< Salmos 78 >

1 Masquil de Asaph. ESCUCHA, pueblo mío, mi ley: inclinad vuestro oído á las palabras de mi boca.
KOMAIL nai aramaj akan, ron ai kujoned; komail kapaike don jalon omail padak en au ai!
2 Abriré mi boca en parábola; hablaré cosas reservadas de antiguo:
I pan ki pajan au ai, pwen padak, o pan kida kajoi en maj o,
3 Las cuales hemos oído y entendido; que nuestros padres nos [las] contaron.
Me kitail ronadar o ajaer, o jam atail kajoi on kitail er,
4 No las encubriremos á sus hijos, contando á la generación venidera las alabanzas de Jehová, y su fortaleza, y sus maravillas que hizo.
Pwe kitail ender karirila jan kadaudok arail, me pan pwarado mur, o kaparokki wau en leowa, o a manaman o a dodok kapuriamui kan.
5 El estableció testimonio en Jacob, y pusó ley en Israel; la cual mandó á nuestros padres que la notificasen á sus hijos;
Pwe a kotin kauada men kataman eu ren Iakop, o kotikida kapun eu ren men Ijrael, me u kotin kakaliki on jam atail akan, pwe ren ujelan nair jeri kan,
6 Para que [lo] sepa la generación venidera, y los hijos que nacerán; y [los que] se levantarán, [lo] cuenten á sus hijos;
Pwe di en mur en aja due, o jeri ko, me pan ipwidi; o ni ar kokoda, ren pil kajoi on nair jeri kan
7 A fin de que pongan en Dios su confianza, y no se olviden de las obras de Dios, y guarden sus mandamientos:
Pwe irail en kaporoporeki Kot, o ren der monokela en Kot a wiwia kan, o ren kapwaiada a kujoned akan.
8 Y no sean como sus padres, generación contumaz y rebelde; generación que no apercibió su corazón, ni fué fiel para con Dios su espíritu.
O ren der dueta jam arail akan, me kainok kanudi o katiwo eu, me monion arail jota teneten, o nen arail jota melel on Kot.
9 Los hijos de Ephraim armados, flecheros, volvieron [las espaldas] el día de la batalla.
Dueta kainok Epraim, me wa tatan mauin, ap purela jan nan pei.
10 No guardaron el pacto de Dios, ni quisieron andar en su ley:
Irail jota dadaurata inau en Kot, o re jota men weweideki duen a kujoned akan.
11 Antes se olvidaron de sus obras, y de sus maravillas que les había mostrado.
O re monokelar a wiawia kan o a manaman akan, me a kotin kajaljale on irail er.
12 Delante de sus padres hizo maravillas en la tierra de Egipto, en el campo de Zoán.
A kotin wiadar manaman akai janjal mon jam arail akan nan Akipten, nan jap Joan.
13 Rompió la mar, é hízolos pasar; é hizo estar las aguas como en un montón.
A kotin palan pajan madau o kotin mueid on ir, en kotela, o wiadar pil dueta kel takai eu.
14 Y llevólos de día con nube, y toda la noche con resplandor de fuego.
A kotin kalua kin irail tapik ni ran o, o ni pon umpul en kijiniai.
15 Hendió las peñas en el desierto: y dióles á beber como de grandes abismos;
A kotin palan pajan paip nan jap tan o kanim pile kin irail pil toto.
16 Pues sacó de la peña corrientes, é hizo descender aguas como ríos.
O a kotin kapkapwile wei pilap kai jan nan paip, pwe ren pwile wei dueta pilap laud akan.
17 Empero aun tornaron á pecar contra él, enojando en la soledad al Altísimo.
Ari jo, re dadaurata ni arail didi on I, o re kaonioni me Lapalap o nan jap tan.
18 Pues tentaron á Dios en su corazón, pidiendo comida á su gusto.
O re kajonejon Kot nan monion arail, ni ar inon ion kan arail mana.
19 Y hablaron contra Dios, diciendo: ¿Podrá poner mesa en el desierto?
O re palian Kot ni ar inda: Melel Kot pan kak wiada tepel eu nan jap tan?
20 He aquí ha herido la peña, y corrieron aguas, y arroyos salieron ondeando: ¿podrá también dar pan? ¿aparejará carne á su pueblo?
Kilan, a poki paip o, pe pil en pwarado o pilap akan pwilepwile wei, a iaduen, a pan kak kida prot o uduk on na aramaj akan?
21 Por tanto oyó Jehová, é indignóse: y encendióse el fuego contra Jacob, y el furor subió también contra Israel;
Ieowa lao manier mepukat, ap kotin onionadar, o kijiniai wiauier ren Iakop, o onion lel on Ijrael,
22 Por cuanto no habían creído á Dios, ni habían confiado en su salud:
Pweki ar jo kamelele Kot, o jota kaporoporeki a jauaj.
23 A pesar de que mandó á las nubes de arriba, y abrió las puertas de los cielos,
A ap kotin majani on tapok en poa kan, o ritinida wanim on lan akan.
24 E hizo llover sobre ellos maná para comer, y dióles trigo de los cielos.
O kotin kamoredi on ir mana, pwe ren mana, o a kotiki on ir prot en lan.
25 Pan de nobles comió el hombre: envióles comida á hartura.
Irail kanalar prot en tounlan kan; a kotin kadar on ir kijin mana toto.
26 Movió el solano en el cielo, y trajo con su fortaleza el austro.
A kotin kapwaredar pan lan an en maj en lan, o ni a manaman a kotin kamokidada an en pali air.
27 E hizo llover sobre ellos carne como polvo, y aves de alas como arena de la mar.
O a kotin kamoredi on ir uduk dueta pwel par, o manpir dueta pik en oror.
28 E hízolas caer en medio de su campo, alrededor de sus tiendas.
O a kotin kapup irail di waja karoj, me irail kaujon ia.
29 Y comieron, y hartáronse mucho: cumplióles pues su deseo.
Rap manamana o medilar kaualap, o a kotin mueid on ir ar inon.
30 No habían quitado de sí su deseo, aun estaba su vianda en su boca,
A ni ar kapwaiadar ar inon, o ni ar manamana.
31 Cuando vino sobre ellos el furor de Dios, y mató los más robustos de ellos, y derribó los escogidos de Israel.
Onion en Kot ap lel on irail er, o kamelar ol lapalap re’rail, o kotin wokiedi mana kap en Ijrael kajampwal akan.
32 Con todo esto pecaron aún, y no dieron crédito á sus maravillas.
A re kalaudelar arail dip, o re jota kamelele a manaman akan.
33 Consumió por tanto en nada sus días, y sus años en la tribulación.
I me a kotin mueidoki ren mela, re jota paida, o ar apwal akan me toto arain ar maur.
34 Si los mataba, entonces buscaban á Dios; entonces se volvían solícitos en busca suya.
Ni a kotin kame irail la, rap idok i, o wukila, o rapaki Kot.
35 Y acordábanse que Dios era su refugio, y el Dios Alto su redentor.
O re tamandar, me Kot kele parail o Kot lapalap ar jaundor.
36 Mas le lisonjeaban con su boca, y con su lengua le mentían:
O re lik janjal mau on i ni au arail o re likam on i ni lo ar.
37 Pues sus corazones no eran rectos con él, ni estuvieron firmes en su pacto.
A monion arail jota teneten on i, o re jota dadaurata melel a inau.
38 Empero él misericordioso, perdonaba la maldad, y no [los] destruía: y abundó para apartar su ira, y no despertó todo su enojo.
Ari jo, a kotin kalanan on ir, o kotin makeki on ir dip arail, o jota kame irail la, o katukiedi a onion pan pak toto, o jota onioni melel.
39 Y acordóse que eran carne; soplo que va y no vuelve.
Pwe a kotin kupura, me irail pali uduk, dueta kijinian, me pir wei o jolar puredo.
40 ¡Cuántas veces lo ensañaron en el desierto, lo enojaron en la soledad!
Pan pak toto re kanudi on i nan jap tan, o kakupur juedi i nan mal.
41 Y volvían, y tentaban á Dios, y ponían límite al Santo de Israel.
Irail pur on anjau karoj kajonejon Kot, o re akapuni on me Jaraui ren men Ijrael.
42 No se acordaron de su mano, del día que los redimió de angustia;
Re jolar tamanda lim a manaman, me dore ir ala jan ar imwintiti kan ni ran o.
43 Cuando puso en Egipto sus señales, y sus maravillas en el campo de Zoán;
Duen a kotin wiadar a manaman akan nan Akipten o a dodok kapuriamui nan Joan.
44 Y volvió sus ríos en sangre, y sus corrientes, porque no bebiesen.
A kotin kawuki on nta ar pil akan, rap jolar kak nima jan ar pilap akan.
45 Envió entre ellos una mistura de moscas que los comían, y ranas que los destruyeron.
Ni a kotin kapwaredar man jued akan nan pun arail, me kan ir ala, o proj akan, me kawe ir ala.
46 Dió también al pulgón sus frutos, y sus trabajos á la langosta.
A kotiki on muedi ar tuka kan, o ar wantuka on man jiek.
47 Sus viñas destruyó con granizo, y sus higuerales con piedra;
A kotin kawekilar akel ar wain o tuka kan ki akel tikitik.
48 Y entregó al pedrisco sus bestias, y al fuego sus ganados.
A kotin kamekila ar man akel akan o ar pwin man akan liol.
49 Envió sobre ellos el furor de su saña, ira y enojo y angustia, con misión de malos ángeles.
A kotin onion melel o porone won ir tounlan jued kai, o mueid on ir, ren linaranar, o morjued, o kainjenjued.
50 Dispuso el camino á su furor; no eximió la vida de ellos de la muerte, sino que entregó su vida á la mortandad.
A kotin kaonopa dan onion al apot, o jota dorelar maur arail jan mela, o kotin mueid on kilitop ni maur arail.
51 E hirió á todo primogénito en Egipto, las primicias de las fuerzas en las tiendas de Châm.
A kotin kamelar mejeni karoj nan Akipten, mejeni en ar kelail nan im en Am akan.
52 Empero hizo salir á su pueblo como ovejas, y llevólos por el desierto, como un rebaño.
A kotin kaluala japwilim a kan dueta pwin jip eu nan jap tan.
53 Y guiólos con seguridad, que no tuvieron miedo; y la mar cubrió á sus enemigos.
A kotin kalua irail ni pun, pwe ren der majak meakot, a madau kadupaledi ar imwintiti kan.
54 Metiólos después en los términos de su santuario, en este monte que ganó su mano derecha.
A kotin wa ir ala lel ni irair en jap jaraui, lel nana wet, me lim a pali maun kileledier.
55 Y echó las gentes de delante de ellos, y repartióles una herencia con cuerdas; é hizo habitar en sus moradas á las tribus de Israel.
O kotin pakipaki men liki kan mo’rail, o kotin nek on ir jap arail, pwen jojoki, o a kotiki on kainok en Ijrael akan, en kaukaujon nan im arail.
56 Mas tentaron y enojaron al Dios Altísimo, y no guardaron sus testimonios;
A re jonejon? o kaonion Kot lapalap, o jota peiki on i, o jota duki on a majan akan.
57 Sino que se volvieron, y se rebelaron como sus padres: volviéronse como arco engañoso.
O re muei jan o mamaleki meakaroj, dueta jam arail akan, o re jota teneten, dueta kajik katieu luet eu.
58 Y enojáronlo con sus altos, y provocáronlo á celo con sus esculturas.
O re kaonion i ni ar kaudok pon dol akan, o re kupur juedeki i ki arail dikedik en ani kan.
59 Oyólo Dios, y enojóse, y en gran manera aborreció á Israel.
A Kot lao kotin mani mepukat, ap kotin onionada o kajapok ir ala melel.
60 Dejó por tanto el tabernáculo de Silo, la tienda [en que] habitó entre los hombres;
A kotin muei jan tanpaj a nan Jilo, im pwal o, waja a kotikot ia ren aramaj akan.
61 Y dió en cautividad su fortaleza, y su gloria en mano del enemigo.
A kotiki wei japwilim akan nan imaten, o a linan nan pa en imwintiti kan.
62 Entregó también su pueblo á cuchillo, y airóse contra su heredad.
A kotiki wei japwilim a aramaj akan ni kodlaj, o kotin onioni japwilim a jojo.
63 El fuego devoró sus mancebos, y sus vírgenes no fueron loadas en cantos nupciales.
Kijiniai kanala ar manakap akan, o ar peinekap akan jolar kak papaud.
64 Sus sacerdotes cayeron á cuchillo, y sus viudas no lamentaron.
Arail jamero kan mekilar kodlaj, a jolar li odi kan, me kin maiei.
65 Entonces despertó el Señor á la manera del que ha dormido, como un valiente que grita excitado del vino:
Ieowa ap kotin opala waja dueta amen me mairelar, dueta ol komad amen kin nijinij ni a kan wain.
66 E hirió á sus enemigos en las partes posteriores: dióles perpetua afrenta.
A kotin kaloedier a imwintiti kan o kanamenok ir ala kokolata.
67 Y desechó el tabernáculo de José, y no escogió la tribu de Ephraim;
A kotin kajelar im en Iojep, o jota piladar kainok en Epraim.
68 Sino que escogió la tribu de Judá, el monte de Sión, al cual amó.
Pwe a kotin piladar kainok en Iuda, kol Jion, me a koti kupura.
69 Y edificó su santuario á manera de eminencia, como la tierra que cimentó para siempre.
O a kotin kauadar tanpaj a im jaraui waja ileile, dueta jappa me pan teneten ea kokolata.
70 Y eligió á David su siervo, y tomólo de las majadas de las ovejas:
Ap kotin piladar japwilim a ladu Dawid, o a kotin ale i jan nan deun jip akan.
71 De tras las paridas lo trajo, para que apacentase á Jacob su pueblo, y á Israel su heredad.
A kotin kalua i jan ren jip en kadidi kan, pwen kamana japwilim a kainok en Iakop o a jojo men Ijrael.
72 Y apacentólos con entereza de su corazón; y pastoreólos con la pericia de sus manos.
O a kotin apapwali ir ni tiak en monion melel o pun, o kakaun irail ada ni koiok en lim a kan.

< Salmos 78 >