Salmos 35

1 Oh Señor, sé de mi lado contra los que me juzgan; pelea con aquellos que hacen la guerra contra mí.

Van David. Bestrijd, o Jahweh, die mij bestrijden, Kamp tegen hen, die mij bekampen!

2 Toma tu escudo, y dame tu ayuda.

Grijp schild en beukelaar, Sta op, mij te hulp;

3 Toma tu lanza y retén a mis atacantes; di a mi alma, yo soy tu salvación.

Trek speer en strijdbijl tegen mijn vervolgers, Zeg tot mijn ziel: "Uw redding ben Ik!"

4 Dejen que sean vencidos y avergonzados quienes intentan tomar mi alma; deja que los que me hacen daño sean rechazados y confundidos.

Laat smaad en schande hen treffen, die mijn leven belagen, Vol schaamte vluchten, die boze plannen tegen mij smeden.

5 Sean como el polvo del grano delante del viento; deja que el ángel del Señor los envíe en vuelo.

Ze mogen worden als kaf voor de wind, Wanneer de Engel van Jahweh ze opjaagt;

6 Dejen que su camino sea oscuro y peligroso y él ángel del Señor los persiga.

Hun weg zij donker en glad, Wanneer de Engel van Jahweh ze nazet.

7 Porque sin causa me han preparado una red secretamente, para tomar mi alma.

Want zonder reden hebben ze mij hun netten gespannen, Zonder aanleiding een kuil mij gegraven.

8 ¡Que la destrucción venga sobre ellos. caigan en su propia trampa! ¡Que caigan en desgracia!

Moge hem de ondergang treffen, Eer hij het weet; Laat het net, dat hij spande, hem vangen, Laat hem vallen in zijn eigen kuil!

9 Y mi alma se gozará en el Señor; se alegrará en su salvación.

Dan zal mijn ziel in Jahweh juichen, Zich over mijn redding verheugen;

10 Todos mis huesos dirán: Señor, ¿quién como tú? El salvador del pobre de las manos del más fuerte que el, del pobre y necesitado del que toma sus bienes?

En heel mijn gebeente zal zeggen: "Jahweh, wie is U gelijk? Gij beschermt den zwakke tegen den sterke, Den zwakke en arme tegen zijn berovers!"

11 Falsos testigos se levantaron: me hicieron preguntas sobre crímenes de los que no tenía conocimiento.

Ze staan tegen mij op Als valse getuigen; En wat ik mij niet ben bewust, Brengen ze tegen mij in.

12 Ellos me devolvieron el mal por bien. perturbando mi alma.

Goed met kwaad vergelden ze mij, En leggen het op mijn leven aan.

13 Pero en cuanto a mí, cuando estaban enfermos, me puse la ropa áspera, de cilicio: ayunaba y estaba triste, y mi oración volvió a mi corazón.

En toch, toen zìj ziek lagen, Trok ik het boetekleed aan, Putte mij door vasten uit, En het gebed was niet weg uit mijn hart;

14 Mi comportamiento fue como si hubiera sido mi amigo o mi hermano: estaba angustiado como alguien cuya madre está muerta.

Ik liep rond, als gold het mijn broer of mijn vriend, Onder droefheid gebukt, als in rouw voor mijn moeder.

15 Pero ellos se complacieron en mi aflicción, y se juntaron, sí, se juntaron contra mí gentes despreciables, y yo no lo entendía; me despedazaban sin descanso.

Maar nu ik zelf dreig te vallen, worden ze vrolijk, Lopen te hoop en scholen tegen mij samen; Als vreemden, die ik niet ken, Gaan ze tegen mij schelden,

16 Como lisonjeros, escarnecedores y truhanes, crujieron contra mí sus dientes.

Honen mij met bittere spot, En knarsetanden tegen mij.

17 Señor, ¿cuánto tiempo estarás mirando? quita mi alma de su destrucción, mi vida de los leones.

Hoe lang nog, o Heer, Zult Gij dit aanzien? Verlos mij toch van hun brullen, Het enige, dat mij nog rest, uit de macht van de leeuwen!

18 Te alabaré en la gran reunión; Te daré honor entre un pueblo numeroso.

Dan zal ik U loven in de grote gemeente, Voor een talloze schare U prijzen.

19 No permitas que se alegren de mí los que sin causa son mis enemigos; no permitas que los que me aborrecen sin causa guiñen el ojo maliciosamente.

Laat toch mijn valse vijand niet om mij lachen, Geen knipoogjes geven, die mij onverdiend haten.

20 Porque no dicen palabras de paz; en su engaño hacen planes traicioneros contra los mansos.

Want nooit spreken ze woorden van vrede, Doch verzinnen maar leugens tegen het vreedzame volk;

21 Sus bocas se abrieron ampliamente contra mí, y dijeron: ¡Ajá, ajá, nuestros ojos lo han visto!

Ze zetten een grote mond tegen mij op, En zeggen: Ha, ha! We hebben het met eigen ogen gezien!

22 Has visto esto, oh Señor; no calles: Oh Señor, no te alejes de mí.

Jahweh! Gìj hebt het gezien; blijf niet zwijgen! Heer; houd U niet verre van mij!

23 ¡Despierta, oh Señor, muévete! Hazme justicia. mi Dios y mi Señor para defender mi causa.

Ontwaak en sta op, om mij recht te verschaffen, Om mij te verdedigen, mijn God en mijn Heer.

24 Sé mi juez, oh Señor mi Dios, en tu justicia; no dejes que se alegren de mí.

Schaf mij recht naar uw gerechtigheid, Jahweh, mijn God; Laat ze niet over mij juichen.

25 ¡No digan en sus corazones: lo tenemos! no digan: Acabamos con él.

Laat ze niet denken: "Ha, nu zijn wij tevreden!" Niet zeggen: "We hebben hem onder de voet!"

26 Sean avergonzados y confundidos todos los que se complacen en mis aflicciones. y vengan a la nada; los que se enaltecen contra mí sean cubiertos de vergüenza.

Neen, laat ze allen blozen van schaamte, Die zich vrolijk maken over mijn ongeluk; Met smaad en schande worden bedekt, Die een hoge toon tegen mij aanslaan.

27 Dejen que los que están de mi lado den gritos de alegría; que digan siempre: El Señor sea alabado, porque se complace en la paz de su siervo.

Maar mogen juichen en jubelen Die van mijn goed recht zijn doordrongen; Zonder ophouden zeggen: "Jahweh is groot, Die enkel het heil van zijn dienaar beoogt!"

28 Y mi lengua hablará de tu justicia y de tu alabanza todo el día.

Dan zal mijn tong uw gerechtigheid prijzen, En elke dag uw lof verbreiden.