< Levítico 6 >

1 Y él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
2 Si alguien hace algo incorrecto y no es fiel al Señor, actúa falsamente con su prójimo en relación con algo puesto a su cargo, o algo que se le ha dado por una deuda, o ha quitado algo por la fuerza o ha sido cruel con su vecino.
Kapau ʻe fai angahala ʻe ha tokotaha, ʻo fai ha meʻa hala kia Sihova, pea loi ki hono kaungāʻapi ʻi ha meʻa naʻe tuku kiate ia ke tauhi, pe ʻi ha fakatau, pe ʻi ha meʻa kuo ʻave fakamālohi, pe ʻi he kākaaʻi hono kaungāʻapi;
3 O ha hecho un juramento falso sobre la pérdida de algo que ha encontrado por casualidad; Si un hombre ha hecho alguna de estas cosas malas,
Pe kuo ne ʻilo ha meʻa naʻe mole, pea ʻoku loi ki ai, ʻo fuakava loi, ʻoka fai hala ʻae tangata ʻi ha taha ʻoe ngaahi meʻa ni:
4 Causando que el pecado caiga sobre él, entonces tendrá que devolver lo que tomó por la fuerza o lo que recibió por actos crueles, o los bienes que se pusieron a su cuidado o lo que vino por casualidad,
Pea ʻe pehē, ko e meʻa ʻi heʻene angahala, pea kuo ne halaia, ʻe toe ʻatu ʻe ia ʻaia naʻa ne ʻave fakamālohi, pe ko e meʻa kuo ne maʻu fakakākā pe ko e meʻa naʻe ʻatu kiate ia ke tauhi, pe ko e meʻa naʻe mole ʻaia naʻa ne ʻiloʻi.
5 O cualquier cosa sobre la cual hizo un juramento falso; Tendrá que devolverlo todo, con la adición de una quinta parte de su valor, a aquel a quien le pertenece, en el día de las ofrendas por el pecado.
Pe ko e meʻa ko ia kotoa pē kuo ne fuakava loi ki ai; ʻe toe ʻatu ia ʻi hono tatau totonu, pea ke fakalahi ʻaki ʻe ia hono nima ʻoe vahe, ʻo ʻatu kiate ia ʻaia ʻoku totonu ke maʻu, ʻi he ʻaho ʻo ʻene feilaulau maʻae angahala.
6 Entonces lleve al Señor la ofrenda por su maldad. dando al sacerdote por su ofrenda, una oveja macho del rebaño, sin defectos, del valor fijado por ti:
Pea te ne ʻomi ʻe ia ʻene feilaulau maʻae angahala kia Sihova, ko e sipitangata taʻehanomele mei he fanga sipi ʻo tatau mo hoʻo lau, ko e feilaulau maʻae angahala, ki he taulaʻeiki:
7 Y el sacerdote quitará su pecado de delante del Señor, y tendrá perdón por cualquier crimen que haya cometido.
Pea ʻe fai ʻe he taulaʻeiki ʻae fakalelei maʻana ʻi he ʻao ʻo Sihova: pea ʻe fakamolemole kiate ia ʻi he meʻa kotoa pē ko ia kuo ne fai hala ai.
8 Y el Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
9 Da órdenes a Aarón y a sus hijos, diciendo: Esta es la ley para la ofrenda quemada; la ofrenda debe estar sobre la leña del altar toda la noche hasta la mañana; y el fuego del altar se mantendrá encendido.
Fekau kia ʻElone mo hono ngaahi foha, ʻo pehē, Ko ʻeni ʻae fono ʻoe feilaulau tutu: Ko e feilaulau tutu ia, ko e meʻa ʻi heʻene vela ʻi he pō kotoa ʻo aʻu ki he pongipongi ʻi he funga feilaulauʻanga, pea ko e afi ʻoe feilaulauʻanga ʻe moʻui pe ʻi ai.
10 Y el sacerdote debe ponerse sus vestiduras de lino y sus pantalones de lino, y recoger lo que está encima de la ofrenda después de haber sido quemado en el altar, y ponerlo a un lado del altar.
Pea ʻe ʻai ʻe he taulaʻeiki hono kofu tupenu tuʻovalevale, pea ʻai mo hono kofuvaʻe tupenu tuʻovalevale ki hono sino, pea te ne hiki ʻae efuefu kuo vela ʻe he afi mo e feilaulau tutu ʻi he feilaulauʻanga, pea ʻe lilingi ʻe ia ia ʻi he tafaʻaki ʻoe feilaulauʻanga.
11 Luego de haberse quitado sus ropas de lino y ponerse otra ropa, debe quitarla en un lugar limpio, fuera del círculo de la tienda.
Pea ʻe vete ʻe ia hono ngaahi kofu ʻo tuku, kae ʻai ʻae kofu kehe, pea te ne fetuku ʻae efuefu ki he potu maʻa ʻi tuaʻā ʻi he ʻapitanga.
12 El fuego sobre el altar debe mantenerse encendido; no se apagará. Todas las mañanas, el sacerdote debe poner leña en él, poniendo en orden la ofrenda quemada, y allí se quema la grasa de la ofrenda de paz.
Pea ʻe moʻui maʻuaipē ʻae afi ʻi he feilaulauʻanga; ʻe ʻikai tāmateʻi: pea ʻe tutu ʻae fefie ki ai ʻe he taulaʻeiki ʻi he pongipongi kotoa pē, pea hilifaki lelei pe ki ai ʻae feilaulau tutu: pea ʻe tutu ʻe ia ki ai ʻae ngako ʻoe ngaahi feilaulau fakamelino.
13 El fuego se mantendrá encendido en el altar en todo momento; nunca debe apagarse.
‌ʻE moʻui maʻuaipē ʻae afi ʻi he feilaulauʻanga; ʻe ʻikai mate ia ʻo taʻengata.
14 Y esta es la ley para la ofrenda de grano: debe ser ofrecida al Señor ante el altar por los hijos de Aarón.
Pea ko e fono eni ʻoe feilaulau meʻakai: ʻe ʻatu ia ʻe he ngaahi foha ʻo ʻElone ʻi he ʻao ʻo Sihova, ʻi he muʻa feilaulauʻanga.
15 El sacerdote debe tomar en su mano algo de la harina, de la ofrenda de la harina y del aceite de la misma, y ​​todo su incienso, quemándose en el altar como un recordatorio, como un dulce aroma para el Señor.
Pea ʻe toʻo ʻe ia ʻae faluku ʻe taha ʻoe mahoaʻa ʻoe feilaulau meʻakai, pea mo hono lolo ʻo ia, mo e laipeno kotoa pē ʻaia ʻoku ʻi he feilaulau meʻakai, ʻo tutu ia ki he funga ʻoe feilaulauʻanga, ʻio, ko hono fakamanatu ʻo ia, kia Sihova.
16 Y todo lo que sobre Aarón y sus hijos pueden tener para su comida, tomándolo sin levadura en un lugar santo; en el espacio abierto de la Tienda de reunión pueden comerlo.
Pea ko hono toe ʻe kai ʻe ʻElone mo hono ngaahi foha: ʻe kai ia mo e mā taʻefakalēvani ʻi he potu māʻoniʻoni; tenau kai ia ʻi he lotoʻā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai.
17 No debe cocinarse con levadura. Se lo he dado como porción de las ofrendas quemadas para mí; es santísimo, como lo son las ofrendas por el pecado y las ofrendas por la culpa.
‌ʻOua naʻa taʻo ia mo e lēvani. Kuo u tuku ia ko honau ʻinasi ʻi he ngaahi feilaulau tutu kiate au: ʻoku fungani māʻoniʻoni ia, ʻo hangē ko e feilaulau maʻae angahala, pea hangē ko e feilaulau maʻae fai hala.
18 Todo varón entre los hijos de Aarón puede tenerlo para comer; Es su derecho para siempre a través de todas sus generaciones, desde las ofrendas quemadas al Señor: cualquiera que las toque será santo.
‌ʻE kai ia ʻe he fānau tangata kotoa pē ʻi he fānau ʻa ʻElone. Ko e fekau fai maʻu pe ia ʻo taʻengata ʻi homou ngaahi toʻutangata ki he ngaahi feilaulau tutu ʻa Sihova: ko ia kotoa pē ʻe ala ki ai ʻe tapu ia.
19 Y él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
20 Esta es la ofrenda que Aarón y sus hijos deben hacer al Señor el día en que sea hecho sacerdote: la décima parte de un efa de la mejor flor de harina para una ofrenda para siempre; La mitad en la mañana y la otra mitad de la tarde.
Ko e feilaulau eni ʻa ʻElone mo hono ngaahi foha, ʻaia tenau ʻatu kia Sihova ʻi he ʻaho ʻoku fakanofo ai ia; ko hono hongofulu ʻoe vahe ʻoe efa ʻoe mahoaʻa lelei ko e feilaulau meʻakai fai maʻu pe, ko hono vahe ʻe taha ʻi he pongipongi, mo hono vahe ʻe taha ʻi he efiafi.
21 Hágase con aceite en un plato plano; cuando esté bien mezclado y cocido, déjelo que se rompa y se tome como ofrenda de comida, como un olor grato al Señor.
‌ʻE ngaohi ia ʻi he fakapaku ʻaki ʻae lolo: pea hili ʻa hono fakapaku, te ke ʻomi ia ki loto: pea ko e ngaahi konga ʻoe feilaulau meʻakai kuo fakapaku ke ke ʻatu ia ko e meʻa namu kakala kia Sihova.
22 Y la misma ofrenda debe ser dada por aquel de sus hijos que toma su lugar como sacerdote; por una orden para siempre, todo esto debe ser quemado delante del Señor.
Pea ko e taulaʻeiki ʻi hono ngaahi foha ʻaia kuo fakanofo ko hono tongia ʻe ʻatu ʻe ia ia; ko e fekau fai maʻu ia ʻo taʻengata kia Sihova; ʻe tutu ke vela ʻa hono kātoa ʻo ia.
23 Cada ofrenda de comida ofrecida por el sacerdote debe ser completamente quemada: nada de eso debe tomarse para comer.
He ko e feilaulau meʻakai kotoa pē ki he taulaʻeiki ʻe tutu hono kotoa ʻo ia ʻe ʻikai kai ia.
24 Y él Señor dijo a Moisés:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese, ʻo pehē,
25 Díle a Aarón y a sus hijos: Esta es la ley para la ofrenda por el pecado: la ofrenda por el pecado debe ser degollada ante el Señor en el mismo lugar que la ofrenda quemada. es cosa santísima.
Lea kia ʻElone pea ki hono ngaahi foha, ʻo pehē, Ko eni ʻae fono ʻoe feilaulau maʻae angahala; ʻi he potu ko ia ʻoku tāmateʻi ai ʻae feilaulau tutu ʻe tāmateʻi ʻi ai ʻae feilaulau maʻae angahala ʻi he ʻao ʻo Sihova: ʻoku fungani māʻoniʻoni ia.
26 El sacerdote quien hace la ofrenda por el pecado, debe tomarlo por su alimento en un lugar santo, en el espacio abierto de la tienda de la reunión.
Ko e taulaʻeiki ʻoku ne ʻatu ia maʻae angahala ʻe kai ʻe ia ia: ʻe kai ia ʻi he potu tapu ʻi he lotoʻā ʻoe fale fehikitaki ʻoe kakai.
27 Cualquiera que toque su carne será santo: y si algo de la sangre cae sobre alguna ropa, la cosa sobre la cual se ha derramado la sangre será lavada en un lugar santo.
Ko ia kotoa pē ʻe ala ki hono kakano ʻe tapu ai ia: pea ka luluku ʻaki ʻae toto ʻo ia ki ha kofu, te ke fō ʻaia naʻe luluku ʻi he potutapu.
28 Pero el vaso de barro en que se cocía la carne, será quebrado; o si se usó un recipiente de latón, debe ser frotado y lavado con agua.
Ka ko e kulo ʻumea naʻe haka ai ia ʻe foa ia: pea kapau naʻe haka ʻi he kulo palasa, pea ʻe olo ia, pea fufulu ʻaki ʻae vai.
29 Todos los varones de entre los sacerdotes pueden tomarlo como alimento: es cosa santísima.
Ko e fānau tangata kotoa pē ʻi he kau taulaʻeiki ʻe kai ia: ʻoku fungani māʻoniʻoni ia.
30 Ninguna ofrenda por el pecado, cuya sangre se lleva a la tienda de la reunión, para quitar el pecado en el lugar santo, puede ser usada como alimento: debe ser quemada con fuego.
Pea ʻe ʻikai kai ʻae feilaulau maʻae angahala, ʻaia kuo ʻomi ʻa hono toto ki he fale fehikitaki ʻoe kakai ke fai ʻaki ʻae fakalelei, ʻi he potu māʻoniʻoni: ʻe tutu ia ʻi he afi.

< Levítico 6 >