Lamentaciones 3

1 YO soy el hombre que ha visto aflicción en la vara de su enojo.

Rəbbin qəzəb dəyənəyindən Mən əzab çəkirəm,

2 Guióme y llevóme en tinieblas, mas no en luz.

O məni apardı, İşıqda deyil, qaranlıqda gəzdirdi.

3 Ciertamente contra mí volvió y revolvió su mano todo el día.

Bütün gün – dəfələrlə qaldırdığı əli Mənə qarşıdır.

4 Hizo envejecer mi carne y mi piel; quebrantó mis huesos.

Ətimi, dərimi çürütdü, Sümüklərimi sındırdı.

5 Edificó contra mí, y cercóme de tósigo y de trabajo.

Məni əzabla, cəfa ilə sarıdı, Mühasirəyə saldı.

6 Asentóme en oscuridades, como los ya muertos de mucho tiempo.

Çoxdan ölüb-gedənlər kimi Məni zülmətdə yaşatdı.

7 Cercóme por todos lados, y no puedo salir; agravó mis grillos.

Ətrafımı hər tərəfdən hasara aldı, Məni zəncirləyib, qaça bilmirəm.

8 Aun cuando clamé y dí voces, cerro [los oídos á] mi oración.

Fəryad edib mən imdad istəyərkən O, duamın qarşısına sədd çəkdi.

9 Cercó mis caminos con piedra tajada, torció mis senderos.

Yonma daşlarla yollarımı kəsdi, Onları dolaşdırdı.

10 Como oso que acecha fué para mí, como león en escondrijos.

Mənə ayı kimi pusqu düzəldir, Gizlənib aslan kimi məni güdür.

11 Torció mis caminos, y depedazóme; tornóme asolado.

Yoldan sürükləyib məni parçaladı, Çarəsiz hala saldı.

12 Su arco entesó, y púsome como blanco á la saeta.

Kamanının yayını çəkdi, Məni Özü üçün bir hədəf etdi.

13 Hizo entrar en mis riñones las saetas de su aljaba.

Çəkib oxdanından ox atdı, Böyrəyimə sapladı.

14 Fuí escarnio á todo mi pueblo, canción de ellos todos los días.

Gün boyu xalqımın gülüş hədəfinə döndüm, Məzhəkəli nəğmə ilə məni ələ salırlar.

15 Hartóme de amarguras, embriagóme de ajenjos.

O, acı otlardan mənə doyunca yedirtdi, Yovşan suyunu içirtdi.

16 Quebróme los dientes con cascajo, cubrióme de ceniza.

Dişlərimi çınqılla qırdı, Kül içində məni diz çökdürtdü.

17 Y mi alma se alejó de la paz, olvidéme del bien.

Salamatlıqdan canımı uzaq etdi, Yaxşılığı unutdum.

18 Y dije: Pereció mi fortaleza, y mi esperanza de Jehová.

Dedim: «Üzərimdən əzəmətim getdi, Rəbdən ümidim kəsildi».

19 Acuérdate de mi aflicción y de mi abatimiento, del ajenjo y de la hiel.

Əzabımı və sərgərdanlığımı, Acı yovşanı və zəhəri yada sal.

20 Tendrálo aún en memoria mi alma, porque en mí está humillada.

Daim onları xatırlayıram, Ona görə köksümdən ürəyim üzülür.

21 Esto reduciré á mi corazón, por lo cual esperaré.

Amma bunları yada salarkən Məndə ümid yaranır.

22 [Es por] la misericordia de Jehová que no somos consumidos, porque nunca decayeron sus misericordias.

Rəbbin məhəbbətinə görə məhv olmadıq, Çünki mərhəməti tükənməzdir.

23 Nuevas son cada mañana; grande es tu fidelidad.

Hər səhər bunlar təzələnir, Sənin sədaqətin böyükdür.

24 Mi parte es Jehová, dijo mi alma; por tanto en él esperaré.

Öz-özümə deyirəm: «Rəbb mənim nəsibimdir», Ona görə Rəbbə ümid bəsləyirəm.

25 Bueno es Jehová á los que en él esperan, al alma que le buscare.

Rəbb Ona güvənənlərə, Onu axtaran könüllərə xeyirxahdır.

26 Bueno es esperar callando en la salud de Jehová.

Rəbbə ümid bəsləmək, Sakitcə bizə qurtuluş verməsini gözləmək nə yaxşıdır.

27 Bueno es al hombre, si llevare el yugo desde su mocedad.

Yaxşı olar ki, insan Boyunduruğunu gənc yaşından daşısın.

28 Sentaráse solo, y callará, porque lo llevó sobre sí.

Qoy susub tənha otursun, Axı Rəbb boynuna boyunduruq salıb.

29 Pondrá su boca en el polvo, por si quizá hay esperanza.

Üzünü yerə sürtsün, Bəlkə hələ ümid var.

30 Dará la mejilla al que le hiriere; hartaráse de afrenta.

İzin versin, qoy sifətinə vursunlar, Qoy ona doyunca böhtan atsınlar.

31 Porque el Señor no desechará para siempre:

Çünki Xudavənd əbədilik Bizi Özündən kənar etməz.

32 Antes si afligiere, también se compadecerá según la multitud de sus misericordias.

Qəm-qüssə versə belə, Bol məhəbbətinə görə rəhmə gələr.

33 Porque no aflige ni congoja de su corazón á los hijos de los hombres.

Çünki ürəkdən istəyərək bəşər övladlarına əzab verməz, Heç kimi kədərləndirməz.

34 Desmenuzar bajo de sus pies todos los encarcelados de la tierra,

Dünyadakı bütün əsirlərin ayaq altında əzilməsini,

35 Hacer apartar el derecho del hombre ante la presencia del Altísimo,

Haqq-Taalanın hüzurunda insanın Öz haqlarından məhrum olmasını,

36 Trastornar al hombre en su causa, el Señor no lo sabe.

İnsanın ədalətdən məhrum olmasını Xudavənd heç görmürmü?

37 ¿Quién [será] aquel que diga, que vino [algo] que el Señor no mandó?

Xudavənd əmr verməsə, Kimin dediyi həyata keçər?

38 ¿De la boca del Altísimo no saldrá malo y bueno?

Həm xeyir, həm də şər, Haqq-Taalanın əmri ilə gələr.

39 ¿Por qué murmura el hombre viviente, el hombre en su pecado?

Öz günahının cəzasından Sağ qalan insan niyə şikayətlənir?

40 Escudriñemos nuestros caminos, y busquemos, y volvámonos á Jehová.

Qoy yollarımıza diqqətlə baxaq, Rəbbə yenidən üz tutaq.

41 Levantemos nuestros corazones con las manos á Dios en los cielos.

Göylərdəki Allaha əllərimizi, Həm də ürəklərimizi açaq.

42 Nosotros nos hemos rebelado, y fuimos desleales; tú no perdonaste.

Deyək: «Biz qanunsuzluq və üsyankarlıq etdik, Bunu bizə bağışlamadın».

43 Desplegaste la ira, y nos perseguiste; mataste, no perdonaste.

Qəzəbə bürünmüsən, bizi təqib etmisən, Aman vermədən öldürmüsən.

44 Te cubriste de nube, porque no pasase la oración [nuestra].

Özünə buludlardan örtük çəkdin, Onların arasından dua keçmir.

45 Raedura y abominación nos tornaste en medio de los pueblos.

Xalqlar arasında Bizi zibilə, tullantıya çevirmisən.

46 Todos nuestros enemigos abrieron sobre nosotros su boca.

Bütün düşmənlərimizin bizə qarşı Ağızları açıldı.

47 Temor y lazo fué para nosotros, asolamiento y quebrantamiento.

Dəhşət və çuxur, Məhv və qırğın birlikdə başımıza gəldi.

48 Ríos de aguas echan mis ojos, por el quebrantamiento de la hija de mi pueblo.

Qırılan əziz xalqıma görə Gözlərimdən sel kimi yaş axdı.

49 Mis ojos destilan, y no cesan, porque no hay alivio,

Dinmədən, dayanmadan Gözlərimdən yaş axacaq,

50 Hasta que Jehová mire y vea desde los cielos.

Rəbb göylərdən aşağıya baxana qədər, Olanları görənə qədər.

51 Mis ojos contristaron mi alma, por todas las hijas de mi ciudad.

Şəhərimdəki hər qızın taleyini görərkən Ürəyimi kədər bürüyür.

52 Mis enemigos me dieron caza como á ave, sin por qué.

Nahaq yerə mənə düşmən olanlar Məni quş tək ovladılar.

53 Ataron mi vida en mazmorra, pusieron piedra sobre mí.

Quyuya salıb məni öldürmək istədilər, Daşqalaq etdilər.

54 Aguas de avenida vinieron sobre mi cabeza; yo dije: Muerto soy.

Sular başımdan aşdı, Dedim: «Ömrüm sona çatdı».

55 Invoqué tu nombre, oh Jehová, desde la cárcel profunda.

Ya Rəbb, ismini O quyunun dibindən səslədim.

56 Oiste mi voz; no escondas tu oído á mi clamor, para mi respiro.

«Qulağını tıxama, fəryadımı dinlə» deyərkən Səsimi eşitdin.

57 Acercástete el día que te invoqué: dijiste: No temas.

Səni çağıranda yanıma gəldin, Mənə «qorxma» söylədin.

58 Abogaste, Señor, la causa de mi alma; redimiste mi vida.

Ey Xudavənd, mənim əməlimə baxdın, Həyatımı satın aldın.

59 Tú has visto, oh Jehová, mi agravio; defiende mi causa.

Ya Rəbb, başıma gətirdikləri şəri gördün, Bu iş barədə hökmünü ver.

60 Tú has visto toda su venganza; todos sus pensamientos contra mí.

Mənə bəslədikləri kini, Mənə qarşı qurulan fəndləri gördün.

61 Tú has oído el oprobio de ellos, oh Jehová, todas sus maquinaciones contra mí;

Ya Rəbb, mənə etdikləri həqarəti eşitdin, Əleyhimə fənd qururlar.

62 Los dichos de los que contra mí se levantaron, y su designio contra mí todo el día.

Əleyhdarlarımın pıçıltısını, Gün boyu mənə qarşı mırıltısını eşitdin.

63 Su sentarse, y su levantarse mira: yo soy su canción.

Onların oturuşuna-duruşuna bax, Onlara məzhəkə nəğməsi olmuşam.

64 Dales el pago, oh Jehová, según la obra de sus manos.

Ya Rəbb, onların əllərinin əməllərinə görə Əvəzini verəcəksən.

65 Dales ansia de corazón, tu maldición á ellos.

Onların qəlbini inadkar et, Qoy lənətin onların üstünə gəlsin.

66 Persíguelos en tu furor, y quebrántalos de debajo de los cielos, oh Jehová.

Ya Rəbb, qəzəbinlə onları qov, Səma altından məhv edib at!