< Job 34 >

1 Y respondiendo Eliu, dijo:
Pronuntians itaque Eliu, etiam hæc locutus est:
2 Escucha, sabio, mis palabras; y tú que tienes conocimiento, presta atención a mí;
Audite sapientes verba mea, et eruditi auscultate me:
3 Porque las palabras son probadas por el oído, como el alimento es probado por la boca.
Auris enim verba probat, et guttur escas gustu diiudicat.
4 Tomemos la decisión por nosotros mismos en cuanto a lo que es correcto; Decidamos entre nosotros de lo que es bueno.
Iudicium eligamus nobis, et inter nos videamus quid sit melius.
5 Porque Job ha dicho: Soy recto, y es Dios quien me ha quitado mi derecho;
Quia dixit Iob: Iustus sum, et Deus subvertit iudicium meum.
6 Aunque estoy en lo cierto, todavía tengo dolor; Mi herida no sana, aunque no he hecho nada malo.
In iudicando enim me, mendacium est: violenta sagitta mea absque ullo peccato.
7 Qué hombre es como Job, que bebe el escarnio como agua.
Quis est vir ut est Iob, qui bibit subsannationem quasi aquam:
8 ¿Y va en compañía de los malhechores, caminando en el camino de los pecadores?
Qui graditur cum operantibus iniquitatem, et ambulat cum viris impiis?
9 Porque él dijo: No le sirve a un hombre deleitarse en Dios.
Dixit enim: Non placebit vir Deo, etiam si cucurrerit cum eo.
10 Ahora bien, sabio, toma nota; Hombres de conocimiento, escúchame. Que esté lejos de Dios hacer el mal, y él Todopoderoso injusticia.
Ideo viri cordati audite me, absit a Deo impietas, et ab Omnipotente iniquitas.
11 Porque le da a cada hombre la recompensa de su trabajo, y ve que obtenga el fruto de sus caminos.
Opus enim hominis reddet ei, et iuxta vias singulorum restituet eis.
12 En verdad, Dios no hace el mal, y el Todopoderoso no es un juez falso.
Vere enim Deus non condemnabit frustra, nec Omnipotens subvertet iudicium.
13 ¿Quién puso la tierra bajo su cuidado, o lo hizo responsable por el mundo?
Quem constituit alium super terram? aut quem posuit super orbem, quem fabricatus est?
14 Si hiciera que su espíritu volviera a él, volviendo a respirar dentro de sí mismo,
Si direxerit ad eum cor suum, spiritum illius et flatum ad se trahet.
15 Toda la carne llegaría a su fin juntos, y el hombre volvería al polvo.
Deficiet omnis caro simul, et homo in cinerem revertetur.
16 Si eres sabio, toma nota de esto; Escucha la voz de mis palabras.
Si habes ergo intellectum, audi quod dicitur, et ausculta vocem eloquii mei.
17 ¿Cómo puede un enemigo de lo justo ser un gobernante? ¿Y dirás que el Todopoderoso y justo es malo?
Numquid qui non amat iudicium, sanari potest? et quomodo tu eum, qui iustus est, in tantum condemnas?
18 El que dice a un rey: Tú eres malvado; y a los gobernantes: pecadores;
Qui dicit regi, apostata: qui vocat duces impios:
19 Quien no hace acepción de personas, y quien no presta más atención a los que tienen riqueza que a los pobres, porque todos son obra de sus manos.
Qui non accipit personas principum: nec cognovit tyrannum, cum disceptaret contra pauperum: opus enim manuum eius sunt universi.
20 De repente, se acaban, incluso en medio de la noche; la gente se conmueve, el golpe llega a los hombres ricos, y se van, y los fuertes son eliminados sin mano.
Subito morientur, et in media nocte turbabuntur populi, et pertransibunt, et auferent violentum absque manu.
21 Porque sus ojos están sobre los caminos de un hombre, y él ve todos sus pasos.
Oculi enim eius super vias hominum, et omnes gressus eorum considerat.
22 No hay un lugar oscuro, ni una nube espesa, en la cual los trabajadores del mal puedan ponerse a cubierto.
Non sunt tenebræ, et non est umbra mortis, ut abscondantur ibi qui operantur iniquitatem.
23 Porque no le da al hombre un tiempo fijo para que se presente ante él para ser juzgado.
Neque enim ultra in hominis potestate est, ut veniat ad Deum in iudicium.
24 Envía a los fuertes a la destrucción sin buscar su causa, y pone a otros en su lugar.
Conteret multos, et innumerabiles, et stare faciet alios pro eis.
25 Porque él tiene conocimiento de sus obras, las vuelca en la noche, para que sean quebrantados.
Novit enim opera eorum: et idcirco inducet noctem, et conterentur.
26 Los malhechores se quebrantan con su ira, él pone su mano sobre ellos con fuerza ante los ojos de todos los espectadores.
Quasi impios percussit eos in loco videntium.
27 Porque no fueron tras él, y no tomaron nota de sus caminos.
Qui quasi de industria recesserunt ab eo, et omnes vias eius intelligere noluerunt:
28 Causaron que el clamor de los pobres se llegará a él, y la oración de los necesitados llegue a sus oídos.
Ut pervenire facerent ad eum clamorem egeni, et audiret vocem pauperum.
29 Si Dios calla, quien podrá condenarlo? Si Dios oculta su rostro, quién podrá verlo? Lo mismo, sobre una nación, o sobre un hombre.
Ipso enim concedente pacem, quis est qui condemnet? ex quo absconderit vultum, quis est qui contempletur eum et super gentes et super omnes homines?
30 Para que no gobiernen hombres hipócritas y sean trampa para él pueblo.
Qui regnare facit hominem hypocritam propter peccata populi.
31 Ha dicho alguien a Dios; he llevado castigo, no ofenderé más.
Quia ergo ego locutus sum ad Deum, te quoque non prohibebo.
32 Enséñame lo que yo no veo, si he obrado mal, no lo volveré hacer.
Si erravi, tu doce me: si iniquitatem locutus sum, ultra non addam.
33 Ha de recompensar Él de acuerdo a tus condiciones? Porque te rehúsas? Ya que eres tu él que decide y no yo, dinos lo que sabes.
Numquid a te Deus expetit eam, quia displicuit tibi? tu enim cœpisti loqui, et non ego: quod si quid nosti melius, loquere.
34 Hombres de conocimiento, y todos los hombres sabios, escúchenme, dirán:
Viri intelligentes loquantur mihi, et vir sapiens audiat me.
35 Las palabras de Job no provienen del conocimiento; no son el fruto de la sabiduría.
Iob autem stulte locutus est, et verba illius non sonant disciplinam.
36 Que Job sea probado hasta el final, porque sus respuestas han sido como las de los hombres malvados.
Pater mi, probetur Iob usque ad finem: ne desinas ab homine iniquitatis.
37 Porque además de su pecado, él es rebelde; bate sus manos entre nosotros, aumentando sus palabras contra él.
Quia addit super peccata sua blasphemiam, inter nos interim constringatur: et tunc ad iudicium provocet sermonibus suis Deum.

< Job 34 >