Job 41

1 ¿SACARÁS tú al leviathán con el anzuelo, ó con la cuerda que le echares en su lengua?

Zar loviš Levijatana udicom? Zar ćeš mu jezik zažvalit' užetom?

2 ¿Pondrás tú garfio en sus narices, y horadarás con espinas su quijada?

Zar mu nozdrve trskom probost' možeš ili mu kukom probiti vilicu?

3 ¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿hablaráte él lisonjas?

Hoće li te on preklinjat' za milost, hoće li s tobom blago govoriti?

4 ¿Hará concierto contigo para que lo tomes por siervo perpetuo?

I zar će s tobom savez on sklopiti da sveg života tebi sluga bude?

5 ¿Jugarás tú con él como con pájaro, ó lo atarás para tus niñas?

Hoćeš li se s njim k'o s pticom poigrat' i vezat' ga da kćeri razveseliš?

6 ¿Harán de él banquete los compañeros? ¿partiránlo entre los mercaderes?

Hoće li se za nj cjenkati ribari, među sobom podijelit' ga trgovci?

7 ¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, ó con asta de pescadores su cabeza?

Možeš li kopljem njemu kožu izbost ili glavu mu probiti ostima?

8 Pon tu mano sobre él; te acordarás de la batalla, y nunca más tornarás.

Podigni de ruku svoju na njega: za boj se spremi - bit će ti posljednji!

9 He aquí que la esperanza acerca de él será burlada: porque aun á su sola vista se desmayarán.

Zalud je nadu u njega gojiti, na pogled njegov čovjek već pogiba.

10 Nadie hay tan osado que lo despierte: ¿quién pues podrá estar delante de mí?

Junaka nema da njega razdraži, tko će mu se u lice suprotstavit'?

11 ¿Quién me ha anticipado, para que yo restituya? [Todo lo que hay] debajo del cielo es mío.

Tko se sukobi s njim i živ ostade? Pod nebesima tog čovjeka nema!

12 Yo no callaré sus miembros, ni lo de sus fuerzas y la gracia de su disposición.

Prešutjet neću njegove udove, ni silnu snagu, ni ljepotu stasa.

13 ¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿quién se llegará á él con freno doble?

Tko mu smije razodjenut' odjeću, tko li kroz dvostruk prodrijeti mu oklop?

14 ¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los órdenes de sus dientes espantan.

Tko će mu ralje rastvorit' dvokrilne kad strah vlada oko zubi njegovih?

15 La gloria [de su vestido son] escudos fuertes, cerrados entre sí estrechamente.

Hrbat mu je od ljuskavih štitova, zapečaćenih pečatom kamenim.

16 El uno se junta con el otro, que viento no entra entre ellos.

Jedni uz druge tako se sljubiše da među njima dah ne bi prošao.

17 Pegado está el uno con el otro, están trabados entre sí, que no se pueden apartar.

Tako su čvrsto slijepljeni zajedno: priljubljeni, razdvojit' se ne mogu.

18 Con sus estornudos encienden lumbre, y sus ojos son como los párpados del alba.

Kad kihne, svjetlost iz njega zapršti, poput zorinih vjeđa oči su mu.

19 De su boca salen hachas de fuego; centellas de fuego proceden.

Zublje plamsaju iz njegovih ralja, iskre ognjene iz njih se prosiplju.

20 De sus narices sale humo, como de una olla ó caldero que hierve.

Iz nozdrva mu sukljaju dimovi kao iz kotla što kipi na vatri.

21 Su aliento enciende los carbones, y de su boca sale llama.

Dah bi njegov zapalio ugljevlje, jer mu iz ralja plamenovi suču.

22 En su cerviz mora la fortaleza, y espárcese el desaliento delante de él.

U šiji leži sva snaga njegova, a ispred njega užas se prostire.

23 Las partes momias de su carne están apretadas: están en él firmes, y no se mueven.

Kad se ispravi, zastrepe valovi i prema morskoj uzmiču pučini.

24 Su corazón es firme como una piedra, y fuerte como la muela de abajo.

Poput pećine srce mu je tvrdo, poput mlinskoga kamena otporno.

25 De su grandeza tienen temor los fuertes, y á causa de su desfallecimiento hacen por purificarse.

Pregibi tusta mesa srasli su mu, čvrsti su kao da su saliveni.

26 Cuando alguno lo alcanzare, ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete durará.

Zgodi li ga mač, od njeg se odbije, tako i koplje, sulica i strijela.

27 El hierro estima por pajas, y el acero por leño podrido.

Poput slame je za njega željezo, mjed je k'o drvo iscrvotočeno.

28 Saeta no le hace huir; las piedras de honda se le tornan aristas.

On ne uzmiče od strelice s luka, stijenje iz praćke na nj k'o pljeva pada.

29 Tiene toda arma por hojarascas, y del blandir de la pica se burla.

K'o slamčica je toljaga za njega, koplju se smije kad zazviždi nad njim.

30 Por debajo [tiene] agudas conchas; Imprime [su] agudez en el suelo.

Crepovlje oštro ima na trbuhu i blato njime ore k'o drljačom.

31 Hace hervir como una olla la profunda mar, y tórnala como una olla de ungüento.

Pod njim vrtlog sav k'o lonac uskipi, uspjeni more k'o pomast u kotlu.

32 En pos de sí hace resplandecer la senda, que parece que la mar es cana.

Za sobom svijetlu ostavlja on brazdu, regbi, bijelo runo bezdan prekriva.

33 No hay sobre la tierra su semejante, hecho para nada temer.

Ništa slično na zemlji ne postoji i niti je tko tako neustrašiv.

34 Menosprecia toda cosa alta: es rey sobre todos los soberbios.

I na najviše on s visoka gleda, kralj je svakome, i najponosnijim.”