< Salmos 104 >

1 Alaba al Señor, alma mía. Oh Señor mi Dios, eres muy grande; estás vestido de gloria y esplendor.
Halleluja! Loof Jahweh, mijn ziel: Jahweh, mijn God, hoog zijt Gij verheven! Gij hebt U met glorie en luister omkleed,
2 Estás vestido de luz como con una túnica; extendiendo los cielos como una cortina:
En hult U in het licht als een mantel; Gij spant de hemelen uit als een tent,
3 El arco de tu casa se basa en las aguas; haces de las nubes tu carruaje; vas en las alas del viento:
En legt op de wateren uw opperzalen. Gij maakt van de wolken uw wagen, Zweeft op de vleugels van de wind;
4 Él hace que los vientos sean sus ángeles, y las llamas de fuego sus siervos.
Stelt de stormen aan tot uw boden, Laaiend vuur tot uw knechten.
5 Él hizo la tierra fuerte sobre sus bases, para que no se mueva para siempre jamás;
Gij hebt de aarde op haar pijlers gegrond, Zodat ze voor eeuwig niet wankelt.
6 Cubriéndolo con el mar como con una túnica: las aguas eran altas sobre las montañas;
De Oceaan bedekte haar als een kleed, Nog boven de bergen stonden de wateren:
7 A la voz de tu palabra fueron en fuga; al sonido de tu trueno se fueron con miedo;
Maar ze namen de vlucht voor uw dreigen, Rilden van angst voor de stem van uw donder;
8 Subieron los montes y los valles descendieron al lugar que tú preparó para ellos.
Toen rezen de bergen, en zonken de dalen Op de plaats, die Gij hun hadt bestemd.
9 Hiciste un límite sobre el cual no podían ir, para que la tierra nunca más fuera cubierta por ellos.
Gij hebt ze grenzen gesteld, die ze niet overschreden, Ze mochten niet meer de aarde bedekken;
10 Enviaste las fuentes a los valles; ellos están fluyendo entre las colinas.
Gij zendt de bronnen in de dalen, En tussen de bergen stromen ze voort;
11 Dan de beber a toda bestia del campo; los asnos de la montaña vienen a buscar agua.
Ze laven al de wilde dieren, En de woudezel lest er zijn dorst;
12 Las aves del cielo tienen sus lugares de descanso junto a ellas, y cantan entre las ramas.
Daar nestelen de vogels uit de lucht, En fluiten er tussen de struiken.
13 Él hace caer la lluvia de sus tiendas en los montes; la tierra está llena del fruto de sus obras.
Uit uw zalen drenkt Gij de bergen, Door het sap van uw nevel wordt de aarde verzadigd;
14 Él hace crecer la hierba para el ganado, y las plantas para el uso del hombre; para que el pan salga de la tierra;
Gij laat voor het vee het gras ontspruiten, En het groen voor wat de mensen dient. Gij roept het graan uit de aarde te voorschijn,
15 Y el vino para alegrar el corazón del hombre, y el aceite para hacer resplandecer su rostro, y el pan para fortalecer su corazón.
En de wijn, die het hart van de mensen verheugt; Olie, om het gelaat te doen glanzen, Brood, dat het hart van de mensen verkwikt.
16 Los árboles del Señor están llenos de crecimiento, los cedros del Líbano de su plantación;
Jahweh’s bomen drinken zich vol, De Libanon-ceders, die Hij heeft geplant:
17 Donde las aves tienen sus lugares de descanso; en cuanto a la cigüeña, los árboles altos son su casa.
Waar de vogels zich nestelen, In wier toppen de ooievaar woont.
18 Las altas colinas son un lugar seguro para las cabras de montaña, y las rocas para las pequeñas bestias.
De hoogste bergen zijn voor de gemzen, De klippen een schuilplaats voor bokken.
19 Hizo la luna como señal de las divisiones del año; enseñando al sol el momento de su descenso.
Gij schiept de maan, om de tijd te bepalen, De zon weet, wanneer ze onder moet gaan.
20 Cuando se oscurece, es de noche, cuando todas las bestias del bosque salen silenciosamente de sus lugares secretos.
Maakt Gij het donker, dan wordt het nacht, En sluipen de wilde beesten rond,
21 Los leoncillos rugen corren tras su comida; buscando de Dios su comida.
Brullen de leeuwen om buit, En vragen God om hun voedsel.
22 Sale el sol, y se juntan, y vuelven a sus lugares secretos para descansar.
De zon gaat op: ze kruipen weg, En leggen zich neer in hun holen;
23 El hombre sale a su trabajo, y a su negocio, hasta la tarde.
Maar de mens tijgt aan zijn werk, En aan zijn arbeid tot aan de avond.
24 ¡Oh Señor, cuán grande es el número de tus obras! en sabiduría los has hecho todos; la tierra está llena de las cosas que has hecho.
Hoe ontzaglijk zijn uw werken, o Jahweh: Gij hebt ze allen met wijsheid gewrocht! De aarde is vol van uw schepselen,
25 Allí está el gran mar ancho, donde hay seres vivientes, grandes y pequeños, más de los que pueden ser contados.
Niet minder de zee; Die is groot en geweldig, En het wemelt daarin zonder tal: Beesten, kleine en grote,
26 Allí van los barcos; está esa gran bestia Leviatán. que has hecho como un juguete.
Monsters trekken er door, Liwjatan dien Gij hebt geschapen, Om er mede te spelen.
27 Todos ellos están esperando por ti, para darles su comida a su tiempo.
Allen zien naar U uit, Om voedsel, elk op zijn tijd.
28 Ellos toman lo que les das; están llenos de las cosas buenas que provienen de tu mano abierta.
Geeft Gij het: ze eten het op; Gij opent uw hand: ze worden van het goede verzadigd.
29 Si tu cara se esconde de ellos. están turbados; cuando les quitas el aliento, llegan a su fin y vuelven al polvo.
Maar verbergt Gij uw aanschijn: Ze verstarren van schrik; Gij ontneemt hun de adem: Ze sterven en keren terug tot hun stof.
30 envías tu espíritu, se les da vida; haces nueva la faz de la tierra.
Maar Gij zendt weer uw geest: en ze worden geschapen, En Gij vernieuwt het aanschijn der aarde!
31 Sea la gloria del Señor para siempre; que el Señor tenga gozo en sus obras.
Eeuwig dure de glorie van Jahweh, En blijve Jahweh Zich in zijn werken verheugen;
32 a cuya mirada tiembla la tierra; a cuyo toque las montañas emiten humo.
Hij, die de aarde beziet: en ze beeft; Die de bergen aanraakt: ze roken!
33 Y haré canciones al Señor toda mi vida; Haré melodía a mi Dios mientras tenga mi ser.
Heel mijn leven zal ik zingen voor Jahweh, Mijn God blijven loven, zolang ik besta!
34 Que mis pensamientos sean dulces para él; me alegraré en el Señor.
Moge mijn zang Hèm behagen, En ìk mij in Jahweh verblijden;
35 Permitan que los pecadores sean cortados de la tierra, y que todos los malvados lleguen a su fin. Alaba al Señor, alma mía. Alaba al Señor.
Maar mogen de zondaars van de aarde verdwijnen, En de goddelozen niet blijven bestaan! Loof Jahweh, mijn ziel!

< Salmos 104 >