< Marcos 15 >

1 Y luego por la mañana, habiendo tenido consejo los príncipes de los sacerdotes con los ancianos, y con los escribas, y con todo el concilio, llevaron a Jesús atado, y le entregaron a Pilato.
Hagi nanterame ranra pristi mono kva vahe'mo'zane, ranra kva vahe'mo'zane, kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'zane, maka kanisol vahe'mo'za, ome atru hute'za, Jisasina nofi kinte'za avre'za Paeroti ome ami'naze.
2 Y Pilato le preguntó: ¿Eres tú el Rey de los Judíos? Y respondiendo él, le dijo: Tú lo dices.
Paeroti'a agenoka huno, Kagra Jiu vahe'mokizmi kini mani'nano? huno Jisasina antahige'ne. E'i kagra nehanane huno Jisasi'a hu'ne.
3 Y los príncipes de los sacerdotes le acusaban mucho.
Anante ranra pristi kva vahe'mo'za, Jisasinkura rama'a haviza hu'ne hu'za hunte'naze.
4 Y le preguntó otra vez Pilato, diciendo: ¿No respondes algo? Mira de cuántas cosas te acusan.
Paeroti'a mago'ane agenoka huno, Ko, Kagrira rama'a ke hunegantazanki, Kagra ke zamirera kenona hugahampi?
5 Mas Jesús ni aun con eso respondió; de modo que Pilato se maravillaba.
Hianagi Jisasi'a ana kemofo nona'a osu mani'negeno, Paeroti'a tusiza huno antri nehuno agogogu hu'ne.
6 Pero en el día de la fiesta les soltaba un preso, cualquiera que pidiesen.
Kafune kafune Anumzamo kinafinti zmavre'nea knama egeno'a, Paeroti'a kina vahepintima zmavesimofonku hazageno kazufe netrea kna e'ne.
7 Y había uno, que se llamaba Barrabás, preso con sus compañeros de motín que habían hecho muerte en una revuelta.
Hagi ana knafina mago nera Barabasi'e nehia ne'ene, mago'a kamani vahe'mo'zane ha' hu'naza knafi, vahe zamahe fri'naza zanku kina huzmante'naza vahe'ene anampina mani'naze.
8 Y la multitud, dando voces, comenzó a pedir que hiciera como siempre les había hecho.
Hagi maka veamo'za Paerotinte e'za, ana kna'ma egeno nehiaza huno kina vahe katufe atresnigu antahige'naze.
9 Y Pilato les respondió, diciendo: ¿Queréis que os suelte al Rey de los Judíos?
Anante Paeroti'a kenona huno anage hu'ne, Jiu vahe kini ne' katufe tamisuegu tamave'nesio?
10 Porque conocía que por envidia le habían entregado los príncipes de los sacerdotes.
Na'ankure agra, ranra pristi kva vahe'mo'za kanive renente'za, avare'za eme ami'zama'a ko antahi'ne.
11 Mas los príncipes de los sacerdotes incitaron a la multitud, que les soltase antes a Barrabás.
Hianagi ranra pristi kva vahe'mo'za maka vahe zamarimpa rekehu'za, Barabasi kazufe tamio hutma hiho hu'za zmasami'naze.
12 Y respondiendo Pilato, les dice otra vez: ¿Qué pues queréis que haga del que llamáis Rey de los Judíos?
Anante Paeroti'a mago'ene kenona huno, Jiu vahe kinie hutma nehaza nera, na'a huntesuegu tmave'nesie?
13 Y ellos volvieron a dar voces: Cuélguenlo de un madero.
Hige'za ete mago'ane kezati'za, Aheta kekazafare hantiho hu'naze.
14 Mas Pilato les decía: ¿Pues qué mal ha hecho? Y ellos daban más voces: Cuélguenlo de un madero.
Hianagi Paeroti'a anage huno zamasami'ne, na'a kefoza hune, inankna kefoza hu'negeta aheta hantiho nehaze? Hianagi zamagra mago'ene ranke hu'za, ahe friho hu'naze.
15 Y Pilato, queriendo satisfacer al pueblo, les soltó a Barrabás, y entregó a Jesús, después de azotarle, para que fuese colgado de un madero.
Na'ankure Paeroti'a ana maka veamokizmi zamarimpamo so'e hania kazigati, Barabasi kazufe nezamino, Jisasina sefu amiho hige'za, sefu amitazageno keka zafare ahe'za hantisagu avrezmi'ne.
16 Entonces los soldados le llevaron dentro del patio, es a saber al Pretorio; y convocan toda la cuadrilla.
Anante sondia vahe'mo'za avare'za marerisa kumapi ufre'naze. (E'i ana kumara Gavana ne'mofo kumapi) maka Romu sondia vahetamina ome ke hutru hu'naze.
17 Y le vistieron de púrpura; y poniéndole una corona tejida de espinas,
Zamagra fitunke kukena hunente'za, ave'ave nofite kini vahe'mokizmi fetorikna huza fetori tro hu'za asenire antaninte'naze.
18 Comenzaron luego a saludarle: ¡Salve, Rey de los Judíos!
Kezanke hunte'za, Jiu vahe'mofo kinimokagura ferure hugantone.
19 Y le herían su cabeza con una caña, y escupían en él, y le adoraban hincadas las rodillas.
Mago'ane kno eriza asenire nemasagi'za, zmavetu ahenente'za, zmarena renamagiza, pri hu'za havi mono hunte'naze.
20 Y cuando le hubieron escarnecido, le desnudaron la ropa de púrpura, y le vistieron sus propios vestidos, y le sacaron para colgarle del madero.
Zamagrama azanava anteteza fitunke kukena erizafi netre'za, ete Agri kukena eri huntete'za, keka zafare aheza hantinaku megi'a avare'za vu'naze.
21 Y cargaron a uno que pasaba, (Simón Cireneo, padre de Alejandro y de Rufo, que venía del campo), para que llevase su madero.
Hagi Sairini kumateti ne' Saimoni, (Aleksendane Rufusikizni neznafa) fegu'ati rankumapi evu frenaku enevige'za, Jisasi keka zafa'a erio hu'za hunente'za kofintageno eri'ne.
22 Y le llevaron al lugar de Gólgota, que declarado quiere decir: Lugar de la Calavera.
Hagi Jisasina avare'za Golgote nehaza agonare uhanati'naze. (Tagri kefima rukrahe'ma hanunana, anu zaferine hu'ne.)
23 Y le dieron a beber vino mezclado con mirra; mas él no lo tomó.
Anante waini tine mere zafa arima'ane magopi taginte'za eri havia hute'za tagiami'zana, one atre'ne.
24 Y cuando le hubieron colgado del madero, repartieron sus vestidos echando suertes sobre ellos, qué llevaría cada uno.
Hagi Jisasina rugeka zafare ahe'za hantite'za, mago'mo tagatere simo erisie nehu'za taisi zokogo re'za kukena'a refko hu'naze.
25 Y era la hora de las tres cuando le colgaron del madero.
Nanterama zage hanatino 9 kiloki hige'za, Jisasina rugeka zafare ahe'za hanti'naze.
26 Y el título escrito de su causa era: EL REY DE LOS JUDIOS.
Ahe'naza nanekemofo agafa'ama avoma krente'nazana, JIU VAHE'MOKIZMI KINI NERE, hu'za krente'naze.
27 Y colgaron de maderos con él dos ladrones, uno a su mano derecha, y el otro a su mano izquierda.
Ana nehu'za tare kumzafa netrena magoka zanahete'za, magomofona azantmaga'a nehantiza, magomofona hoga'a hanti'naze.
28 Y se cumplió la Escritura, que dice: Y con los inicuos fue contado.
[Ana hazageno korapa'ma Anumzamofo avontafepima kre'nea kemofo avufga'a efore' hu'ne. Ana kemo'a, hazenke vahe'kna hugahie hu'ne (Ais 53:12)].
29 Y los que pasaban le denostaban, meneando sus cabezas, y diciendo: ¡Ah! Tú que derribas el Templo de Dios, y en tres días lo edificas,
Hagi anante'ma vute ete nehu'za vahe'mo'za azanva ke hu'za, Oho! Kagra ra mono nona tapage hunka tagufa knafi kigahue hu'nana nere, nehu'za zmage'na ru'naze.
30 sálvate a ti mismo, y desciende del madero.
Kagra ka'a kaza hunka keka zafaretira eramio, hu'naze!
31 Y de esta manera también los príncipes de los sacerdotes escarneciendo, decían unos a otros, con los escribas: A otros salvó, a sí mismo no se puede salvar.
Anahukna hu'za ranra pristi kva vahe'mo'zane kasegere ugagota hu'naza vahe'mo'za, azanva ke hunte'za, Ru vahe azama nehiaza huno Agra'a aza osugahifi?
32 El Cristo, Rey de Israel, descienda ahora del madero, para que veamos y creamos. También los que estaban colgados de maderos con él le denostaban.
Atregeno Kraisi'a Israeli vahe'mokizmi kini ne'mo'a, keka zafaretira menina eraminketa negeta, tamentinti hamaneno! Tare ne'trema keka zafare'ma ahe'za hanti'naza ne'tremokea, anazanke huke Jisasina azanava ke hunte'na'e.
33 Y cuando vino la hora sexta, fueron hechas tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora novena.
Hagi ana knazupa zagemo'a feru trage higeno, maka ana mopafina hanimo refitegeno vuno kinaga 3 kiloki higeno rumasa hu'ne.
34 Y a la hora novena, exclamó Jesús a gran voz, diciendo: Eloi, Eloi, ¿lama sabactani? Que declarado, quiere decir: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?
Tri kiloki higeno Jisasi'a Arami kefinti ranke huno kezatino, ELOI ELOI LEMA SABATANI? Anankemofo agafa'amo'a anage hu'ne, ANUMZANIMOKE ANUMZANIMOKE, NAHIGENKA KAMAGENA HUNENAMINE? (Sam-Zga 22:1.)
35 Y oyéndole unos de los que estaban allí, decían: He aquí, llama a Elías.
Hanki tava'onte mani'naza vahe'mo'za nentahi'za, anage hu'naze, Antahiho, Elaijanku ke nehie hu'za hu'naze.
36 Y corrió uno, y empapando una esponja en vinagre, y poniéndola en una caña, le dio a beber, diciendo: Dejad, veamos si vendrá Elías a quitarle.
Hagi mago'mo aga reno vuno mi'mi'tata hu'nea waini timpi kapukua ome reteno, zotare vazigase huno erino Jisasi'ma nesigu eme nemino anage hu'ne, Atrenenketa Elaijama eme avarefenka atresigura kamneno!
37 Mas Jesús, dando una grande voz, expiró.
Hianagi Jisasi'a rankrafa nehuno, vagare asimu anteteno fri'ne.
38 Entonces el velo del Templo se rasgó en dos, de alto abajo.
Ana nehigeno ra mono nomofo agu'afi hanti'naza tavaravemo, anagamuti ruhakeke hutare huno henkamu erami'ne.
39 Y el centurión que estaba delante de él, viendo que había expirado así clamando, dijo: Verdaderamente este hombre era el Hijo de Dios.
Hanki 100'a sondia vahete kva (centurian) ne'mo Jisasina avuga mani'neno Jisasima nefrinoma hiazana keteno anage huno hu'ne. Tamage ama nera Anumzamofo Mofavre mani'ne huno hu'ne!
40 Y también estaban algunas mujeres mirando de lejos; entre las cuales estaba María Magdalena, y María la madre de Jacobo el menor y de José, y Salomé;
Hagi mago'a a'nemo'za ogantu'a mani'ne'za uruha ke'naze. Ana a'nefina, Makdala kumateti Mariaki, Saromeki mago Mariaki (osi Jemisine, Josefekizni neznareraki) hu'za mani'naze.
41 las cuales, estando aún él en Galilea, le habían seguido, y le servían; y otras muchas que juntamente con él habían subido a Jerusalén.
Ana a'ne zagamo'za Jisasi Galili mopare mani'nege'za amage nente'za aza nehaza ane zagane, mago'a anampina Jerusalemi ne-ege'za avaririza e'naza ane zagane mani'naze.
42 Y cuando fue la tarde, porque era la preparación, es decir, la víspera del sábado,
Hagi anazama fore hu'neana Frante zupa kinage. Mani fru hukna esigu (Sabat) retro tra nehaza kna e'ne.
43 José de Arimatea, senador noble, que también esperaba el Reino de Dios, vino, y osadamente entró a Pilato, y pidió el cuerpo de Jesús.
Arimatia kumateti ne' Josefe'a koro osu hanave enerino, Jisasi avufa'ama erisigu Paeroti ome antahige'ne. (Ana nera kanisol vahepina agi me'negeno, Anumzamofo Kuma esigu nentahino aveganentea nere.)
44 Y Pilato se maravilló que ya fuese muerto; y haciendo venir al centurión, le preguntó si era ya muerto.
Hagi Jisasi'ma frine higeno'a, Paeroti'a antri nehuno, 100'a sondia vahete kva (centurian) ne' ke huno frinesigu antahige'ne.
45 Y enterado del centurión, dio el cuerpo a José.
Ana sondia kva ne'mo hago fri'ne huno Paerotina asmigeno, Knareki avufga'a erinka vuo huno Josefena hunte'ne.
46 El cual compró una sábana, y quitándole, le envolvió en la sábana, y le puso en un sepulcro que estaba cavado en una peña, y revolvió la piedra a la puerta del sepulcro.
Higeno Josefe'ma efeke tavrave miza huno avufa'a eri mopafi atreno, ana efeke tavravenu kazrinteno, havefi frage'za tro hunte'naza kerifi ome asenteteno, have rekrehe huno kama ufrete runkanire'ne.
47 Y María Magdalena, y María madre de José, miraban donde era puesto.
Makdala kumateti Mariaki, mago Mariaki Josefe nereraki huke anama asentea kumara ke'na'e.

< Marcos 15 >