< Job 10 >

1 Mi alma es cortada en mi vida; por tanto soltaré mi queja sobre mí, y hablaré con amargura de mi alma.
taedet animam meam vitae meae dimittam adversum me eloquium meum loquar in amaritudine animae meae
2 Diré a Dios: No me condenes; hazme entender por qué pleiteas conmigo.
dicam Deo noli me condemnare indica mihi cur me ita iudices
3 ¿Te parece bien que oprimas, y que deseches la obra de tus manos, y que resplandezcas sobre el consejo de los impíos?
numquid bonum tibi videtur si calumnieris et opprimas me opus manuum tuarum et consilium impiorum adiuves
4 ¿Tienes tú ojos de carne? ¿Ves tú como ve el hombre?
numquid oculi carnei tibi sunt aut sicut videt homo et tu videbis
5 ¿ Son tus días como los días del hombre, o tus años como los tiempos humanos,
numquid sicut dies hominis dies tui et anni tui sicut humana sunt tempora
6 para que inquieras mi iniquidad, y busques mi pecado,
ut quaeras iniquitatem meam et peccatum meum scruteris
7 sobre saber tú que no soy impío, y que no hay quien de tu mano me libre?
et scias quia nihil impium fecerim cum sit nemo qui de manu tua possit eruere
8 Tus manos me formaron y me compusieron todo en contorno, ¿y así me deshaces?
manus tuae plasmaverunt me et fecerunt me totum in circuitu et sic repente praecipitas me
9 Acuérdate ahora que como a lodo me diste forma; ¿y en polvo me has de tornar?
memento quaeso quod sicut lutum feceris me et in pulverem reduces me
10 ¿No me fundiste como leche, y como un queso me cuajaste?
nonne sicut lac mulsisti me et sicut caseum me coagulasti
11 Me vestiste de piel y carne, y me cubriste de huesos y nervios.
pelle et carnibus vestisti me et ossibus et nervis conpegisti me
12 Vida y misericordia me concediste, y tu visitación guardó mi espíritu.
vitam et misericordiam tribuisti mihi et visitatio tua custodivit spiritum meum
13 Y estas cosas tienes guardadas en tu corazón; yo sé que esto está cerca de ti.
licet haec celes in corde tuo tamen scio quia universorum memineris
14 Si pequé, ¿me acecharás, y no me limpiarás de mi iniquidad?
si peccavi et ad horam pepercisti mihi cur ab iniquitate mea mundum me esse non pateris
15 Si fuere malo, ¡ay de mí! Y si fuere justo, no levantaré mi cabeza, estando hastiado de deshonra, y de verme afligido.
et si impius fuero vae mihi est et si iustus non levabo caput saturatus adflictione et miseria
16 Y vas creciendo, cazándome como león; tornando y haciendo en mí maravillas.
et propter superbiam quasi leaenam capies me reversusque mirabiliter me crucias
17 Renovando tus plagas contra mí, y aumentando conmigo tu furor, remudándose sobre mí ejércitos.
instauras testes tuos contra me et multiplicas iram tuam adversum me et poenae militant in me
18 ¿Por qué me sacaste del vientre? Habría yo muerto, y no me vieran ojos.
quare de vulva eduxisti me qui utinam consumptus essem ne oculus me videret
19 Fuera, como si nunca hubiera sido, llevado desde el vientre a la sepultura.
fuissem quasi qui non essem de utero translatus ad tumulum
20 ¿No son mis días poca cosa? Cesa pues, y déjame, para que me esfuerce un poco.
numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi dimitte ergo me ut plangam paululum dolorem meum
21 Antes que vaya para no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra de muerte;
antequam vadam et non revertar ad terram tenebrosam et opertam mortis caligine
22 tierra de oscuridad, y tenebrosa sombra de muerte, donde no hay orden, y que resplandece como la misma oscuridad.
terram miseriae et tenebrarum ubi umbra mortis et nullus ordo et sempiternus horror inhabitans

< Job 10 >