< Salmos 51 >

1 Ten piedad de mí, oh Dios, en tu misericordia; conforme a tu gran amor, quita mi pecado.
In finem, Psalmus David, Cum venit ad eum Nathan Propheta, quando intravit ad Bethsabee. Miserere mei Deus, secundum magnam misericordiam tuam. Et secundum multitudinem miserationum tuarum, dele iniquitatem meam.
2 Sean lavadas todas mis malas acciones y límpiame del mal.
Amplius lava me ab iniquitate mea: et a peccato meo munda me.
3 Porque soy consciente de mi error; mi pecado está siempre delante de mí.
Quoniam iniquitatem meam ego cognosco: et peccatum meum contra me est semper.
4 Contra ti, solamente contra ti. he hecho lo malo en tus ojos; lo que tú condenas; para que seas reconocido justo en tus palabras, y puro cuando estás juzgando.
Tibi soli peccavi, et malum coram te feci: ut iustificeris in sermonibus tuis, et vincas cum iudicaris.
5 Verdaderamente, fui formado en el mal, y en el pecado mi madre me concibió mi madre.
Ecce enim in iniquitatibus conceptus sum: et in peccatis concepit me mater mea.
6 Tu deseo es por lo que es verdadero en lo íntimo: en los secretos de mi alma me darás conocimiento de sabiduría.
Ecce enim veritatem dilexisti: incerta, et occulta sapientiæ tuæ manifestasti mihi.
7 Purifícame con hisopo; y seré limpio; lávame y seré más blanco que la nieve.
Asperges me hyssopo, et mundabor: lavabis me, et super nivem dealbabor.
8 Lléname de alegría y gozo; para que los huesos que se han roto puedan ser restaurados.
Auditui meo dabis gaudium et lætitiam: et exultabunt ossa humiliata.
9 Deja que tu rostro se aleje de mi maldad, y borra todos mis pecados.
Averte faciem tuam a peccatis meis: et omnes iniquitates meas dele.
10 Haz un corazón limpio en mí, oh Dios; renueva un espíritu recto dentro de mi.
Cor mundum crea in me Deus: et spiritum rectum innova in visceribus meis.
11 No me apartes de delante de ti, ni me quites tu espíritu santo.
Ne proiicias me a facie tua: et Spiritum Sanctum tuum ne auferas a me.
12 Devuélveme la alegría de tu salvación; deja que un espíritu noble me sustente.
Redde mihi lætitiam salutaris tui: et spiritu principali confirma me.
13 Entonces enseñaré a los malhechores tus caminos; y los pecadores se volverán a ti.
Docebo iniquos vias tuas: et impii ad te convertentur.
14 Líbrame de Homicidios. oh Dios, el Dios de mi salvación; y mi lengua alabará tu justicia.
Libera me de sanguinibus Deus, Deus salutis meæ: et exultabit lingua mea iustitiam tuam.
15 Oh Señor, que se abran mis labios, para que mi boca declare tu alabanza.
Domine, labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam.
16 No tienes ganas de una ofrenda que yo la daría; no te gustan las ofrendas quemadas, holocausto.
Quoniam si voluisses sacrificium, dedissem utique: holocaustis non delectaberis.
17 Las ofrendas de Dios son un espíritu quebrantado; un corazón roto y afligido, oh Dios, no lo desprecias.
Sacrificium Deo spiritus contribulatus: cor contritum, et humiliatum Deus non despicies.
18 Haz bien a Sión en tu buena voluntad, edificando los muros de Jerusalén.
Benigne fac Domine in bona voluntate tua Sion: ut ædificentur muri Ierusalem.
19 Entonces te deleitarás en las ofrendas de justicia, en ofrendas quemadas; Entonces harán ofrendas de bueyes en tu altar.
Tunc acceptabis sacrificium iustitiæ, oblationes, et holocausta: tunc imponent super altare tuum vitulos.

< Salmos 51 >