Job 11

1 Entonces Zofar el Naamatita respondió y dijo:

Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

2 ¿Todas estas palabras quedan sin respuesta? ¿Un hombre tiene razón porque está lleno de palabras?

Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

3 ¿Son tus palabras de orgullo para callar a los hombres? ¿Y que nadie puede contestar a tus burlas, sin que nadie te avergüence?

Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

4 Puedes decir: Mi camino es limpio, y estoy libre de pecado en tus ojos.

Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

5 Pero si solo Dios tomara la palabra, abriera sus labios para discutir contigo;

Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

6 ¡Y te dejaría en claro los secretos de la sabiduría y las maravillas de su propósito y que no te ha castigado de acuerdo a tu iniquidad!

Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

7 ¿Crees que investigando vas a encontrar la perfección en Dios, que vas descubrir los límites del Dios Todopoderoso?

Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

8 Que puedes hacer, son más altos que el cielo; más profundo que él sepulcro, como lo conocerás; (Sheol h7585)

Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)

9 Más largos en medida que la tierra, y más anchos que el mar.

Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

10 Si él se atraviesa, aprisiona o congrega, ¿quién puede impedírselo?

Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

11 Porque él sabe que los hombres son vanos; Él ve el mal y toma nota.

Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

12 Y así, un hombre vano obtendrá sabiduría, cuando él pollino de un asno salvaje nazca hombre.

Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

13 He aquí sí tu corazón está firme, extiende tus manos hacia él;

Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

14 Si apartas el mal de tus manos y no dejas que el mal tenga lugar en tu casa;

Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

15 Entonces verdaderamente tu rostro será levantado, sin ninguna marca de pecado, y estarás firme en tu lugar sin temor:

Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

16 Porque tu dolor saldrá de tu memoria, como las aguas que fluyen:

Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

17 Y tu vida será más brillante que el día; aunque esté oscuro, se volverá como la mañana.

Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

18 Y estarás confiado porque hay esperanza; después de mirar alrededor, confiadamente tomarás tu descanso;

Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

19 Durmiendo sin temor al peligro; y los hombres desearán tener gracia en tus ojos;

Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

20 Pero los ojos de los malvados se acabarán; no encontrarán refugio, y su única esperanza es la muerte.

Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.