< Marcos 15 >

1 Y luego por la mañana, habiendo tenido consejo los príncipes de los sacerdotes con los ancianos, y con los escribas, y con todo el concilio, llevaron a Jesús atado, y le entregaron a Pilato.
Khaw a thaih law la ktaiyü ktung he naw axüngvai he, thum jah mtheiki he la kawngci bawi he jah nghmuhpüi u lü, Jesuh cun khitkie naw cehpüi u lü, Pilat üng ami msum.
2 Y Pilato le preguntó: ¿Eres tú el Rey de los Judíos? Y respondiendo él, le dijo: Tú lo dices.
Pilat naw, “Nang Judah hea Sangpuxanga na kyaki aw?” ti lü kthäh se, Jesuh naw msang lü, “Na pyena kba kya ve” a ti.
3 Y los príncipes de los sacerdotes le acusaban mucho.
Ktaiyü ktung he naw aktäa mkatei law u se,
4 Y le preguntó otra vez Pilato, diciendo: ¿No respondes algo? Mira de cuántas cosas te acusan.
Pilat naw kthäh be lü, “Am na jah msang hlü beki aw? Ami ning mkatnak he jah ngaia,” a ti.
5 Mas Jesús ni aun con eso respondió; de modo que Pilato se maravillaba.
Acunüng pi Jesuh naw am msang be tü se Pilat cäi lawki.
6 Pero en el día de la fiesta les soltaba un preso, cualquiera que pidiesen.
Lätnak pawi buh pawh mhmüp üng Pilat naw thawngim üngka khyang mat mat, u pi khyang hea kthäh a mhlät khawia thum awmki.
7 Y había uno, que se llamaba Barrabás, preso con sus compañeros de motín que habían hecho muerte en una revuelta.
Acuna mhmüp üng khyang khnim mat Barabah ami tia la Romah he a uknak kpetmjaki he am atänga jah man hmaih u lü thawngim üng ami khyum awmki.
8 Y la multitud, dando voces, comenzó a pedir que hiciera como siempre les había hecho.
Khyang he naw ngcun law u lü a jah pawh pet khawia kba dawnak a jah pawh pet vaia ami mso law.
9 Y Pilato les respondió, diciendo: ¿Queréis que os suelte al Rey de los Judíos?
Acunüng Pilat naw jah kthäh lü, “Hina Judah hea Sangpuxang ka ning jah mhlät pet vai nami ngaihki he aw?” a ti.
10 Porque conocía que por envidia le habían entregado los príncipes de los sacerdotes.
Ktaiyü ktung he naw Jesuh ami k’eia phäh ni a veia ami lawpüi ti Pilat naw ksing lü acunkba a jah kthäh.
11 Mas los príncipes de los sacerdotes incitaron a la multitud, que les soltase antes a Barrabás.
Cunsepi ktaiyü ktung he naw Jesuha kdama ta Barabah a mhlät vaia mso khai hea khyang he ami jah ksük.
12 Y respondiendo Pilato, les dice otra vez: ¿Qué pues queréis que haga del que llamáis Rey de los Judíos?
Pilat naw jah msang be lü, “Acunüng Judah Sangpuxang nami ti hin ihawkba ka pawh vai ni?” ti se,
13 Y ellos volvieron a dar voces: Cuélguenlo de un madero.
Ngpyang u lü, “Kutlamktung üng taiha!” ami ti.
14 Mas Pilato les decía: ¿Pues qué mal ha hecho? Y ellos daban más voces: Cuélguenlo de un madero.
Acunüng Pilat naw, “Ia katnak pawhki ni?” ti lü jah kthäh se. Ami van naw ngpyang law däm däm u lü, “Kutlamktung üng taiha!” ami ti.
15 Y Pilato, queriendo satisfacer al pueblo, les soltó a Barrabás, y entregó a Jesús, después de azotarle, para que fuese colgado de un madero.
Pilat naw khyang hea mlung a je vai ngaih lü Barabah a mhlät. Acun käna Jesuh kpai lü kutlamktung üng taih vaia a jah ap.
16 Entonces los soldados le llevaron dentro del patio, es a saber al Pretorio; y convocan toda la cuadrilla.
Yekap he naw Jesuh cun bawia mkhyumima luhpüi u lü, yekap akce he pi ami jah cehpüi.
17 Y le vistieron de púrpura; y poniéndole una corona tejida de espinas,
Bawi jihnu suisak u lü, nghling am pyanga bawilukhum a lu üng ami ngbüngsak.
18 Comenzaron luego a saludarle: ¡Salve, Rey de los Judíos!
Acunüng, “Judah hea Sangpuxang, na xünnak saü se,” ti u lü ngpyangki he.
19 Y le herían su cabeza con una caña, y escupían en él, y le adoraban hincadas las rodillas.
Cung am a lu üng kpai u lü ami msawh, ami mkhuk am ngdäng u lü sawkhahkia ngsaihkie.
20 Y cuando le hubieron escarnecido, le desnudaron la ropa de púrpura, y le vistieron sus propios vestidos, y le sacaron para colgarle del madero.
Acukbaa ami yaihei law päng üng Bawi jihnu lo be u lü amäta suisak kphyüm msuimsak beki he naw kutlamktung üng ami taih vaia ami cehpüi.
21 Y cargaron a uno que pasaba, (Simón Cireneo, padre de Alejandro y de Rufo, que venía del campo), para que llevase su madero.
Kpami mat Sihmon ngming naki, pung kce üngka naw mlüha lawki yekap he naw hmu u lü Jesuha kutlamktung amthuia ami kawhsak. (Sihmon cun Kurenih khyang, Aleksanda la Rufuha paa kyaki.)
22 Y le llevaron al lugar de Gólgota, que declarado quiere decir: Lugar de la Calavera.
Kolkotha tia hmüna ami cehpüi, acun cun “Lukawi hmün,” tinaka kyaki.
23 Y le dieron a beber vino mezclado con mirra; mas él no lo tomó.
Acuia mura ami tia seitui am ami kcawa capyittui a awk vaia pe u se, Jesuh naw maki.
24 Y cuando le hubieron colgado del madero, repartieron sus vestidos echando suertes sobre ellos, qué llevaría cada uno.
Acunüng kutlamktung üng taihkie naw, u naw hawn bi khai tia mtainak vaia cung kphawng u lü a suisak ng’yeteiki he.
25 Y era la hora de las tres cuando le colgaron del madero.
Jesuh kutlamktung üng ami taihnak cun ngawi lam naji kawa kyaki.
26 Y el título escrito de su causa era: EL REY DE LOS JUDIOS.
Ami ksekhanaka kca: “JUDAHEA SANGPUXANG” tia a lu khana ami taih.
27 Y colgaron de maderos con él dos ladrones, uno a su mano derecha, y el otro a su mano izquierda.
Jesuh am atänga m'yukei xawi nghngih pi mat a kpat lam, mat a k'eng lama ami jah taih hnga.
28 Y se cumplió la Escritura, que dice: Y con los inicuos fue contado.
Acukba, “Ani cun khyangka he am ami jah taih hmaih,” tia cangcim kümkawi lawki.
29 Y los que pasaban le denostaban, meneando sus cabezas, y diciendo: ¡Ah! Tú que derribas el Templo de Dios, y en tres días lo edificas,
Acunüng cit hükia khyang he naw ami lu kting u lü, “Ajä! Nang Pamhnama temple kpyeh lü mhmüp kthum üng na sa hlü beki,
30 sálvate a ti mismo, y desciende del madero.
Atuh namät naw namät küikyanei lü kutlamktung üngka naw kyum lawa,” tia ami ksekhanak.
31 Y de esta manera también los príncipes de los sacerdotes escarneciendo, decían unos a otros, con los escribas: A otros salvó, a sí mismo no se puede salvar.
Acukba bäa ktaiyü ktung he la thum jah mtheiki he naw pi yaihei u lü, “Khyang he ta jah küikyan khawhki, amät am ngküikyanei thei ve!
32 El Cristo, Rey de Israel, descienda ahora del madero, para que veamos y creamos. También los que estaban colgados de maderos con él le denostaban.
Mesijah, Isarel hea Sangpuxanga a kyak üng ta, kutlamktung üngka naw atuh kyum law se; mi hmu u lü mi jum kawm,” ami ti. Jesuh am ami jah taih hmaih xawi naw pi ani ksenak hnga.
33 Y cuando vino la hora sexta, fueron hechas tinieblas sobre toda la tierra hasta la hora novena.
Mhmüp ngsung üngka naw tün lü, naji kthum bang so khaia khaw avan üng nghmüp lawki.
34 Y a la hora novena, exclamó Jesús a gran voz, diciendo: Eloi, Eloi, ¿lama sabactani? Que declarado, quiere decir: Dios mío, Dios mío, ¿por qué me has desamparado?
Naji kthum üng Jesuh naw, “Eloi, Eloi, lema Sabathani?” ti lü angsanga ngpyangki. Acun cun, “Ka Pamhnam, ka Pamhnam, ise na na yawki ni?” tinaka kyaki.
35 Y oyéndole unos de los que estaban allí, decían: He aquí, llama a Elías.
Acunüng ngdüikia khyang avang naw ngja u lü, “Ngai ua, hin naw Elijah khü ve!” ami ti.
36 Y corrió uno, y empapando una esponja en vinagre, y poniéndola en una caña, le dio a beber, diciendo: Dejad, veamos si vendrá Elías a quitarle.
Acunüng khyang mat naw dawng lü kpyawn lo lü, capyit kthui üng mcawiki naw, cungmdawng üng a tak. Acunüng Jesuha m'yawng üng a awk vaia han säng lü, “Asäng ve se! Yung khaia Elijah a law la am a law mi na teng vai u,” a ti.
37 Mas Jesús, dando una grande voz, expiró.
Acunüng Jesuh angsanga ngpyang lü thiki.
38 Entonces el velo del Templo se rasgó en dos, de alto abajo.
Temple k’uma ngbangkia jihnu cun khan üngka naw aphung düta nghngiha tek lawki.
39 Y el centurión que estaba delante de él, viendo que había expirado así clamando, dijo: Verdaderamente este hombre era el Hijo de Dios.
Yekap bawi kutlamktunga maa ngdüiki naw Jesuh a thih hmu lü, “Hina khyang hin Mhnama Capa kcanga kya ve,” a ti.
40 Y también estaban algunas mujeres mirando de lejos; entre las cuales estaba María Magdalena, y María la madre de Jacobo el menor y de José, y Salomé;
Nghnumi avang Marih Makdalin, Jakuk la Josepa nu Marih la Salome naw pi athuknak üngka naw tengki he.
41 las cuales, estando aún él en Galilea, le habían seguido, y le servían; y otras muchas que juntamente con él habían subido a Jerusalén.
Acun he cun Jesuh Kalile khawa a ve üng läk law u lü khüihki hea kyaki he. Nghnumi kce he khawjah Jerusalema amät maha law hngaki he pi awmki he.
42 Y cuando fue la tarde, porque era la preparación, es decir, la víspera del sábado,
Josep Arimahte cun khawmü lama pha lawki. Ani cun Pamhnama Khaw a pha law vai a na ngängki, aktäa ami leisawng kawngci ngvaia kyaki. Acuna ngcüngceinaka mhmüp (Sabbath a phanak vai mhmüp mat) üng Pilata veia cit lü Jesuha yawk a kthäh.
43 José de Arimatea, senador noble, que también esperaba el Reino de Dios, vino, y osadamente entró a Pilato, y pidió el cuerpo de Jesús.
44 Y Pilato se maravilló que ya fuese muerto; y haciendo venir al centurión, le preguntó si era ya muerto.
Pilat naw Jesuh thi pängki ti ngja lü cäiki. Yekap bawi khüki naw, “A thihnak so pängki aw?” ti lü a kthäh.
45 Y enterado del centurión, dio el cuerpo a José.
Yekap bawia pyen a ngjak käna Pilat naw Josep üng Jesuha yawk a lak vaia a mtheh.
46 El cual compró una sábana, y quitándole, le envolvió en la sábana, y le puso en un sepulcro que estaba cavado en una peña, y revolvió la piedra a la puerta del sepulcro.
Acunüng Josep naw jih kthai khyei lü, Jesuha yawk cun la lü, jih am hlawp lü, lung ami cawh ng’utnaka ng’uhnüna k’uma ta lü, lungnu am mkawt a khaih hüt.
47 Y María Magdalena, y María madre de José, miraban donde era puesto.
Marih Makdalin la Josepa nu Marih naw ami k’utnak cun tengki xawi naw Jesuha yawk cun ani hmuh.

< Marcos 15 >