Job 20

1 Entonces Zofar el Naamatita respondió y dijo:

Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

2 Por esta causa, mis pensamientos me inquietan y me impulsan.

Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

3 Tengo que escuchar los reproches de mi desgracia, y él espíritu de mi entendimiento me hace responder.

Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

4 ¿Sabes esto de los primeros tiempos, cuando el hombre fue puesto en la tierra,

Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

5 ¿Que el orgullo del pecador es corto, y el gozo del malvado, pero por un minuto?

Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?

6 Aunque él es elevado a los cielos, y su cabeza sube a las nubes;

Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,

7 Al igual que él estiércol, llega a su fin para siempre: los que lo han visto dicen: ¿Dónde está?

Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?

8 Él se fue como un sueño, y no se le vuelve a ver; va en vuelo como una visión de la noche.

Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

9 El ojo que lo vio no lo ve más; y su lugar ya no tiene conocimiento de él.

Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

10 Sus hijos favorecen a los pobres y sus manos le devuelvan su riqueza.

Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.

11 Sus huesos están llenos de fuerza joven, pero caerá a la tumba.

Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.

12 Aunque el mal es dulce en su boca, y él lo guarda en secreto bajo su lengua;

Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,

13 Aunque lo cuida, y no lo deja ir, sino que lo mantiene quieto en su boca;

Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:

14 Su comida se amarga en su estómago; El veneno de las serpientes está dentro de él.

Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.

15 Él toma la riqueza como alimento, y la vomita; Es expulsada de su estómago por Dios.

Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.

16 Toma el veneno de las serpientes en su boca, la lengua de la serpiente es la causa de su muerte.

Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.

17 Ni vera los ríos, las corrientes de miel y leche.

Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

18 Se ve obligado a devolver el fruto de su trabajo, restituirá de acuerdo a lo que tomo; no tiene alegría en el beneficio de su comercio.

Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.

19 Porque ha sido cruel con los pobres, apartándose de ellos en sus problemas; porque tomó una casa por la fuerza que no levantó;

Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

20 No hay paz para él en su riqueza, ni salvación para él en aquellas cosas en que se deleitó.

Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

21 Nunca tuvo suficiente para su deseo; Por esta causa, su bienestar llegará rápidamente a su fin.

Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.

22 Aun cuando su riqueza es grande, está lleno de bastimento, será angustiado, la mano de todos los malvados se vuelve contra él.

Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.

23 Cuando esté comiendo, Dios descargará su ira sobre él, haciéndolo caer sobre él como la lluvia.

Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

24 Puede ir en vuelo desde la lanza de hierro, pero la flecha de la proa de bronce lo atravesará;

Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

25 Lo está sacando, y sale de su espalda; y su punto brillante sale de su costado; es vencido por él terror.

Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

26 Toda su riqueza está almacenada para la oscuridad; un fuego no hecho por el hombre envía destrucción sobre él, y sobre él que queda en su casa.

Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

27 Los cielos descubren su pecado, y la tierra da testimonio contra él.

La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.

28 El producto de su riqueza se perderá en el día que Dios desborde su ira.

Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.

29 Esta es la recompensa del hombre malo, y la herencia que Dios le ha dado.

Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.