Job 11

1 Då svarade Zophar af Naema, och sade:

Wtedy Sofar z Naamy odpowiedział:

2 När en hafver länge talat, måste han ock icke höra? Eller skall en sqvallrare alltid hafva rätt?

Czy nie należy odpowiedzieć na takie mnóstwo słów? Czy człowiek gadatliwy ma być usprawiedliwiony?

3 Måste man tiga för dig allena, att du försmäder, och ingen skall genhöfta dig?

Czy ludzie mają milczeć na twoje kłamstwa? A gdy kpisz, nikt cię nie zawstydzi?

4 Du säger: Min lärdom är ren, och klar är jag för din ögon.

Powiedziałeś bowiem: Moja nauka jest czysta, jestem czysty w twoich oczach.

5 Ack! att Gud talade med dig, och uppläte sina läppar;

O gdyby Bóg zechciał przemówić i otworzyć usta przeciwko tobie;

6 Och tedde dig hvad han ännu hemliga vet; ty han hade ännu väl mer med dig; på det att du måtte veta, att han icke tänker på alla dina synder.

Gdyby objawił tajemnice mądrości – że zasługujesz na dwa razy większą [karę]. Poznaj więc, ile Bóg ci przebaczył za twoją nieprawość.

7 Menar du, att du vetst så mycket som Gud vet; och vill alltså fullkomliga råkat, såsom den Allsmägtige?

Czy wybadasz tajemnice Boga? Czy zgłębisz doskonałość Wszechmocnego?

8 Han är högre än himmelen, hvad vill du göra? djupare än helvetet, huru kan du kännan? (Sheol h7585)

Są wyżej niż niebiosa, co [możesz z tym] uczynić? Głębsze niż piekło, czy [możesz je] poznać? (Sheol h7585)

9 Längre än jorden, och bredare än hafvet.

Ich miara jest dłuższa niż ziemia i szersza niż morze.

10 Om han all ting omvände eller fördolde, eller kastade dem i en hop, ho vill förmena honom det?

Jeśli wycina, zamyka albo gromadzi, któż go powstrzyma?

11 Han känner de fåfängeliga män, och ser odygdena, och skulle han icke förståt?

On bowiem zna marność ludzi i widzi niegodziwość. Czy miałby na to nie zważać?

12 En fåfängelig man högmodas, och en född menniska vill vara såsom en ung vildåsne.

Człowiek nierozumny może nabyć rozumu, choć człowiek rodzi się jak źrebię dzikiego osła.

13 Hade du ställt ditt hjerta ( till Gud ), och uppräckt dina händer till honom;

Jeśli przygotujesz swoje serce i wyciągniesz do niego swoje ręce;

14 Hade du långt ifrå dig bortkastat missgerningena, som är i din hand, att ingen orätt hade bott i dine hyddo;

Jeśli w twoich rękach [jest] nieprawość, oddal ją i nie pozwól, aby niegodziwość mieszkała w twoich przybytkach.

15 Så måtte du upplyft ditt ansigte utan last, och vorde fast ståndandes, och intet fruktandes.

Wtedy podniesiesz swoje oblicze bez zmazy, będziesz stały i nie będziesz się bał.

16 Så vorde du ock förgätandes uselhetena, och såsom det vattnet, som framlupet är, komme du det icke ihåg;

Zapomnisz bowiem o swojej udręce i wspomnisz ją tak jak wody, które przepłynęły.

17 Och din lifstid vorde uppgångandes såsom en middag, och vorde skinandes såsom en morgon.

I [twoje] życie będzie [jaśniejsze] niż południe; twoja ciemność będzie jak poranek.

18 Och du måtte förtrösta dig, att hopp vore på färde; och vorde med rolighet kommandes i grafvena.

Będziesz ufał, mając nadzieję; będziesz kopać dokoła i odpoczniesz bezpiecznie.

19 Och du skulle lägga dig, och ingen skulle rädda dig; och månge skulle knekta dig.

Położysz się i nikt cię nie przestraszy; wielu uniży się [przed] twoim obliczem.

20 Men de ogudaktigas ögon skola försmäkta, och skola icke undkomma kunna; ty deras hopp skall fela deras själ.

Ale oczy niegodziwych przygasną i nie będzie dla nich ucieczki, a ich nadzieja [będzie jak] wyzionięcie ducha.