Job 32

1 Y cesaron estos tres varones de responder a Job, por cuanto él era justo en sus ojos.

A [gdy] ci trzej mężczyźni przestali odpowiadać Hiobowi, ponieważ był sprawiedliwy we własnych oczach;

2 Entonces Eliú hijo de Baraquel, buzita, de la familia de Ram, se enojó con furor contra Job; se enojó con furor, por cuanto se justificaba a sí mismo más que a Dios.

Wtedy zapłonął gniewem Elihu, syn Barakeela, Buzyta, z rodu Ram; rozgniewał się na Hioba, gdyż usprawiedliwiał siebie bardziej niż Boga.

3 Se enojó asimismo con furor contra sus tres amigos, por cuanto no hallaban qué responder, habiendo condenado a Job.

Rozpalił się także jego gniew na jego trzech przyjaciół, bo nie znaleźli żadnej odpowiedzi, a jednak potępiali Hioba.

4 Y Eliú había esperado a Job en la disputa, porque todos eran más viejos de días que él.

Elihu czekał, aż Hiob skończy odpowiedź, gdyż oni byli od niego starsi.

5 Pero viendo Eliú que no había respuesta en la boca de aquellos tres varones, su furor se encendió.

Gdy Elihu zauważył, że w ustach trzech mężczyzn nie ma żadnej odpowiedzi, zapłonął gniewem.

6 Y respondió Eliú hijo de Baraquel, buzita, y dijo: Yo soy menor de días y vosotros viejos; por tanto he tenido miedo, y he temido de declararos mi opinión.

I Elihu, syn Barakeela, Buzyta, odpowiedział: Ja jestem młody, a wy jesteście starzy, dlatego bałem się i nie śmiałem wyjawić wam swego zdania.

7 Yo decía: Los días hablarán, y la muchedumbre de años declarará sabiduría.

Myślałem: Niech przemówią dni, a mnogość lat [niech] uczy mądrości.

8 Ciertamente espíritu hay en el hombre, e inspiración del Omnipotente los hace que entiendan.

Ale to duch jest w człowieku i tchnienie Wszechmogącego daje rozum.

9 No los grandes son los sabios, ni los viejos entienden el derecho.

Wielcy nie [zawsze są] mądrzy, a starcy nie [zawsze] rozumieją sąd.

10 Por tanto yo dije: Escuchadme; declararé yo también mi sabiduría.

Dlatego mówię: Posłuchajcie mnie, ja też wypowiem swoje zdanie.

11 He aquí yo he esperado a vuestras razones, he escuchado vuestros argumentos, entre tanto que buscábais palabras.

Oto czekałem na wasze słowa, przysłuchiwałem się waszym dowodom, gdy przygotowywaliście mowę.

12 Y aun os he considerado, y he aquí que no hay de vosotros quién redarguya a Job, y responda a sus razones.

I przypatrywałem się wam, a oto żaden z was nie przekonał Hioba i nikt nie odpowiedział na jego słowa;

13 Para que no digáis: Nosotros hemos hallado sabiduría; que conviene que Dios lo derribe, y no el hombre.

I nie możecie powiedzieć: Znaleźliśmy mądrość. [Sam] Bóg go strąca, nie człowiek.

14 Ahora bien, Job no dirigió a mí sus palabras, ni yo le responderé con vuestras razones.

Nie do mnie skierował swoje słowa, a ja nie odpowiem mu waszymi słowami.

15 Se espantaron, no respondieron más; se les fueron las hablas.

Zaniepokoili się i już nie odpowiadali; przestali mówić.

16 Y yo esperé, porque no hablaban, antes pararon, y no respondieron más.

Czekałem, lecz nie mówili, ale stanęli i już nic nie powiedzieli.

17 Por eso yo también responderé mi parte, también yo declararé mi opinión.

Odpowiem ze swojej strony, wypowiem też swoje zdanie.

18 Porque lleno estoy de palabras, y el espíritu de mi corazón me constriñe.

Jestem bowiem pełny słów, mój duch przymusza mnie.

19 De cierto mi corazón está como el vino que no tiene respiradero, y se rompe como odres nuevos.

Oto moje wnętrze jest jak wino, które nie ma ujścia; jak nowe bukłaki [zagrożone] pęknięciem.

20 Hablaré pues y respiraré; abriré mis labios, y responderé.

Będę więc mówić, aby ulżyć sobie; otworzę swoje wargi i odpowiem.

21 No haré ahora acepción de personas, ni usaré con hombre de títulos lisonjeros.

Nie będę miał względu na nikogo i nikomu nie będę schlebiał.

22 Porque no sé hablar lisonjas; de otra manera en breve mi Hacedor me consuma.

Nie umiem bowiem schlebiać, gdyż mój Stwórca wnet by mnie porwał.