< Job 39 >

1 ¿Sabes tú el tiempo en que paren las cabras monteses? ¿O miraste tú las ciervas cuando están pariendo?
Eske ou konnen lè kabrit mawon yo ap fè pitit? Eske ou janm wè kote fenmèl yo ap miba?
2 ¿Contaste tú los meses de su preñez, y sabes el tiempo cuando han de parir?
Eske ou konnen konbe mwa yo pote yon pitit nan vant yo? Kilè pitit yo rive dat pou yo fèt?
3 Como se encorvan, quebrantan sus hijos, pasan sus dolores.
Eske ou konnen lè yo pral kwoupi pou miba, lè y'ap fè pitit yo nan mitan dezè a?
4 Como después sanan los hijos, crecen con el grano; salen y nunca más vuelven a ellas.
Pitit yo grandi, yo pran fòs, yo kite manman yo, y' ale, yo pa tounen.
5 ¿Quién echó libre al asno montés, y quién soltó sus ataduras?
Ki moun ki bay bourik mawon libète yo? Ki moun ki lage yo nan savann?
6 Al cual yo puse casa en la soledad, y sus moradas en la tierra salada.
Mwen ba yo dezè pou kay yo. Mwen kite yo viv nan savann tè sale a.
7 Se ríe de la multitud de la ciudad; no oye las voces del que demanda los peajes.
Tout bri k'ap fèt nan lavil yo pa di yo anyen. Pesonn pa ka donte yo pou fè yo travay.
8 Rebusca los montes para su pasto, y anda buscando todo lo que está verde.
Yo mache nan tout mòn yo dèyè manje. Y'ap chache fèy vèt pou yo mete anba dan yo.
9 ¿Por ventura querrá el unicornio servirte a ti, ni quedar a tu pesebre?
Eske ou ka fè bèf mawon travay pou ou? Eske l'ap rete pase nwit mare nan lakou kay ou?
10 ¿Atarás tú al unicornio con su coyunda para el surco? ¿Labrará los valles en pos de ti?
Eske ou ka pase kòd nan kou yonn pou fè l' raboure tè a pou ou? Eske ou ka fè l' rale chari pou woule tè jaden ou yo?
11 ¿Por ventura confiarás tú en él, por ser grande su fortaleza, y le fiarás tu labor?
Eske ou ka konte sou gwo fòs kouraj li pou fè li travay di pou ou?
12 ¿Fiarás de él que te tornará tu simiente, y que la allegará en tu era?
Eske ou kwè l'ap asepte pote rekòt ou soti nan jaden? Eske l'ap asepte ranmase grenn ou yo sou glasi?
13 ¿Diste tú hermosas alas al pavo real, o alas y plumas al avestruz?
Otrich alèz lè l'ap bat zèl li, men, li pa ka vole tankou sigòy.
14 El cual desampara en la tierra sus huevos, y sobre el polvo los calienta,
Otrich la ponn ze l' yo atè konsa. Se chalè tè a ki fè yo kale.
15 y se olvida de que los pisará el pie, y que los quebrará alguna bestia del campo.
Li pa konnen nenpòt moun k'ap pase ka pile yo, nenpòt bèt nan raje ka kraze yo anba pye.
16 Se endurece para con sus hijos, como si no fuesen suyos, no temiendo que su trabajo haya sido en vano;
Li fè tankou ze yo pa pou li. Sa pa di l' anyen si li bay tèt li tout lapenn ponn ze yo pou gremesi,
17 porque Dios lo hizo olvidar de sabiduría, y no le dio inteligencia.
Se mwen menm, Bondye, ki fè l' sòt konsa, ki pa ba li lespri menm.
18 A su tiempo se levanta en alto, y se burla del caballo y del que se monta en él.
Men, lè l' pran kouri, nanpwen kavalye sou chwal ki ka pran devan l'.
19 ¿Diste tú al caballo la fortaleza? ¿Vestiste tú su cerviz de relincho?
Eske se ou menm ki bay chwal yo fòs, ki mete bèl krenyen sou kou yo?
20 ¿Por ventura le espantarás tú como a alguna langosta? El resoplido de su nariz es formidable;
Eske se ou ki fè yo sote ponpe tankou kabrit, ki fè yo ranni pou fè moun pè?
21 escarba la tierra, se alegra en su fuerza, sale al encuentro de las armas;
Y'ap pyafe konsa nan ti fon yo, y'ap bat tè a ak zago yo. Yo kouri ak tout fòs yo lè yo nan lagè.
22 hace burla del espanto, y no teme, ni vuelve el rostro delante de la espada.
Se brave danje yo ye. Yo pa janm pè anyen. Pa gen zam ki pou fè yo fè bak.
23 Contra él suena la aljaba, el hierro de la lanza y de la pica;
Lè konsa, ti sak flèch ki nan do kavalye yo ap fè bri. Lans ak frenn ki nan men yo ap fè zèklè.
24 y él con ímpetu y furor escarba la tierra, sin importarle el sonido de la trompeta;
Yo eksite, yo pa ka tann. Y'ap kouri sou lènmi an. Lè yo tande twonpèt la soufle, yo pa ka rete an plas.
25 antes los toques de trompeta le infunden ánimo; y desde lejos huele la batalla, el estruendo de los príncipes, y el clamor.
Chak fwa twonpèt la soufle, yo fè han! Yo gen tan pran sant batay la byen lwen. Yo tande chèf yo k'ap pase lòd byen fò.
26 ¿Por ventura vuela el gavilán por tu industria, y extiende hacia el mediodía sus alas?
Eske se ou ki moutre grigri jan pou l' vole lè li louvri zèl li yo vole ale nan sid?
27 ¿Por ventura enaltece el águila por tu mandamiento, y pone en alto su nido?
Eske se ou ki bay malfini lòd pou li fè nich li byen wo sou tèt mòn yo?
28 Ella habita y está en la piedra, en la cumbre del peñasco y de la roca.
Li rete sou tèt gwo wòch yo. Se la li pase nwit. Kote l' ye a, moun pa ka vin pran l'.
29 Desde allí acecha la comida; sus ojos observan de muy lejos.
Se la li rete, l'ap veye bèt pou l' trape manje. Li te mèt byen lwen, l'ap wè yo ak je li.
30 Sus polluelos chupan la sangre; y donde hubiere muertos, allí está.
Se san bèt ti malfini yo bwè. Kote ki gen kadav, se la yo ye.

< Job 39 >