Johannes 3
1 Och var en man af de Phariseer, som het Nicodemus, en öfverste ibland Judarna.
O KEKAHI kanaka o ka poe Parisaio, o Nikodemo kona inoa, he alii o na Iudaio:
2 Han kom till Jesum om nattena, och sade till honom: Rabbi, vi vete att du äst kommen af Gudi för en lärare; ty ingen kan göra de tecken, som du gör, utan Gud är med honom.
Hele aku la ia io Iesu la i ka po, i aku la ia ia, E Rabi, ua ike makou he kumu oe i hele mai nei mai ke Akua mai: no ka mea, aole e hiki i kekahi kanaka ke hana i keia mau hana mana au e hana nei, ke ole ke Akua me ia.
3 Jesus svarade, och sade till honom: Sannerliga, sannerliga säger jag dig: Utan en blifver född på nytt, kan han icke se Guds rike.
Olelo mai la o Iesu ia ia, i mai la, Oiaio, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oe, Ina e hanau hou ole ia ke kanaka, aole e hiki ia ia ke ike aku i ke aupuni o ke Akua.
4 Då sade Nicodemus till honom: Huru kan en menniska födas, när hon är gammal? Icke kan hon på nytt gå in i sins moders lif, och födas?
Ninau aka la o Nikodemo ia ia, Pehea la e hiki ai i ke kanaka ke hanauia i kona wa kahiko? e hiki anei ia ia ke komo hoa iloko o ka opu o kona makuwahine, a e hanauia mai?
5 Svarade Jesus: Sannerliga, sannerliga säger jag dig: Utan en varder född af vatten och Andanom, kan han icke ingå i Guds rike.
Olelo mai la o Iesu, Oiaio, he oiaio ka'u e olelo aku nei ia oe, Ina e hanau ole ia ke kanaka i ka wai, a me ka Uhane, aole e hiki ia ia ke komo iloko o ke aupuni o ke Akua.
6 Det som är födt af kött, det är kött; och det som är födt af Andanom, det är Ande.
O ka mea i hanauia na ke kino, he kino no ia; a o ka mea i hanauia na ka Uhane, he uhane ia.
7 Förundra icke, att jag sade dig, att I måsten födas på nytt.
Mai kahaha kou naau i ka'u i olelo aku ai ia oe, E pau oukou i ka hanau hou e pono ai.
8 Vädret blås hvart det vill, och du hörer dess röst; och du vetst icke hvadan det kommer, eller hvart det fart alltså är hvar och en, som af Andanom född är.
Ke pa nei ka makani i kana wahi i makemake ai, a lohe no oe i kona halulu, aole nae oe i ike i kana wahi i hele mai ai, aole hoi i kana wahi e hele aku ai: pela hoi na mea a pau i hanauia e ka Uhane.
9 Nicodemus svarade, och sade till honom: Huru kan detta ske?
Olelo aku la o Nikodemo, i aku la, Pehea la e hiki ai keia mau mea.
10 Jesus svarade, och sade till honom: Äst du en mästare i Israel, och vetst icke detta?
Olelo mai la o Iesu, i mai la ia ia. He kumu oe na ka Iseraela, aole anei oe i ike ia mau mea?
11 Sannerliga, sannerliga säger jag dig: Vi tale det vi vete, och det vi hafve sett, det vittne vi; och vårt vittnesbörd anammen I icke.
Oiaio, he oiaio ka'u olelo aku nei ia oe, O ka makou mea i ike ai, o ka makou ia e olelo nei, a o ka makou mea i nana'i, oia ka makou e hoike nei; aole hoi oukou i hoomaopopo i ka mea a makou e hoike nei.
12 Tron I icke, när jag säger eder om jordisk ting; huru skolen I då tro, om jag säger eder om himmelsk ting?
Ina ua oleie wau i na mea o keia ao, a manaoio ole oukou, pehea la oukou e manaoio ai, ke olelo wau ia oukou i na mea iloko o ka lani?
13 Och ingen far upp i himmelen, utan den som for neder af himmelen, menniskones Son, som är i himmelen.
Aohe kanaka i pii iluna i ka lani, o ka mea wale no i iho mai, mai ka lani mai, o ke Keiki a ke kanaka, o ka mea iloko o ka lani.
14 Och såsom Moses upphöjde ormen i öknene, alltså måste ock menniskones Son varda upphöjd;
A e like me ka Mose kau ana i ka nahesa iluna ma ka waonahele, pela e pono ai ke Keiki a ke kanaka e kaulia'i;
15 På det att hvar och en, som tror på honom, skall icke förgås, utan få evinnerligit lif. (aiōnios g166)
I ole e make ka mea manaoio ia ia, aka, e loaa ia ia ke ola mau loa. (aiōnios g166)
16 Ty så älskade Gud verldena, att han utgaf sin enda Son, på det att hvar och en, som tror på honom, skall icke förgås, utan få evinnerligit lif. (aiōnios g166)
No ka mea, na aloha nui mai ke Akua i ko ke ao nei, nolaila, ua haawi mai oia i kana Keiki hiwahiwa, i ole e make ka mea manaoio ia ia, aka, e loaa ia ia ke ola mau loa. (aiōnios g166)
17 Ty icke hafver Gud sändt sin Son i verldena, att han skall döma verldena; utan på det att verlden skall varda salig genom honom.
Aole no hoi i hoouna mai ke Akua i kana Keiki i ke ao nei, i hoohewa'i oia i ko ke ao nei; aka, i ola'i ko ke ao nei ma o na la.
18 Hvilken som tror på honom, han varder icke dömd; men hvilken som icke tror, han är redo dömd, efter det han icke trodde i Guds enda Sons Namn.
O ka mea manaoio ia ia, aole ia e hoahewaia; aka o ka mea manaoio ole, ua hoahewaia oia ano, i kona manaoio ole i ka inoa o ke Keiki hiwahiwa a ke Akua.
19 Men detta är domen, att Ljuset är kommet i verldena, och menniskorna älskade mer mörkret än Ljuset; ty deras gerningar voro onda.
Eia ka mea i hoahewaia'i; ua hiki mai ka malamalama i ke ao nei, aka, ua makemake na kanaka i ka pouli, aole i ka malamalama, no ka mea, ua hewa na hana ana a lakou.
20 Ty hvar och en, som illa gör, hatar ljuset, och kommer icke till ljuset, att hans gerningar skola icke varda straffade;
O ka mea e hana ana i na mea ino, oia ke hoowahawaha i ka malamalama, aole hoi ia e hele mai i ka malamalama, o ikea auanei kana hana ana.
21 Men den som gör sanningena, han kommer till ljuset, att hans gerningar skola varda uppenbara; ty de äro gjorda i Gudi.
Aka, o ka mea o hana ana ma ka oiaio, oia ke hele mai i ka malamalama, i akaka ai kana hana ana, ua hanaia ma ka ke Akua.
22 Derefter kom Jesus och hans Lärjungar i Judiska landet, och vistades der med dem, och döpte.
A mahope iho o keia mau mea, hele aku la o Iesu me kana poe haumana i ka aina o Iudea; a noho iho la ia ilaila me lakou, a bapetizo iho la.
23 Döpte ock desslikes Johannes i Enon, hardt vid Salim; ty der var mycket vatten, och de kommo, och läto döpa sig.
A e bapetizo ana no hoi o Ioane ma Ainona e kokoke ana i Salima, no ka mea, ua nui ka wai malaila; a hele mai lakouu; a bapetizoia iho la.
24 Ty Johannes var icke än då kastad i häktelse.
No ka mea, aole i hahaoia o Ioane iloko a ka halepaahao ia ma nawa.
25 Då kom upp ett spörsmål ibland Johannis lärjungar, samt med Judarna, om reningen;
Ia wa hoopaapaa ae la na haumana a Ioane me na Iudaio no ka hoomaemae ana.
26 Och kommo till Johannem, och sade till honom: Rabbi, den som var när dig på hinsidon Jordan, den du vittnade om, si, han döper, och alle komma till honom.
A hele aku la lakou io Ioane la, i aku la ia ia, E Rabi, o ka mea me oe ma kela kapa o Ioredane, nona au i hoike ai, aia hoi, ke bapetizo la oia, a ke hele nei na kanaka a pau io na la.
27 Johannes svarade, och sade: Menniskan kan intet taga, utan det varder henne gifvet af himmelen.
Olelo mai la o Ioane, i mai la, Aole e hiki i ke kanaka ko lawe wale i kekahi mea, ke haawi ole ia mai ia nana mai ka lani moi.
28 I ären sjelfve min vittne, att jag sade: Icke är jag Christus; utan jag är sänd för honom.
O oukou no ko'u poe hoike i ka'u i olelo ai, Aole wau ka Mesia, aka, ua hoounaia mai au mamua ona.
29 Den som brudena hafver, han är brudgummen; men brudgummens vän, som står och hörer honom, han fröjdar sig af brudgummens röst; denna min fröjd är nu fullbordad.
O ka mea nana ka wahine mare, o ke kane mare ia: aka, o ka hoaaloha o ke kane mare o ku ana, a e hoolohe ana ia ia, oia ke olioli nui i ka leo o ke kane mare. Ua loaa hoi ia'u keia olioli.
30 Honom bör växa till, och mig bör förminskas.
E mahuahua ana no oia, aka, e emi iho auanei hoi au.
31 Den som ofvanefter kommer, han är öfver alla; den af jordene är, han är af jord, och af jordene talar han; den af himmelen kommer, han är öfver alla.
O ka mea noluna mai maluna ia o na mea a pau: o ka mea no ka honua, no ka honua ia, a no ka honua hoi kana olelo: o ka mea no ka lani mai, maluna ia o na mea a pau.
32 Och det han hafver sett och hört, det vittnar han; och hans vittnesbörd anammar ingen.
O ka mea ana i ike ai, a i lohe ai hoi, oia kana e hoike ai; aole nae kekahi mea i malama i kana mea i hoike ai.
33 Den som anammar hans vittnesbörd, han hafver beseglat, att Gud är sannfärdig.
O ka mea o malama i kana mea i hoike mai ai, oia ke ae mai, he oiaio ka ke Akua.
34 Ty den Gud sändt hafver, han talar Guds ord; ty Gud gifver icke Andan efter mått.
No ka mea, o ka ke Akua mea i hoouna mai ai, o ka ke Akua olelo kana e olelo ai: no ka mea, aole ke Akua e haawi liilii mai i ka Uhane ia ia.
35 Fadren älskar Sonen, och allt hafver han gifvit honom i händer.
Ke aloha nei ka Makua i ke Keiki, a na haawi hoi ia i na mea a pau iloko o kona lima.
36 Hvilken som tror Sonenom, han hafver evinnerligit lif; men den som icke tror Sonenom, han skall icke få se lifvet; utan Guds vrede blifver öfver honom. (aiōnios g166)
O ka mea manaoio i ke Keiki, he ola mau loa kona: aka, o ka mea manaoio ole i ke Keiki, aole ia e ike i ke oia; e kau mai ana ka inaina o ke Akua maluna iho ona. (aiōnios g166)
