< Éxodo 12 >

1 Y habló el SEÑOR a Moisés, y a Aarón en la tierra de Egipto, diciendo:
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone ʻi he fonua ko ʻIsipite, ʻo pehē,
2 Este mes os será cabeza de los meses; éste os será primero en los meses del año.
“Ko e māhina ni ʻe ʻiate kimoutolu ko e kamataʻanga ʻoe ngaahi māhina: ʻe ʻiate kimoutolu ia ko e ʻuluaki māhina ʻi he taʻu.”
3 Hablad a toda la congregación de Israel, diciendo: En el diez de este mes tómese cada uno un cordero por las familias de los padres, un cordero por familia;
Mo lea ki he kakai fakataha kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻo pehē, “ʻI hono hongofulu ʻoe ʻaho ʻoe māhina ni, te nau toʻo kiate kinautolu taki taha ʻe he tangata ha lami, ʻo fakatatau ki he fale ʻoe ngaahi tamai, ko e lami ki he fale:
4 mas si la familia fuere pequeña que no alcance a comer el cordero, entonces tomará a su vecino cercano de su casa, y según el número de las personas, cada uno conforme a su comer, echaréis la cuenta sobre el cordero.
Pea kapau ʻoku tokosiʻi ʻae kau nofoʻanga ki ha lami, ke toʻo ia ʻe ia mo hono kaungāʻapi ʻoku na fale vāofi ʻo fakatatau ki hono lau ʻoe kakai; ko e tangata kotoa pē ʻe kau ia ʻo fakatatau mo ʻene kai ʻi homou lau ki he lami.
5 El cordero será sin defecto, macho de un año; lo tomaréis de las ovejas o de las cabras;
‌ʻE haohaoa ʻa hoʻomou lami taʻehanomele, ko e manu tangata ʻi hono ʻuluaki taʻu: te mou toʻo ia mei he fanga sipi, pe mei he fanga kosi.
6 y habéis de guardarlo hasta el día catorce de este mes; y lo inmolará toda la asamblea de la congregación del pueblo de Israel entre las dos tardes.
Pea te mou talitalifaki ʻaki ia ʻo aʻu ki hono hongofulu ma fā ʻoe ʻaho ʻoe māhina ko ia: pea ʻe tāmateʻi ia ʻe he fakataha kotoa pē ʻae fānau ʻa ʻIsileli ʻi he efiafi poʻuli.
7 Y tomarán de la sangre, y pondrán en los dos postes y en el dintel de las casas en que lo han de comer.
Pea te nau ʻave ʻa hono toto ʻo vali ʻaki ia ʻae pou ʻe ua, mo e ʻakau fakalava ʻi he ʻulu matapā ʻoe ngaahi fale ʻoku nau kai ai ia.
8 Y aquella noche comerán la carne asada al fuego, y panes sin levadura; con hierbas amargas lo comerán.
Pea te nau kai hono kakano ʻi he pō ko ia, kuo tunu ʻaki ʻae afi, mo e mā taʻefakalēvani; te nau kai ia mo e ngaahi louʻakau kona.
9 Ninguna cosa comeréis de él cruda, ni cocida en agua, sino asada al fuego; su cabeza con sus pies y sus intestinos.
‌ʻOua naʻa kai ʻota ia, pe haka ʻi he vai, ka ko e tunu pe ʻaki ʻae afi: ko hono ʻulu, mo e kau vaʻe, mo hono toʻotoʻonga.
10 Ninguna cosa dejaréis de él hasta la mañana; y lo que habrá de quedar hasta la mañana, habéis de quemarlo en el fuego.
Pea ʻoua naʻa fakatoe hano potu ki he ʻapongipongi; pea ko ia ʻoku toe ki he ʻapongipongi te mou tutu ʻaki ʻae afi.
11 Y así habéis de comerlo: ceñidos vuestros lomos, vuestros zapatos en vuestros pies, y vuestro bordón en vuestra mano; y lo comeréis apresuradamente: ésta es la Pascua del SEÑOR.
Pea te mou kai pehē ia; kuo nonoʻo homou vala, kuo ʻai homou topuvaʻe ʻi homou vaʻe, mo homou tokotoko ʻi homou nima; pea te mou kai fakatoʻotoʻo ia; ko e Lakaatu ia ʻa Sihova.
12 Pues yo pasaré aquella noche por la tierra de Egipto, y heriré a todo primogénito en la tierra de Egipto, así en los hombres como en las bestias; y haré juicios en todos los dioses de Egipto. Yo soy el SEÑOR.
“He te u ʻalu ʻo ʻasi ʻi he fonua ʻo ʻIsipite he poōni, pea te u taaʻi ʻae ʻuluaki fānau kotoa pē ʻi he fonua ko ʻIsipite, ʻae tangata mo e manu; pea ko e ngaahi ʻotua ʻo ʻIsipite te u fai ʻeku fakaʻauha ki ai: Ko au ko Sihova.
13 Y esta sangre os será por señal en las casas donde vosotros estéis; y cuando yo viere aquella sangre, pasaré por vosotros, y no habrá en vosotros plaga de mortandad, cuando heriré la tierra de Egipto.
Pea ko e toto, ʻe hoko ko e fakaʻilonga ia kiate kimoutolu ʻi he ngaahi fale ʻoku mou ʻi ai: ʻo kau ka mamata ki he toto, teu laka atu ʻiate kimoutolu, pea ʻe ʻikai ha fakaʻauha kiate kimoutolu ke mou mate ai ʻo kau ka taaʻi ʻae fonua ko ʻIsipite.
14 Y este día os ha de ser en memoria, y habéis de celebrarlo como fiesta solemne al SEÑOR por vuestras edades; por estatuto perpetuo lo celebraréis.
Pea ko e ʻaho ni ʻe ʻiate kimoutolu ke fakamanatu: pea te mou tauhi ia ʻo fai ʻae kātoanga kia Sihova ʻi homou ngaahi toʻutangata tuku fakaholo: te mou tauhi ia ko e kātoanga ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata.”
15 Siete días comeréis panes sin levadura; y así el primer día haréis que no haya levadura en vuestras casas; porque cualquiera que comiere leudado desde el primer día hasta el séptimo, aquella alma será cortada de Israel.
“Ko e ʻaho ʻe fitu te mou kai mā taʻefakalēvani; ʻio, ʻi hono ʻuluaki ʻaho te mou tukuange ʻae lēvani mei homou ngaahi fale: he ko ia ʻoku kai ha mā kuo fakalēvani mei he ʻuluaki ʻaho ʻo aʻu ki hono fitu ʻoe ʻaho, ʻe motuhi ia mei ʻIsileli.
16 El primer día os será santa convocación, y asimismo el séptimo día os será santa convocación; ninguna obra se hará en ellos, solamente lo que toda persona hubiere de comer, esto solamente se aderece para vosotros.
Pea ʻe fai ʻi he ʻuluaki ʻaho ʻae fakataha māʻoniʻoni, pea ʻe fai ʻekimoutolu ʻi hono fitu ʻoe ʻaho ʻae fakataha māʻoniʻoni: ʻe ʻikai ha ngāue ʻe taha ʻe fai ʻi ai, ka koeʻuhi ko e kai ʻe he tangata kotoa pē, ko ia pe ʻe ngofua ke fai.
17 Y guardaréis la fiesta de los ázimos, porque en aquel mismo día saqué vuestros ejércitos de la tierra de Egipto; por tanto guardaréis este día por vuestras edades por costumbre perpetua.
Pea te mou tokanga ki he kātoanga ʻoe mā taʻefakalēvani; koeʻuhi ʻi he ʻaho totonu ko ʻeni, kuo u ʻomi ai homou ngaahi kautau mei he fonua ko ʻIsipite: ko ia te mou fakaʻilongaʻi ʻae ʻaho ni ʻi homou toʻutangata kotoa pē ʻi he tuʻutuʻuni taʻengata.
18 En el mes primero, el día catorce del mes por la tarde, comeréis los panes sin levadura, hasta el veintiuno del mes por la tarde.
ʻI he ʻuluaki māhina, ʻi hono hongofulu ma fā ʻoe ʻaho ʻoe māhina, ʻi he efiafi, te mou kai ʻae mā taʻefakalēvani, ʻo aʻu ki hono uofulu ma taha ʻoe ʻaho ʻoe māhina ʻi he efiafi.
19 Por siete días no se hallará levadura en vuestras casas, porque cualquiera que comiere leudado, así extranjero como natural de la tierra, aquella alma será cortada de la congregación de Israel.
‌ʻI he ʻaho ʻe fitu ʻe ʻikai ʻilo ha lēvani ʻi homou ngaahi fale; he ko ia ʻoku kai ʻaia kuo fakalēvani, ʻe motuhi ia mei he fakataha ʻo ʻIsileli, pe ko ha muli ia, pe ko ha tupu ʻi he fonua.
20 Ninguna cosa leudada comeréis; en todas vuestras habitaciones comeréis panes sin levadura.
‌ʻE ʻikai te mou kai ha meʻa kuo ʻi ai ʻae lēvani; ʻi homou ngaahi nofoʻanga kotoa pē te mou kai mā taʻefakalēvani.
21 Y Moisés convocó a todos los ancianos de Israel, y les dijo: Sacad, y tomaos corderos por vuestras familias, y sacrificad la pascua.
Pea naʻe toki fekau ʻe Mōsese ke haʻu ʻae kau mātuʻa kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻo ne pehē kiate kinautolu, “Vaheʻi ʻo toʻo kiate kimoutolu ʻae lami ʻo fakatatau ki homou ngaahi kau nofoʻanga ʻo tāmateʻi ʻae Lakaatu.
22 Y tomad un manojo de hisopo, y mojadlo en la sangre que estará en un lebrillo, y untad el dintel y los dos postes con la sangre que estará en el lebrillo; y ninguno de vosotros salga de las puertas de su casa hasta la mañana.
Pea te mou toʻo ʻae ʻū ʻisope ʻo unu ia ki he toto ʻoku ʻi he ipu, ʻo vali ʻae potu fakalava mo e pou ʻe ua ʻoe matapā ʻaki ʻae toto ʻaia ʻoku ʻi he ipu; pea ʻe ʻikai ʻalu ha tokotaha ʻi he matapā ʻo hono fale kituaʻā kaeʻoua ke pongipongi hake.
23 Porque el SEÑOR pasará hiriendo a los egipcios; y cuando vea la sangre en el dintel y en los dos postes, pasará el SEÑOR aquella puerta, y no dejará entrar al heridor en vuestras casas para herir.
Koeʻuhi ʻe hāʻele atu ʻa Sihova ke taaʻi ʻae kakai ʻIsipite: pea ka ʻafio ia ki he toto ʻi he potu fakalava mo e pou ʻe ua, ʻe Lakaatu ʻa Sihova ʻi he matapā, pea ʻe ʻikai te ne tuku ʻae fakaʻauha ke hū ki homou fale ke taaʻi ʻakimoutolu.
24 Y guardaréis esto por estatuto para vosotros y para vuestros hijos para siempre.
Pea te mou tokanga maʻu ki he meʻa ni, ko e fekau kiate koe mo ho ngaahi foha ʻo taʻengata.
25 Y será, cuando habréis entrado en la tierra que el SEÑOR os dará, como os lo ha prometido, guardaréis este servicio.
Pea ʻe pehē, ʻoka mou ka hoko atu ki he fonua ʻaia ʻe foaki ʻe Sihova kiate kimoutolu, ʻo hangē ko ʻene talaʻofa, te mou fai ʻae ngāue ni.
26 Y cuando os dijeren vuestros hijos: ¿Qué es este vuestro servicio?
Pea ʻe hoko ʻo pehē, ʻoka fehuʻi hoʻomou fānau kiate kimoutolu, ‘Ko e hā hono ʻuhinga ʻoe ngāue ni?’
27 Vosotros responderéis: Esta es la víctima de la Pascua del SEÑOR, el cual pasó las casas de los hijos de Israel en Egipto, cuando hirió a los egipcios, y libró nuestras casas. Entonces el pueblo se inclinó y adoró.
Te mou pehē: ‘Ko e feilaulau ia ʻoe Lakaatu ʻa Sihova, ʻaia naʻa ne laka atu ʻi he ngaahi fale ʻoe fānau ʻa ʻIsileli ʻi ʻIsipite, ʻi heʻene taaʻi ʻae kakai ʻIsipite, ʻo ne fakamoʻui homau fale. Pea naʻe fakapunou hifo honau ʻulu ʻe he kakai ʻo hū.
28 Y los hijos de Israel se fueron, e hicieron como el SEÑOR había mandado a Moisés y a Aarón, así lo hicieron.
Pea naʻe ʻalu ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻo fai ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, naʻe pehē ʻenau fai.
29 Y aconteció que a la medianoche el SEÑOR hirió a todo primogénito en la tierra de Egipto, desde el primogénito del Faraón que estaba sentado sobre su trono, hasta el primogénito del cautivo que estaba en la cárcel, y todo primogénito de los animales.
Pea naʻe hoko ʻo pehē, ʻi heʻene tuʻuapō, naʻe taaʻi ʻe Sihova ʻae ʻuluaki fānau kotoa pē ʻi he fonua ko ʻIsipite, mei he ʻuluaki fānau ʻa Felo naʻe nofo ʻi he nofoʻanga fakatuʻi ʻo aʻu ki he ʻuluaki fānau ʻae pōpula ʻi he fale fakapōpula; pea mo e ʻuluaki tupu kotoa pē ʻoe fanga manu.
30 Y se levantó aquella noche el Faraón, él y todos sus siervos, y todos los egipcios; y había un gran clamor en Egipto, porque no había casa donde no hubiese muerto.
Pea naʻe tuʻu hake ʻa Felo ʻi he pō, ʻaia mo ʻene kau tamaioʻeiki kotoa pē, mo e kakai ʻIsipite kotoa pē; pea naʻe ai ʻae tangi lahi ʻi ʻIsipite: he naʻe ʻikai hala ha fale ʻi he taʻeʻiai-ha-taha kuo mate.
31 E hizo llamar a Moisés y a Aarón de noche, y les dijo: Salid de en medio de mi pueblo vosotros, y los hijos de Israel; e id, servid al SEÑOR, como habéis dicho.
Pea naʻe fekau ʻe ia ʻi he poʻuli ke haʻu ʻa Mōsese mo ʻElone, ʻo ne pehē, Tuʻu hake pea mou ʻalu atu mei hoku kakai, ʻakimoua pea mo e fānau ʻa ʻIsileli: pea mou ʻalu ʻo tauhi ʻa Sihova, ʻo hangē ko hoʻomou lea.
32 Tomad también vuestras ovejas y vuestras vacas, como habéis dicho, e idos; y bendecidme también a mí.
‌ʻAve mo hoʻomou ngaahi fanga sipi, mo hoʻomou fanga manu, ʻo hangē ko hoʻomou tala, pea mou ʻalu; pea mou tāpuaki foki au.
33 Y los egipcios apremiaban al pueblo, dándose prisa a echarlos de la tierra; porque decían: Todos somos muertos.
Pea naʻe fai mālohi ʻe he kakai ʻIsipite ki he kakai, koeʻuhi ke nau tukuange fakatoʻotoʻo ʻakinautolu ke ʻalu mei he fonua; he naʻa nau pehē, Kuo tau mate kotoa pē.
34 Y llevó el pueblo su masa antes que se leudase, sus masas atadas, en sus sábanas sobre sus hombros.
Pea naʻe toʻo ʻenau mā ʻe he kakai ʻi he teʻeki ai ʻae lēvani; mo e nau ngaahi natuʻanga mā, kuo haʻi fakataha mo e nau ngaahi kofu ki honau uma.
35 E hicieron los hijos de Israel conforme al mandamiento de Moisés, demandando a los egipcios vasos de plata, y vasos de oro, y vestidos.
Pea naʻe fai ʻe he fānau ʻa ʻIsileli ʻo fakatatau ki he lea ʻa Mōsese; naʻa nau kole mei he kakai ʻIsipite ʻae ngaahi teunga siliva, mo e teunga koula, mo e ngaahi kofu;
36 Y el SEÑOR dio gracia al pueblo delante de los egipcios, y les prestaron; y ellos despojaron a los egipcios.
Pea naʻe fakaʻofeina ʻe Sihova ʻae kakai ʻi he ʻao ʻoe kakai ʻIsipite, ko ia naʻa nau tuku ai kiate kinautolu ʻae ngaahi meʻa. Pea naʻa nau fakamasivaʻi ʻae kakai ʻIsipite.
37 Y partieron los hijos de Israel de Ramesés a Sucot, como seiscientos mil hombres de a pie, sin contar los niños.
Pea fononga ai ʻae fānau ʻa ʻIsileli mei Lamisisi ki Sukote, ko e kau tangata hāʻele, ko e toko ono kilu nai, kaeʻumaʻā ʻae fānau.
38 Y también subió con ellos grande multitud de diversa suerte de gentiles; y muchísimas ovejas y vacas.
Pea naʻe ʻalu mo kinautolu ʻae ngaahi kakai kehe tokolahi: mo e ngaahi fanga sipi mo e fanga manu, ʻae fuʻu fanga manu lahi.
39 Y cocieron la masa, que habían sacado de Egipto, e hicieron tortas sin levadura, porque no había leudado, porque al echarlos fuera los egipcios, no habían podido detenerse, ni aun prepararse comida.
Pea naʻa nau taʻo ʻae ngaahi foʻi mā taʻehalēvani, ʻi he mā naʻa nau ʻomi mei ʻIsipite, he naʻe ʻikai ai ʻae lēvani; koeʻuhi naʻe kapusi ʻakinautolu mei ʻIsipite, pea naʻe ʻikai [te nau ]faʻa tatali, pea naʻe teʻeki te nau teuteu haʻanau meʻakai.
40 El tiempo que los hijos de Israel habitaron en Egipto, fue cuatrocientos treinta años.
Pea ko e nofo ʻāunofo ʻae fānau ʻa ʻIsileli, ʻaia naʻe nofo ʻi ʻIsipite, ko e taʻu ʻe fāngeau ma tolungofolu.
41 Y pasados cuatrocientos treinta años, en el mismo día salieron todos los ejércitos del SEÑOR de la tierra de Egipto.
Pea hili ʻae taʻu ʻe fāngeau ma tolungofulu, pea hoko ʻo pehē, ʻio, naʻe hoko ʻi he ʻaho pe ko ia, ʻae ʻalu ai ʻae ngaahi kautau ʻa Sihova mei he fonua ko ʻIsipite.
42 Esta es noche de guardar al SEÑOR, por haberlos sacado en ella de la tierra de Egipto. Esta noche deben guardar al SEÑOR todos los hijos de Israel por sus edades.
Ko e pō ko ia ke tokanga lahi ki ai maʻa Sihova koeʻuhi ko ʻene ʻomi ʻakinautolu mei he fonua ko ʻIsipite: ko e pō eni ia ʻo Sihova ke fakamanatu ki ai ʻe he fānau ʻa ʻIsileli, ʻi honau toʻutangata kotoa pē.
43 Y el SEÑOR dijo a Moisés y a Aarón: Esta será la ordenanza de la Pascua: Ningún extraño comerá de ella;
Pea naʻe folofola ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, “Ko eni ʻae tuʻutuʻuni ʻoe Lakaatu: ʻE ʻikai kai ia ʻe ha muli:
44 mas todo siervo humano comprado por dinero, comerá de ella después que lo hubieres circuncidado.
Ka ko e tamaioʻeiki ʻae tangata kotoa pē kuo fakatauʻaki ʻae paʻanga, hili hao kamu ia, ʻe toki kai ia ʻe ia.
45 El extranjero y el asalariado no comerán de ella.
‌ʻE ʻikai kai ia ʻe ha muli, pe ha tamaioʻeiki ngāue totongi.
46 En una casa se comerá, y no llevarás de aquella carne fuera de casa, ni quebraréis hueso en él.
‌ʻE kai ia ʻi he fale pe taha: ʻoua naʻa ke ʻave kituaʻā mei he fale ha konga siʻi ʻoe kakano; pea ʻoua naʻa mou fesiʻi hano hui.
47 Toda la congregación de Israel la sacrificará.
‌ʻE fai ia ʻe he fakataha kotoa pē ʻo ʻIsileli.
48 Mas si algún extranjero peregrinare contigo, y quisiere hacer la pascua al SEÑOR, séale circuncidado todo varón, y entonces se llegará a sacrificarla, y será como el natural de la tierra; pero ningún incircunciso comerá de ella.
Pea ka ʻāunofo ha muli kiate koe, pea loto ia ke fai ʻae Lakaatu kia Sihova, tuku ke kamu ʻene kakai tangata kotoa pē, pea ʻe toki ngofua ke haʻu ia ʻo fai: pea ʻe tatau ia mo ha tokotaha naʻe tupu ʻi he fonua: ʻe ʻikai kai ia ʻe ha tokotaha ʻoku taʻekamu.
49 La misma ley será para el natural y para el extranjero que peregrinare entre vosotros.
‌ʻE ai ʻae fono pe taha kiate ia ʻoku tupu ʻi he fonua, pea ki he muli ʻoku ʻāunofo ʻiate kimoutolu.”
50 Y todos los hijos de Israel hicieron como mandó el SEÑOR a Moisés y a Aarón, así lo hicieron.
Pea naʻe fai pehē ʻe he fānau kotoa pē ʻa ʻIsileli; ʻo hangē ko e fekau ʻa Sihova kia Mōsese mo ʻElone, naʻe pehē ʻenau fai.
51 Y en aquel mismo día el SEÑOR sacó los hijos de Israel de la tierra de Egipto por sus escuadrones.
Pea naʻe hoko ʻi he pō pe ko ia, ʻae ʻomi ʻe Sihova ʻae fānau ʻe ʻIsileli kituaʻā mei he fonua ko ʻIsipite ʻi honau ngaahi kongakau.

< Éxodo 12 >