< Salmos 78 >

1 Masquil de Asaf. Escucha, pueblo mío, mi ley; inclinad vuestro oído a las palabras de mi boca.
Intellectus Asaph. [Attendite, popule meus, legem meam; inclinate aurem vestram in verba oris mei.
2 Abriré mi boca en parábola; hablaré enigmas del tiempo antiguo.
Aperiam in parabolis os meum; loquar propositiones ab initio.
3 Las cuales hemos oído y entendido; que nuestros padres nos las contaron.
Quanta audivimus, et cognovimus ea, et patres nostri narraverunt nobis.
4 No las encubriremos a sus hijos, contando a la generación venidera las alabanzas del SEÑOR, y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.
Non sunt occultata a filiis eorum in generatione altera, narrantes laudes Domini et virtutes ejus, et mirabilia ejus quæ fecit.
5 El estableció testimonio en Jacob, y puso ley en Israel; las cuales mandó a nuestros padres que las notificasen a sus hijos;
Et suscitavit testimonium in Jacob, et legem posuit in Israël, quanta mandavit patribus nostris nota facere ea filiis suis:
6 para que lo sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; y los que se levantarán, lo cuenten a sus hijos
ut cognoscat generatio altera: filii qui nascentur et exsurgent, et narrabunt filiis suis,
7 con el fin de poner su confianza en Dios, y no olvidar de las obras de Dios, y guardar sus mandamientos:
ut ponant in Deo spem suam, et non obliviscantur operum Dei, et mandata ejus exquirant:
8 Y no ser como sus padres, generación contumaz y rebelde; generación que no compuso su corazón, ni su espíritu fue fiel con Dios.
ne fiant, sicut patres eorum, generatio prava et exasperans; generatio quæ non direxit cor suum, et non est creditus cum Deo spiritus ejus.
9 Los hijos de Efraín armados, flecheros, volvieron las espaldas el día de la batalla.
Filii Ephrem, intendentes et mittentes arcum, conversi sunt in die belli.
10 No guardaron el pacto de Dios, ni quisieron andar en su ley;
Non custodierunt testamentum Dei, et in lege ejus noluerunt ambulare.
11 antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.
Et obliti sunt benefactorum ejus, et mirabilium ejus quæ ostendit eis.
12 Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.
Coram patribus eorum fecit mirabilia in terra Ægypti, in campo Taneos.
13 Rompió el mar, y los hizo pasar; e hizo estar las aguas como en un montón.
Interrupit mare, et perduxit eos, et statuit aquas quasi in utre:
14 Y los llevó con nube de día, y toda la noche con resplandor de fuego.
et deduxit eos in nube diei, et tota nocte in illuminatione ignis.
15 Hendió las peñas en el desierto; y les dio a beber de abismos grandes;
Interrupit petram in eremo, et adaquavit eos velut in abysso multa.
16 y sacó de la peña corrientes, e hizo descender aguas como ríos.
Et eduxit aquam de petra, et deduxit tamquam flumina aquas.
17 Pero aun tornaron a pecar contra él, enojando al Altísimo en la soledad.
Et apposuerunt adhuc peccare ei; in iram excitaverunt Excelsum in inaquoso.
18 Y tentaron a Dios en su corazón, pidiendo comida al gusto de su alma.
Et tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabus suis.
19 Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá Dios ponernos mesa en el desierto?
Et male locuti sunt de Deo; dixerunt: Numquid poterit Deus parare mensam in deserto?
20 He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿Podrá también dar pan? ¿Aparejará carne a su pueblo?
quoniam percussit petram, et fluxerunt aquæ, et torrentes inundaverunt. Numquid et panem poterit dare, aut parare mensam populo suo?
21 Por tanto oyó el SEÑOR, y se enojó; se encendió el fuego contra Jacob, y el furor subió también contra Israel;
Ideo audivit Dominus et distulit; et ignis accensus est in Jacob, et ira ascendit in Israël:
22 por cuanto no habían creído a Dios, ni habían confiado de su salud.
quia non crediderunt in Deo, nec speraverunt in salutari ejus.
23 Y mandó a las nubes de arriba, y abrió las puertas de los cielos,
Et mandavit nubibus desuper, et januas cæli aperuit.
24 e hizo llover sobre ellos maná para comer, y les dio trigo de los cielos.
Et pluit illis manna ad manducandum, et panem cæli dedit eis.
25 Pan de fuertes comió el hombre; les envió comida en abundancia.
Panem angelorum manducavit homo; cibaria misit eis in abundantia.
26 Movió el solano en el cielo, y trajo con su fortaleza el austro,
Transtulit austrum de cælo, et induxit in virtute sua africum.
27 e hizo llover sobre ellos carne como polvo, y aves de alas como arena del mar.
Et pluit super eos sicut pulverem carnes, et sicut arenam maris volatilia pennata.
28 Y las hizo caer en medio de su campamento, alrededor de sus tiendas.
Et ceciderunt in medio castrorum eorum, circa tabernacula eorum.
29 Y comieron, y se llenaron bien; les cumplió pues su deseo.
Et manducaverunt, et saturati sunt nimis, et desiderium eorum attulit eis:
30 No habían quitado de sí su deseo, aun estaba su vianda en su boca,
non sunt fraudati a desiderio suo. Adhuc escæ eorum erant in ore ipsorum,
31 cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató los más robustos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.
et ira Dei ascendit super eos: et occidit pingues eorum, et electos Israël impedivit.
32 Con todo esto pecaron aún, y no dieron crédito a sus maravillas.
In omnibus his peccaverunt adhuc, et non crediderunt in mirabilibus ejus.
33 Consumió por tanto sus días en vanidad, y sus años en tribulación.
Et defecerunt in vanitate dies eorum, et anni eorum cum festinatione.
34 Si los mataba, entonces le buscaban; y se convertían, y buscaban a Dios de mañana.
Cum occideret eos, quærebant eum et revertebantur, et diluculo veniebant ad eum.
35 Y se acordaban que Dios era su refugio, y el Dios Alto su redentor.
Et rememorati sunt quia Deus adjutor est eorum, et Deus excelsus redemptor eorum est.
36 Mas le lisonjeaban con su boca, y con su lengua le mentían,
Et dilexerunt eum in ore suo, et lingua sua mentiti sunt ei;
37 pues sus corazones no eran rectos con él, ni estuvieron firmes en su pacto.
cor autem eorum non erat rectum cum eo, nec fideles habiti sunt in testamento ejus.
38 Pero él, misericordioso, perdonaba la maldad, y no los destruyó; y abundó su misericordia para apartar su ira, y no despertó toda su ira.
Ipse autem est misericors, et propitius fiet peccatis eorum, et non disperdet eos. Et abundavit ut averteret iram suam, et non accendit omnem iram suam.
39 Y se acordó que eran carne; soplo que va y no vuelve.
Et recordatus est quia caro sunt, spiritus vadens et non rediens.
40 ¡Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, lo enojaron en la soledad!
Quoties exacerbaverunt eum in deserto; in iram concitaverunt eum in inaquoso?
41 Y volvían, y tentaban a Dios, y ponían límite al Santo de Israel.
Et conversi sunt, et tentaverunt Deum, et sanctum Israël exacerbaverunt.
42 No se acordaron de su mano, del día que los redimió de angustia;
Non sunt recordati manus ejus, die qua redemit eos de manu tribulantis:
43 cuando puso en Egipto sus señales, y sus maravillas en el campo de Zoán;
sicut posuit in Ægypto signa sua, et prodigia sua in campo Taneos;
44 y volvió sus ríos en sangre, y sus corrientes para que no bebiesen.
et convertit in sanguinem flumina eorum, et imbres eorum, ne biberent.
45 Envió entre ellos enjambres de moscas que los comían, y ranas que los destruyeron.
Misit in eos cœnomyiam, et comedit eos, et ranam, et disperdidit eos;
46 Dio también al pulgón sus frutos, y sus trabajos a la langosta.
et dedit ærugini fructus eorum, et labores eorum locustæ;
47 Sus viñas destruyó con granizo, y sus higuerales con piedra;
et occidit in grandine vineas eorum, et moros eorum in pruina;
48 y entregó al pedrisco sus bestias, y al fuego sus ganados.
et tradidit grandini jumenta eorum, et possessionem eorum igni;
49 Envió sobre ellos el furor de su saña; ira, enojo, angustia, y ángeles malos.
misit in eos iram indignationis suæ, indignationem, et iram, et tribulationem, immissiones per angelos malos.
50 Dispuso el camino a su furor; no eximió el alma de ellos de la muerte, sino que entregó su vida a la mortandad.
Viam fecit semitæ iræ suæ: non pepercit a morte animabus eorum, et jumenta eorum in morte conclusit:
51 E hirió a todo primogénito en Egipto, las primicias de las fuerzas en las tiendas de Cam.
et percussit omne primogenitum in terra Ægypti; primitias omnis laboris eorum in tabernaculis Cham:
52 Hizo salir a su pueblo como ovejas, y los llevó por el desierto, como un rebaño.
et abstulit sicut oves populum suum, et perduxit eos tamquam gregem in deserto:
53 Y los pastoreó con seguridad, que no tuvieron miedo; y el mar cubrió a sus enemigos.
et deduxit eos in spe, et non timuerunt, et inimicos eorum operuit mare.
54 Los metió después en los términos de su santidad, en este monte que ganó su mano derecha.
Et induxit eos in montem sanctificationis suæ, montem quem acquisivit dextera ejus; et ejecit a facie eorum gentes, et sorte divisit eis terram in funiculo distributionis;
55 Y echó los gentiles de delante de ellos, y les repartió una herencia con cuerdas; e hizo habitar en sus moradas a las tribus de Israel.
et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israël.
56 Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, y no guardaron sus testimonios;
Et tentaverunt, et exacerbaverunt Deum excelsum, et testimonia ejus non custodierunt.
57 sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres; se volvieron como arco engañoso.
Et averterunt se, et non servaverunt pactum: quemadmodum patres eorum, conversi sunt in arcum pravum.
58 Y le enojaron con sus lugares altos, y le provocaron a celo con sus esculturas.
In iram concitaverunt eum in collibus suis, et in sculptilibus suis ad æmulationem eum provocaverunt.
59 Lo oyó Dios, y se enojó, y en gran manera aborreció a Israel.
Audivit Deus, et sprevit, et ad nihilum redegit valde Israël.
60 Por esta causa dejó el tabernáculo de Silo, la tienda en que habitó entre los hombres;
Et repulit tabernaculum Silo, tabernaculum suum, ubi habitavit in hominibus.
61 y dio en cautividad su fortaleza, y su gloria en mano del enemigo.
Et tradidit in captivitatem virtutem eorum, et pulchritudinem eorum in manus inimici.
62 Entregó también su pueblo a cuchillo, y se airó contra su heredad.
Et conclusit in gladio populum suum, et hæreditatem suam sprevit.
63 El fuego devoró sus jóvenes, y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.
Juvenes eorum comedit ignis, et virgines eorum non sunt lamentatæ.
64 Sus sacerdotes cayeron a cuchillo, y sus viudas no se lamentaron.
Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, et viduæ eorum non plorabantur.
65 Entonces despertó el Señor a la manera del que ha dormido, como un valiente que grita a causa del vino:
Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, tamquam potens crapulatus a vino.
66 e hirió a sus enemigos en las partes posteriores; les dio perpetua afrenta.
Et percussit inimicos suos in posteriora; opprobrium sempiternum dedit illis.
67 Y aborreció la tienda de José, y no escogió la tribu de Efraín.
Et repulit tabernaculum Joseph, et tribum Ephraim non elegit:
68 Sino que escogió la tribu de Judá, el monte de Sion, al cual amó.
sed elegit tribum Juda, montem Sion, quem dilexit.
69 Y edificó su santuario a manera de eminencia, como la tierra que cimentó para siempre.
Et ædificavit sicut unicornium sanctificium suum, in terra quam fundavit in sæcula.
70 Y eligió a David su siervo, y lo tomó de las majadas de las ovejas;
Et elegit David, servum suum, et sustulit eum de gregibus ovium; de post fœtantes accepit eum:
71 de tras las paridas lo trajo, para que apacentase a Jacob su pueblo, y a Israel su heredad.
pascere Jacob servum suum, et Israël hæreditatem suam.
72 Y los apacentó con entereza de su corazón; y los pastoreó con la pericia de sus manos.
Et pavit eos in innocentia cordis sui, et in intellectibus manuum suarum deduxit eos.]

< Salmos 78 >