 Och lyfter mina händer upp till din bud, de mig kär äro; och talar om dina rätter.
| و دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکر خواهم نمود. | ۴۸ |
49 Tänk dinom tjenare uppå ditt ord, på hvilket du låter mig hoppas.
| کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر آن امیدوار گردانیدی. | ۴۹ |
50 Det är min tröst i mitt elände; ty ditt ord vederqvicker mig.
| این در مصیبتم تسلی من است زیرا قول تو مرا زنده ساخت. | ۵۰ |
51 De stolte hafva deras gabberi af mig; likväl viker jag icke ifrå din lag.
| متکبران مرا بسیار استهزا کردند، لیکن ازشریعت تو رو نگردانیدم. | ۵۱ |
52 Herre, när jag tänker, huru du af verldenes begynnelse dömt hafver, så varder jag tröstad.
| ای خداوندداوریهای تو را از قدیم به یاد آوردم و خویشتن راتسلی دادم. | ۵۲ |
53 Jag brinner innan, för de ogudaktiges skull, som din lag öfvergifva.
| حدت خشم مرا درگرفته است، به‌سبب شریرانی که شریعت تو را ترک کرده‌اند. | ۵۳ |
54 Dine rätter äro min visa i mino huse.
| فرایض تو سرودهای من گردید، در خانه غربت من. | ۵۴ |
55 Herre, jag tänker om nattena på ditt Namn, och håller din lag.
| ای خداوند نام تو را در شب به یادآوردم و شریعت تو را نگاه داشتم. | ۵۵ |
56 Det är min skatt, att jag dina befallningar håller.
| این بهره من گردید، زیرا که وصایای تو را نگاه داشتم. | ۵۶ |
57 Jag hafver sagt, Herre: Det skall mitt arf vara, att jag dina vägar håller.
| خداوند نصیب من است. گفتم که کلام تو رانگاه خواهم داشت. | ۵۷ |
58 Jag beder inför ditt ansigte af allo hjerta; var mig nådelig efter ditt ord.
| رضامندی تو را به تمامی دل خود طلبیدم. به حسب کلام خود بر من رحم فرما. | ۵۸ |
59 Jag betraktar mina vägar, och vänder mina fötter till din vittnesbörd.
| در راههای خود تفکر کردم و پایهای خود را به شهادات تو مایل ساختم. | ۵۹ |
60 Jag skyndar mig, och dröjer intet, till att hålla din bud.
| شتابیدم ودرنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم. | ۶۰ |
61 De ogudaktigas rote beröfvar mig; men jag förgäter intet din lag.
| ریسمانهای شریران مرا احاطه کرد، لیکن شریعت تو را فراموش نکردم. | ۶۱ |
62 Om midnatt står jag upp, till att tacka dig för dina rättfärdighets rätter.
| در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم برای داوریهای عدالت تو. | ۶۲ |
63 Jag håller mig till alla dem som frukta dig, och dina befallningar hålla.
| من همه ترسندگانت را رفیق هستم، و آنانی را که وصایای تو را نگاه می‌دارند. | ۶۳ |
64 Herre, jorden är full af dine godhet; lär mig dina rätter.
| ای خداوند زمین از رحمت تو پر است. فرایض خودرا به من بیاموز. | ۶۴ |
65 Du gör dinom tjenare godt, Herre, efter ditt ord.
| با بنده خود احسان نمودی، ای خداوندموافق کلام خویش. | ۶۵ |
66 Lär mig goda seder och förståndighet; ty jag tror dinom budom.
| خردمندی نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم. | ۶۶ |
67 Förr än jag späkt vardt, for jag vill; men nu håller jag ditt ord.
| قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم لیکن الان کلام تو را نگاه داشتم. | ۶۷ |
68 Du äst mild och god; lär mig dina rätter.
| تو نیکو هستی و نیکویی می‌کنی. فرایض خود را به من بیاموز. | ۶۸ |
69 De stolte dikta lögn öfver mig; men jag håller dina befallningar af allt hjerta.
| متکبران بر من دروغ بستند. و اما من به تمامی دل وصایای تو را نگاه داشتم. | ۶۹ |
70 Deras hjerta är fett vordet, såsom flott; men jag hafver lust till din lag.
| دل ایشان مثل پیه فربه است. و اما من در شریعت تو تلذذمی یابم. | ۷۰ |
71 Det är mig ljuft att du hafver späkt mig, att jag må lära dina rätter.
| مرا نیکو است که مصیبت را دیدم، تافرایض تو را بیاموزم. | ۷۱ |
72 Dins muns lag är mig täckare, än mång tusend stycke guld och silfver.
| شریعت دهان تو برای من بهتر است از هزاران طلا و نقره. | ۷۲ |
73 Din hand hafver gjort och beredt mig; undervisa mig, att jag må lära din bud.
| دستهای تو مرا ساخته و آفریده است. مرافهیم گردان تا اوامر تو را بیاموزم. | ۷۳ |
74 De som dig frukta, de se mig, och glädja sig; ty jag hoppas uppå din ord.
| ترسندگان توچون مرا بینند شادمان گردند زیرا به کلام توامیدوار هستم. | ۷۴ |
75 Herre, jag vet att dina domar äro rätte, och du hafver troliga späkt mig.
| ای خداوند دانسته‌ام که داوریهای تو عدل است، و بر‌حق مرا مصیبت داده‌ای. | ۷۵ |
76 Din nåd vare min tröst, såsom du dinom tjenare lofvat hafver.
| پس رحمت تو برای تسلی من بشود، موافق کلام تو با بنده خویش. | ۷۶ |
77 Låt mig vederfaras dina barmhertighet, att jag må lefva; ty jag hafver lust till din lag.
| رحمت های توبه من برسد تا زنده شوم زیرا که شریعت تو تلذذمن است. | ۷۷ |
78 Ack! att de stolte måtte komma på skam, som mig med lögn nedertrycka; men jag talar om dina befallningar.
| متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت رسانیدند. و اما من در وصایای تو تفکرمی کنم. | ۷۸ |
79 Ack! att de måtte hålla sig till mig, som dig frukta, och känna din vittnesbörd.
| ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که شهادات تو را می‌دانند. | ۷۹ |
80 Mitt hjerta blifve rättsinnigt i dinom rättom, att jag icke på skam kommer.
| دل من در فرایض تو کامل شود، تا خجل نشوم. | ۸۰ |
81 Min själ trängtar efter dina salighet; jag hoppas uppå ditt ord.
| جان من برای نجات تو کاهیده می‌شود. لیکن به کلام تو امیدوار هستم. | ۸۱ |
82 Min ögon trängta efter ditt ord, och säga: När vill du trösta mig?
| چشمان من برای کلام تو تار گردیده است و می‌گویم کی مراتسلی خواهی داد. | ۸۲ |
83 Ty jag är såsom en lägel i rök; dina rätter förgäter jag icke.
| زیرا که مثل مشک در دودگردیده‌ام. لیکن فرایض تو را فراموش نکرده‌ام. | ۸۳ |
84 Huru länge skall din tjenare bida? När vill du dom hålla öfver mina förföljare?
| چند است روزهای بنده تو؟ و کی بر جفاکنندگانم داوری خواهی نمود؟ | ۸۴ |
85 De stolte grafva mig gropar, hvilka intet äro efter din lag.
| متکبران برای من حفره‌ها زدند زیرا که موافق شریعت تونیستند. | ۸۵ |
86 Dine bud äro alltsamman sanning; de förfölja mig med lögn, hjelp mig.
| تمامی اوامر تو امین است. بر من ناحق جفا کردند. پس مرا امداد فرما. | ۸۶ |
87 De hade fulltnär förgjort mig på jordene; men jag öfvergifver icke dina befallningar.
| نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند. اما من وصایای تو را ترک نکردم. | ۸۷ |
88 Vederqvick mig genom dina nåd, att jag må hålla dins muns vittnesbörd.
| به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تاشهادات دهان تو را نگاه دارم. | ۸۸ |
89 Herre, ditt ord blifver evinnerliga, så vidt som himmelen är.
| ای خداوند کلام تو تا ابدالاباد در آسمانهاپایدار است. | ۸۹ |
90 Din sanning varar i evighet; du hafver tillredt jordena, och hon blifver ståndandes.
| امانت تو نسلا بعد نسل است. زمین را آفریده‌ای و پایدار می‌ماند. | ۹۰ |
91 Det blifver dagliga efter ditt ord; ty all ting måste tjena dig.
| برای داوریهای تو تا امروز ایستاده‌اند زیرا که همه بنده تو هستند. | ۹۱ |
92 Om din lag icke hade min tröst varit, så vore jag förgången i mitt elände.
| اگر شریعت تو تلذذ من نمی بود، هرآینه در مذلت خود هلاک می‌شدم. | ۹۲ |
93 Jag vill aldrig förgäta dina befallningar; ty du vederqvicker mig med dem.
| وصایای تو را تا به ابد فراموش نخواهم کردزیرا به آنها مرا زنده ساخته‌ای. | ۹۳ |
94 Jag är din, hjelp mig; ty jag söker dina befallningar.
| من از آن توهستم مرا نجات ده زیرا که وصایای تو را طلبیدم. | ۹۴ |
95 De ogudaktige vakta uppå mig, att de måga förgöra mig; men jag aktar uppå din vittnesbörd,
| شریران برای من انتظار کشیدند تا مرا هلاک کنند. لیکن در شهادات تو تامل می‌کنم. | ۹۵ |
96 Jag hafver på all ting en ända sett; men ditt bud är varaktigt.
| برای هر کمالی انتهایی دیدم، لیکن حکم تو بی‌نهایت وسیع است. | ۹۶ |
97 Huru hafver jag din lag så kär; dageliga talar jag derom.
| شریعت تو را چقدر دوست می‌دارم. | ۹۷ |
98 Du gör mig med ditt bud visare, än mina fiender äro; ty det är evinnerliga min skatt.
| اوامر تو مرا ازدشمنانم حکیم تر ساخته است زیرا که همیشه نزد من می‌باشد. | ۹۸ |
99 Jag är lärdare, än alle mine lärare; ty din vittnesbörd äro mitt tal.
| از جمیع معلمان خود فهیم ترشدم زیرا که شهادات تو تفکر من است. | ۹۹ |
100 Jag är förståndigare, än de gamle; ty jag håller dina befallningar.
| ازمشایخ خردمندتر شدم زیرا که وصایای تو رانگاه داشتم. | ۱۰۰ |
101 Jag förtager minom fotom alla onda vägar, att jag må hålla din ord.
| پایهای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که کلام تو را حفظ کنم. | ۱۰۱ |
102 Jag viker icke ifrå dina rätter; ty du lärer mig.
| ازداوریهای تو رو برنگردانیدم، زیرا که تو مرا تعلیم دادی. | ۱۰۲ |
103 Din ord äro minom mun sötare än hannog.
| کلام تو به مذاق من چه شیرین است وبه دهانم از عسل شیرین تر. | ۱۰۳ |
104 Ditt ord gör mig förståndigan; derföre hatar jag alla falska vägar.
| از وصایای توفطانت را تحصیل کردم. بنابراین هر راه دروغ رامکروه می‌دارم. | ۱۰۴ |
105 Ditt ord är mina fötters lykta, och ett ljus på minom vägom.
| کلام تو برای پایهای من چراغ، و برای راههای من نور است. | ۱۰۵ |
106 Jag svär, och vill hållat, att jag dina rättfärdighets rätter hålla vill.
| قسم خوردم و آن راوفا خواهم نمود که داوریهای عدالت تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۰۶ |
107 Jag är svårliga plågad; Herre, vederqvick mig efter ditt ord.
| بسیار ذلیل شده‌ام. ای خداوند، موافق کلام خود مرا زنده ساز! | ۱۰۷ |
108 Låt dig behaga, Herre, mins muns välviljoga offer, och lär mig dina rätter.
| ای خداوند هدایای تبرعی دهان مرا منظور فرما وداوریهای خود را به من بیاموز. | ۱۰۸ |
109 Jag bär mina själ i mina händer alltid, och jag förgäter icke din lag.
| جان من همیشه در کف من است، لیکن شریعت تو رافراموش نمی کنم. | ۱۰۹ |
110 De ogudaktige sätta mig snaror; men jag far icke vill ifrå dina befallningar.
| شریران برای من دام گذاشته‌اند، اما از وصایای تو گمراه نشدم. | ۱۱۰ |
111 Din vittnesbörd äro mitt eviga arf; ty de äro mins hjertas fröjd.
| شهادات تو را تا به ابد میراث خود ساخته‌ام زیرا که آنها شادمانی دل من است. | ۱۱۱ |
112 Jag böjer mitt hjerta till att göra efter dina rätter alltid och evinnerliga.
| دل خود رابرای بجا آوردن فرایض تو مایل ساختم، تاابدالاباد و تا نهایت. | ۱۱۲ |
113 Jag hatar de ostadiga andar, och älskar din lag.
| مردمان دو رو را مکروه داشته‌ام، لیکن شریعت تو را دوست می‌دارم. | ۱۱۳ |
114 Du äst mitt beskärm och sköld; jag hoppas uppå ditt ord.
| ستر و سپر من تو هستی. به کلام تو انتظار می‌کشم. | ۱۱۴ |
115 Viker ifrå mig, I onde; jag vill hålla min Guds bud.
| ای بدکاران، از من دور شوید! و اوامر خدای خویش را نگاه خواهم داشت. | ۱۱۵ |
116 Uppehåll mig igenom ditt ord, att jag må lefva; och låt mig icke på skam komma med mitt hopp.
| مرا به حسب کلام خود تایید کن تا زنده شوم و از امید خود خجل نگردم. | ۱۱۶ |
117 Stärk mig, att jag må blifva salig; så vill jag alltid lust hafva till dina rätter.
| مرا تقویت کن تا رستگار گردم و برفرایض تو دائم نظر نمایم. | ۱۱۷ |
118 Du förtrampar alla dem som villa gå om dina rätter; ty deras bedrägeri är alltsammans lögn.
| همه کسانی را که از فرایض تو گمراه شده‌اند، حقیر شمرده‌ای زیراکه مکر ایشان دروغ است. | ۱۱۸ |
119 Du bortkastar alla ogudaktiga på jordene som slagg; derföre älskar jag din vittnesbörd.
| جمیع شریران زمین را مثل درد هلاک می‌کنی. بنابراین شهادات تو را دوست می‌دارم. | ۱۱۹ |
120 Jag fruktar mig för dig, så att mitt kött skälfver; och förskräcker mig for dina rätter.
| موی بدن من از خوف تو برخاسته است و از داوریهای تو ترسیدم. | ۱۲۰ |
121 Jag aktar uppå rätt och rättfärdighet; öfvergif mig icke dem som mig öfvervåld göra vilja.
| داد و عدالت را به‌جا آوردم. مرا به ظلم کنندگانم تسلیم منما. | ۱۲۱ |
122 Beskärma du din tjenare, och tröst honom, att de stolte icke göra mig öfvervåld.
| برای سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر من ظلم نکنند. | ۱۲۲ |
123 Mina ögon trängta efter dina salighet, och efter dine rättfärdighets ord.
| چشمانم برای نجات تو تار شده است و برای کلام عدالت تو. | ۱۲۳ |
124 Handla med dinom tjenare efter dina nåd; och lär mig dina rätter.
| با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۲۴ |
125 Jag är din tjenare; undervisa mig, att jag må känna din vittnesbörd.
| من بنده تو هستم. مرا فهیم گردان تاشهادات تو را دانسته باشم. | ۱۲۵ |
126 Det är tid, att Herren gör der något till; de hafva omintetgjort din lag.
| وقت است که خداوند عمل کند زیرا که شریعت تو را باطل نموده‌اند. | ۱۲۶ |
127 Derföre älskar jag din bud, öfver guld och öfver fint guld.
| بنابراین، اوامر تو را دوست می‌دارم، زیادتر از طلا و زر خالص. | ۱۲۷ |
128 Derföre håller jag rätt fram i alla dina befallningar; jag hatar allan falskan väg.
| بنابراین، همه وصایای تو را در هر چیز راست می‌دانم، وهر راه دروغ را مکروه می‌دارم. | ۱۲۸ |
129 Underliga äro din vittnesbörd, derföre håller dem min själ.
| شهادات تو عجیب است. ازین سبب جان من آنها را نگاه می‌دارد. | ۱۲۹ |
130 När ditt ord uppenbaradt varder, så fröjdar det, och gör de enfaldiga visa.
| کشف کلام تو نورمی بخشد و ساده دلان را فهیم می‌گرداند. | ۱۳۰ |
131 Jag öppnar min mun, och begärar din bud; ty mig längtar efter dem.
| دهان خود را نیکو باز کرده، نفس زدم زیرا که مشتاق وصایای تو بودم. | ۱۳۱ |
132 Vänd dig till mig, och var mig nådelig, såsom du plägar göra dem som ditt Namn älska.
| بر من نظر کن و کرم فرما، برحسب عادت تو به آنانی که نام تو رادوست می‌دارند. | ۱۳۲ |
133 Låt min gång viss vara i dino orde, och låt ingen orätt öfver mig råda.
| قدم های مرا در کلام خودت پایدار ساز، تا هیچ بدی بر من تسلط نیابد. | ۱۳۳ |
134 Förlös mig ifrå menniskors orätt; så vill jag hålla dina befallningar.
| مرا از ظلم انسان خلاصی ده، تا وصایای تورا نگاه دارم. | ۱۳۴ |
135 Låt ditt ansigte lysa öfver din tjenare, och lär mig dina rätter.
| روی خود را بر بنده خود روشن ساز، و فرایض خود را به من بیاموز. | ۱۳۵ |
136 Mine ögon flyta med vatten, att man icke håller din lag.
| نهرهای آب از چشمانم جاری است زیرا که شریعت تو رانگاه نمی دارند. | ۱۳۶ |
137 Herre, du äst rättfärdig, och rätt är ditt ord.
| ای خداوند تو عادل هستی و داوریهای تو راست است. | ۱۳۷ |
138 Du hafver dina rättfärdighets vittnesbörd, och sanningena hårdeliga budit.
| شهادات خود را به راستی امر فرمودی و به امانت الی نهایت. | ۱۳۸ |
139 Jag hafver när harmats till döds, att mine ovänner hafva din ord förgätit.
| غیرت من مرا هلاک کرده است زیرا که دشمنان من کلام تورا فراموش کرده‌اند. | ۱۳۹ |
140 Ditt ord är väl bepröfvadt, och din tjenare hafver det kärt.
| کلام تو بی‌نهایت مصفی است و بنده تو آن را دوست می‌دارد. | ۱۴۰ |
141 Jag är ringa och föraktad; men jag förgäter icke dina befallningar.
| من کوچک و حقیر هستم، اما وصایای تو را فراموش نکردم. | ۱۴۱ |
142 Din rättfärdighet är en evig rättfärdighet, och din lag är sanning.
| عدالت تو عدل است تا ابدالاباد وشریعت تو راست است. | ۱۴۲ |
143 Ångest och nöd hafva drabbat uppå mig; men jag hafver lust till din bud.
| تنگی و ضیق مرا درگرفته است، اما اوامر تو تلذذ من است. | ۱۴۳ |
144 Dins vittnesbörds rättfärdighet är evig; undervisa mig, så lefver jag.
| شهادات تو عادل است تا ابدالاباد. مرا فهیم گردان تا زنده شوم. | ۱۴۴ |
145 Jag ropar af allo hjerta, bönhör mig, Herre, att jag må hålla dina rätter.
| به تمامی دل خوانده‌ام. ای خداوند مراجواب ده تا فرایض تو را نگاه دارم! | ۱۴۵ |
146 Jag ropar till dig, hjelp mig, att jag må hålla din vittnesbörd.
| تو راخوانده‌ام، پس مرا نجات ده. و شهادات تو را نگاه خواهم داشت. | ۱۴۶ |
147 Jag kommer bittida, och ropar; uppå ditt ord hoppas jag.
| بر طلوع فجر سبقت جسته، استغاثه کردم، و کلام تو را انتظار کشیدم. | ۱۴۷ |
148 Jag vakar bittida upp, att jag må handla om din ord.
| چشمانم بر پاسهای شب سبقت جست، تا درکلام تو تفکر بنمایم. | ۱۴۸ |
149 Hör mina röst efter dina nåde: Herre, vederqvick mig efter dina rätter.
| به حسب رحمت خود آواز مرا بشنو. ای خداوند موافق داوریهای خودمرا زنده ساز. | ۱۴۹ |
150 Mine arge förföljare vilja till mig, och äro långt ifrå din lag.
| آنانی که در‌پی خباثت می‌روند، نزدیک می‌آیند، و از شریعت تو دورمی باشند. | ۱۵۰ |
151 Herre, du äst hardt när, och din bud äro alltsamman sanning.
| ای خداوند تو نزدیک هستی وجمیع اوامر تو راست است. | ۱۵۱ |
152 Men jag vet det långt tillförene, att du din vittnesbörd evinnerliga grundat hafver.
| شهادات تو را اززمان پیش دانسته‌ام که آنها را بنیان کرده‌ای تاابدالاباد. | ۱۵۲ |
153 Se uppå mitt elände, och fräls mig; hjelp mig ut; förty jag förgäter icke din lag.
| بر مذلت من نظر کن و مرا خلاصی ده زیراکه شریعت تو را فراموش نکرده‌ام. | ۱۵۳ |
154 Uträtta min sak, och förlossa mig; vederqvick mig igenom ditt ord.
| در دعوای من دادرسی فرموده، مرا نجات ده و به حسب کلام خویش مرا زنده ساز. | ۱۵۴ |
155 Saligheten är långt ifrå de ogudaktiga; ty de akta intet dina rätter.
| نجات از شریران دور است زیرا که فرایض تو را نمی طلبند. | ۱۵۵ |
156 Herre, din barmhertighet är stor; vederqvick mig efter dina rätter.
| ای خداوند، رحمت های تو بسیار است. به حسب داوریهای خود مرا زنده ساز. | ۱۵۶ |
157 Mine förföljare och ovänner äro månge; men jag viker icke ifrå din vittnesbörd.
| جفاکنندگان و خصمان من بسیارند. اما ازشهادات تو رو برنگردانیدم. | ۱۵۷ |
158 Jag ser de föraktare, och det gör mig ondt, att de icke hålla din ord.
| خیانت کاران رادیدم و مکروه داشتم زیرا کلام تو را نگاه نمی دارند. | ۱۵۸ |
159 Si, jag älskar dina befallningar; Herre, vederqvick mig efter din nåd.
| ببین که وصایای تو را دوست می‌دارم. ای خداوند، به حسب رحمت خود مرازنده ساز! | ۱۵۹ |
160 Ditt ord hafver af begynnelsen varit sanning; alle dine rättfärdighets rätter vara evinnerliga.
| جمله کلام تو راستی است وتمامی داوری عدالت تو تا ابدالاباد است. | ۱۶۰ |
161 Förstarna förfölja mig utan sak, och mitt hjerta fruktar sig för din ord.
| سروران بی‌جهت بر من جفا کردند. اما دل من از کلام تو ترسان است. | ۱۶۱ |
162 Jag gläder mig öfver din ord, såsom en den stort byte får.
| من در کلام توشادمان هستم، مثل کسی‌که غنیمت وافر پیدانموده باشد. | ۱۶۲ |
163 Lögnene är jag hätsk, och stygges dervid, men din lag hafver jag kär.
| از دروغ کراهت و نفرت دارم. اماشریعت تو را دوست می‌دارم. | ۱۶۳ |
164 Jag lofvar dig sju resor om dagen, för dine rättfärdighets rätters skull.
| هر روز تو راهفت مرتبه تسبیح می‌خوانم، برای داوریهای عدالت تو. | ۱۶۴ |
165 Stor frid hafva de som din lag älska, och de skola icke stappla.
| آنانی را که شریعت تو را دوست می دارند، سلامتی عظیم است و هیچ‌چیز باعث لغزش ایشان نخواهد شد. | ۱۶۵ |
166 Herre, jag väntar efter din salighet, och gör efter din bud.
| ای خداوند، برای نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو را بجا می‌آورم. | ۱۶۶ |
167 Min själ håller din vittnesbörd, och hafver dem mycket kär.
| جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنهارا بی‌نهایت دوست می‌دارم. | ۱۶۷ |
168 Jag håller dina befallningar, och dina vittnesbörder; ty alle mine vägar äro för dig.
| وصایا وشهادات تو را نگاه داشته‌ام زیرا که تمام طریقهای من در مد نظر تو است. | ۱۶۸ |
169 Herre, låt min klagan för dig komma; undervisa mig efter ditt ord.
| ای خداوند، فریاد من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مرا فهیم گردان. | ۱۶۹ |
170 Låt mina bön komma för dig; fräls mig efter ditt ord.
| مناجات من به حضور تو برسد. به حسب کلام خود مراخلاصی ده. | ۱۷۰ |
171 Mine läppar skola lofva, när du lärer mig dina rätter.
| لبهای من حمد تو را جاری کندزیرا فرایض خود را به من آموخته‌ای. | ۱۷۱ |
172 Min tunga skall tala om ditt ord; ty all din bud äro rätt.
| زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو عدل است. | ۱۷۲ |
173 Låt dina hand vara mig biståndiga; ty jag hafver utkorat dina befallningar.
| دست تو برای اعانت من بشود زیرا که وصایای تو را برگزیده‌ام. | ۱۷۳ |
174 Herre, jag längtar efter din salighet, och hafver lust till din lag.
| ای خداوند برای نجات تو مشتاق بوده‌ام و شریعت تو تلذذ من است. | ۱۷۴ |
175 Låt mina själ lefva, att hon må lofva dig, och dine rätter hjelpa mig.
| جان من زنده شود تا تو را تسبیح بخواند و داوریهای تو معاون من باشد. | ۱۷۵ |
176 Jag är såsom ett villfarande och borttappadt får; sök din tjenare, ty jag förgäter icke din bud.
| مثل گوسفند گم شده، آواره گشتم. بنده خود را طلب نما، زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم. | ۱۷۶ |
